บทเพลงนี้ มอบให้แด่อาจารย์(บางท่าน)

ขอเตือนไว้ก่อนว่า เนื้อหาในไดอารี่นี้ ค่อนข้างจะรุนแรง และบางท่านอาจไม่เห็นด้วยที่ผมไปด่าอาจารย์ แต่ผมขอย้ำครับว่านี่เป็นการด่าอาจารย์เพียงบางท่านเท่านั้น เพราะทุกอาชีพจะต้องมีคนไม่ดีอยู่แล้ว อาชีพอาจารย์ก็เช่นกัน ผมขอโทษล่วงหน้ากับบรรดาอาจารย์ที่ดีทั้งหลายด้วยนะครับ แต่ที่ผมจะด่าต่อไปนี้เป็นอาจารย์ส่วนน้อย ที่ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว แตเด็กม.6ทุกคนต่างก็ไม่ชอบเขาครับ เพราะว่าเขาไม่ใช่อาจารย์ที่ดีครับ

ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ที่ผมเขียนไดนี้ขึ้นมาก็เพื่อจะระบายอารมณ์ให้กับเหล่าอาจารย์บางท่าน(ขอย้ำว่าบางท่าน) ที่ไม่สนใจเด็กม.6เลยว่าจะต้องสอบแอดมิดชั่น นอกจากจะปิดเทอมช้าจนแทบจะไม่เหลือเวลาอ่านหนังสือแล้ว ยังสั่งรายงานระยะยาวไปจนถึงเดือนกุมภาโน่นอีก และแน่นอนว่าพวกเราเหล่านักเรียนไม่มีคำพูดใดอีกนอกจากคำสาปแช่งครับ

สำหรับอาจารย์ที่ดี ผมมีคำอวยพรอยู่ในใจแล้วครับ แต่ในที่นี่ขอสาปแช่งผู้ที่ไม่มีจรรยาบรรณครูก่อนนะครับ

ไม่ทราบว่ารุ่นพวกท่านเอ็นไม่ติดหรืออย่างไร ถึงได้มาลงที่นักเรียนแบบนี้ คะแนนเก็บก็กดเอาๆ แทบจะได้เกรด0กันทั้งห้องอยู่ห้องในบางวสิชา แถมไอ้งานเนี่ยขอทีเถอะ ส่งไปแล้วยังให้แก้เป็น10ๆรอบ แก้แล้วแก้อีก เมื่อไหร่ถึงจะพอใจครับ ดูพฤติกรรมบางอย่างของพวกท่านมันชัดเจนว่ากำลังกลั่นแกล้งนักเรียนอยู่นะครับ พอทางโรงเรียนจัดงานฟุตบอลหรือดนตรีให้นักเรียนลงมาดูได้ แต่อาจารย์กลับเช็คคนขาดแล้วสอบเก็บคะแนนราวกับจะแกล้งกันแบบนี้มันหมายความว่ายังไงครับ ก็ทางดรงเรียนประกาศให้เด็กนักเรียนลงมาร่วมงานได้แล้ว แม้ผมจะได้สอบแต่ผมก็โกรธเคืองครับ โกรธแทนเพื่อนผมที่ไม่ได้สอบเพราะความเห็นแก่ตัวของท่าน

เข้าใจครับว่าบางท่านสั่งงานตามคำสั่งของผอ. แต่ผอ.เป็นพ่อของท่านหรือครับ ผอ.ประสาอะไรให้เด็กเรียนถึงวันอังคารแล้วสอบปลายภาควันพุธเลย ไม่หยุดให้เด็กอ่านหนังสือ ไม่สนับสนุนให้เด็กเรียนพิเศษ สั่งแต่งานโดยบอกว่าหยุดไปเด็กก็ไม่อ่านหนังสือ เลยต้องสั่งรายงานไม่ให้เด็กว่าง คุณจะมารู้ได้ยังไงครับว่าผมไม่อ่าน ผมไม่ใช่คุณนะ อย่าเอาพวกเรานักเรียนไปเทียบกับคุณสิ คุณมันก็ค่ผอ.บ้าผลงานคนหนึ่งไม่ใช่หรือไง อย่ามาโยนภาระให้เด็กแบบนี้นะ

สุดท้ายนี้ ผมขอมอบบทเพลงแปลงนี้ให้ท่านครับ

อ่านขำๆนะ อย่าซีเรียส-*- ผมแต่งเองครับ 

มีคนถามหลายรอบแล้ว

จากเพลง ยาพิษ ของBodyslam อัลบั้มsave my life ครับ

___________________________________________

เพลง ยาพิษ(?) ของBodyศพ#19 อัลบั้ม save my  file(ไฟล์อะไรไปคิดเอาเอง?)


งานง่ายๆแต่ความยากสุดลึกล้ำ งานง่ายๆที่ครูให้ประจำ ซ้ำไปซ้ำมา
คิดจะสั่งแต่ก็สั่งอย่างไม่คิด รู้มั้ยว่าชีวิตของนักเรียน ต้องเกิดปัญหา

*เหนื่อยล้าปางตาย ชีวิตวุ่นวาย(เกรดฉันก็ไม่ดี)
ลุ่มหลงแค้นใจ กับถ้อยคำร้ายๆ

**อาจารย์ที่ไม่รัก ฉันจะไม่คิดถึง สั่งงานให้ฉันซึ้งให้ฉันแค้นใจ
ไม่เคยจะมารู้ ไม่เคยจะมาเห็น ไม่ห่วงว่านักเรียนจะเป็นจะตาย
สั่งงานโดยไม่ทันคิด สักวันจะวางยาพิษ ทำให้ชีวิตอาจารย์วอดวาย
ครูจะรู้บ้างรึเปล่า คิดรึเปล่า ว่านักเรียนเขาทุกข์ทน
พิษของคำครู ร้ายแรง แค่ไหน

งานง่ายๆที่ครูนั้นสั่งกับฉัน รู้ไว้ด้วยว่าความยากของมัน มากมายแค่ไหน

ซ้ำ(*,**)

ล้านรายงานหลอกหลอน หัวใจ
หนทางแอดมิดชั่นแสนไกล
ล้วนเติมเต็มจากงานของครู
แล้วจะเอ็นท์ติดได้อย่างไร
เชื่อคำครูสุดท้ายเสียใจ
มาโรงเรียนเรียนรู้มันไป
ทบและทวนไตร่ตรองบทเรียน
ให้เวลาตัดสิน ผลเอ็นท์

อาจารย์ที่ไม่รัก ฉันจะไม่คิดถึง สั่งงานให้ฉันซึ้งให้ฉันแค้นใจ
ไม่เคยจะมารู้ ไม่เคยจะมาเห็น ไม่ห่วงว่านักเรียนจะเป็นจะตาย
สั่งงานโดยไม่ทันคิด สักวันจะวางยาพิษ ทำให้ชีวิตอาจารย์วอดวาย
ครูจะรู้บ้างรึเปล่า คำที่ครูนั้นพร่ำบอก งานที่ลวงหลอก 
ทำให้นักเรียนทุกข์ทน พิษของคำครู