ในบางช่วงของชีวิต มักมีเหตุการณ์สำคัญที่เราต้องการความมั่นใจ และ “ ดูดี ” เมื่อถึงเวลานั้น น้ำหนักเกิน หรือ “ ดูอ้วนไป” มักเป็นเงื่อนไขแรกที่คนส่วนใหญ่นึกถึงและพยายามจะจัดการให้ได้ หลายครั้งที่เรา “ เอาเป็นเอาตาย” กับการลดน้ำหนักเพราะอยากสวย(ชั้วคราว) แต่เมื่อผ่านเหตุการณ์ สำคัญนั้นผ่านไป ก็มักจะผ่อนคลายความพยายามลง และบ้างก็ขดเชย “ความอยาก” ที่ต้องงงงงหยุดไปในช่วงเวลาลดน้ำหนักนั้น ซึ่งก็มักทำให้ได้รับน้ำหนัก (ไขมัน) คืนกลับมาครบถ้วนหรืออาจมากกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ ( ที่เรารู้จักกันดีในนามของ โยโย่)
“ อ้วน” ไม่ได้มีผลร้ายเพียงเพราะทำให้ “ดูไม่ดี” แต่การสะสมไขมันมากเกินปกติจน “ อ้วน” นั้น มีผลเลียรบกวนการทำงานของร่างกายหลายประการ ในปี พ.ศ. 2541 สมาคมหัวใจแห่งอเมริกา (The Amerivan Heart Association) ได้ยกระดับ “ อ้วน” ขึ้นมาเป็นปัจจัยเสี่ยงหลักต่อการเกิดภาวะผนังหลอดเลือดแข็งและหนาตัวผิด ปกติ .....ในระดับเดียวกันกับ การสูบบุหรี่ ความดันโลหิตสูง และการขาดการออกกำลังกาย ภาวะผนังหลอดเลือดแข็งตัวฯ ดังกล่าวอาจนำไปสู่โรคที่ทำให้เสียชีวิตก่อนวัยอันควร เช่น โรคหลอดเลือดหัวใจ หรือโรคที่ทำให้พิการหรือช่วยเหลือตนเองไม่ได้เช่น อัมพาต
การลดความอ้วนจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อสุขภาพ การลดความอ้วนเพียงชั่วคราวไม่ให้ประโยชน์ต่อสุขภาพ ในทางตรงข้าม “ การอดอาหาร” เป็นระยะๆ บ่อยๆ กลับส่งผลเสียต่อกลไกการปรับตัวของร่างกาย ซึ่งหากกลไกนี้เสียไป อาจทำให้เกิดปัญหาสุขภาพ และเป็นโรคเรื้อรัง เช่น โรคเบาหวานได้ การลดความอ้วนเพื่อสุขภาพจึงต้องทำอย่างสม่ำเสมอและถาวร
การหวังผลที่ยั่งยืนนั้น ต้องใช้วิธีการสร้างความสมดุล สามารถปฏิบัติได้อย่างต่อเนื่อง เช่น ไม่ลดปริมาณอาหารจนทำให้อารมณ์หงุดหงิด ไม่ต้องฝืนออกกำลังกายมากทั้งที่ไม่ชอบจนรบกวนการดำเนินชีวิต
อย่างปกติสุข การสร้างความสมดุลในการดำเนินชีวิตโดยไม่อ้วน เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ที่บางครั้งอาจต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญที่มีความชำนาญคอยให้คำปรึกษาในการสร้าง สมดุลนี้ และประคับประคองให้ “สมดุล” นี้ ดำเนินไปอย่าง “ มั่นคง “ อันจะนำมาซึ่งการลดความอ้วนได้อย่าง “ ยั่งยืน”
ความคิดเห็น