ประวัติสิงโตเชิด ตอนที่1
ในประวัติศาสตร์กล่าวว่า สิงโตเป็นพาหนะของมัญชุศรีโพธิสัตว์ เข้าสู่ประเทศจีนพร้อมกับศาสนาพุทธ โดยเข้ามาจาก ซีอี้西域Xīyù(เขตซินเจียง新疆Xīnjiāngทางตอนเหนือของจีน)ในสมัยของ กษัตริย์ฮั่นอู่ตี้汉武帝Hànwǔdìได้ส่งจังเหิ๋ง张衡Zhānghéngไปเป็นทูต เขาได้นำสิงโต นกยูง เข้ามาพร้อมเครื่องบรรณาการ
สิงโตเชิด ถือว่าเป็นสิ่งใช้แลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมระหว่าง ประเทศจีนและซีอี้西域Xīyùเมื่อ1900ปีก่อน พ่อค้าที่ติดต่อซื้อขายระหว่างสองฝ่ายได้นำเข้าสู่จีน จากเปอร์เซีย ผ่านทางเส้นทางสายไหม 丝绸路Sīchóulùและในช่วงเวลานั้น ระหว่างทั้งสองฝ่ายได้ส่งเสริมให้มีการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม และในช่วงนั้นบริเวณแถบจงหยวน 中原Zhōngyuánของจีนไม่มีสิงโต ในขณะเดียวกันจีนก็ได้มีสัมพันธภาพอันดีกับทางเอเชียตะวันตก และอินเดีย และได้มีการส่งเสือเป็นสิ่งแลกเปลี่ยนมายังจีนมากยิ่งขึ้น
ด้วยรูปลักษณ์และท่วงท่าที่มีอำนาจของสิงโต จึงถูกยกให้เป็นราชาแห่งสัตว์ทั้งหลาย และชาวจีนมีความรู้สึกที่ดีต่อสิงโต จึงนำมาเป็นสัญลักษณ์ของความกล้าหาญ และเป็นที่มีมงคล และคาดหวังว่าภาพลักษณ์มีกำลังทรงอำนาจจะช่วยขับไล่สิ่งชั่วร้าย
ด้วยสังคมจีนโบราณเป็นสังคมเกษตรกรรม จึงมักมีการเฉลิมฉลองเมื่อเปลี่ยนฤดูกาล ในการเฉลิมฉลองนี้ประชาชนมักจะขอให้เทพเจ้าและสัตว์มงคลทั้งหลายช่วยปกป้องและขับไล่สิ่งชั่วร้าย เพื่อให้มีชีวิตที่ดีและสงบสุข ต่อมาช่วงเวลาเหล่านี้ดีแปรเปลี่ยนให้มีสิ่งบันเทิง พร้อมกันนั้นประชาชนที่มีความชื่นชอบต่อสิงโต ได้นำรูปแบบศิลปะของสิงโตมาตกแต่งหน้าบ้าน ชายคา รั้วหินและบนตราประทับและอยู่บนภาพมงคลฉลองตรุษจีน ต่อมาเพื่อให้สิงโตมีชีวิตจึงได้สร้างสิงโตเชิดมาเลียนแบบและได้มีการปรับปรุงแก้ไข พัฒนาจนกลายเป็นศิลปะที่โดดเด่นของชาวจีน
ความคิดเห็น