ทักทายค่ะไรเตอร์>< รีบคลิกมาอ่านเรื่องนี้ก่อนเลยทั้งๆที่ยังเคลียร์คิวไม่เสร็จแท้ๆ แต่เห็นตอนยังน้อยๆอยู่เลยแวะมาวิจารณ์ก่อน แหะๆ แอบนอกเรื่องเยอะเลย คำวิจารณ์ต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนบุคคล ถ้าทำให้ไม่พอใจก็ขอโทษด้วยนะคะ ^^



1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - Cinderella Magic เวทมนตร์รัก เกมมหัศจรรย์ คิดว่าก็ชัดเจนดี แต่ไม่ค่อยแปลกใหม่เท่าไหร่ อยากให้เขียนอะไรเพิ่มลงไปเพื่อสื่อถึงจุดที่น่าสนใจของเรื่องมากขึ้น ให้ 6 คะแนน



2.คำโปรยและบทนำ ( 10 คะแนน) – แหะๆ รู้สึกว่าทั้งคำโปรยและบทนำออกจะสั้นไปหน่อยนะคะ นั่นหมายถึงดึงดูดนักอ่านน้อยลงด้วย ตัวคำโปรยในข้อมูลเบื้องต้นยังไม่เท่าไหร่ แต่บทนำควรจะตัดตอนที่เจ๋งๆมาโปรยให้น่าติดตาม เห็นด้วยที่ใช้เรื่องราวเกี่ยวกับซินเดอเรลล่ามาเปิดเรื่อง แต่น่าจะเพิ่มรายละเอียดอื่นๆ เช่น อาจจะเปิดตัวนางเอกด้วยฉากๆนึงที่บีบคั้นความรู้สึกผู้อ่านว่า เอ๋ เจ้าชายแบบนั้นจะมีอยู่จริงรึเปล่า แนะนำให้ลองใช้ฉากที่นางเอกโดนทิ้ง อาจจะใช้ '..เขาทิ้งฉันไปอีกครั้ง ไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่นๆ..' พยายามเขียนโดยใส่อารมณ์ลงไปมากๆดึงคนอ่านให้อินค่ะ ให้ 5 คะแนน



3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) – รู้สึกว่า 13 ตอนยังไม่ค่อยได้โชว์โครงเรื่องเท่าไหร่ แต่เยลลี่คิดว่าพล็อตของไรเตอร์ยังไม่ค่อยแน่นนะ เหมือนดำเนินเรื่องเรื่อยๆ วันดีคืนดีมีภารกิจ ต่อจากนี้ก็คงมีภารกิจต่ออีก แต่มันยังไม่มีปมอะไรที่ผูกมัดคนอ่านอยู่หมัด ถึงจะมีปริศนาเกี่ยวกับเกมนี้ แต่พออ้างถึงเวทมนตร์เยอะแล้วทำให้รู้สึกว่ามันไม่มีปริศนาซับซ้อนจนน่าอ่านต่อ ลองสร้างปมเรื่องใหม่ๆดูค่ะ แต่ตามความเป็นจริงส่วนนี้ยังไม่สำคัญเท่าวิธีดำเนินเรื่อง

โดยส่วนตัวคิดว่าวิธีดำเนินเรื่องของไรเตอร์ออกจะเร็วเป็นบางช่วง สามหนุ่มโผล่มาไวเหลือเกิน โผล่มาก็ปกป้องนางเอก แล้วชีวิตนางเอกก็พลิกผัน เหมือนมันขาดจุดเชื่อมต่อ ถ้าใส่ฉากเพิ่มน่าจะลดปัญหาตรงนี้ลงได้ อาจจะเป็นฉากเกี่ยวกับวิธีที่ได้เกม ต้องเสียต้องพนันอะไรกับมัน ตัวเรื่องจะได้มีมิติสมจริง น่าสนใจขึ้น แต่นับถือเรื่องความแปลกใหม่ของพล็อตค่ะ เกมจีบหนุ่มที่มีอยู่จริง จุดนี้ดีมากๆ ให้ 20 คะแนน



4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - ขอหั่นเป็นสองส่วนนะคะ



-ภาษา การใช้ภาษาโอเคแล้ว แต่มักใช้คำซ้ำเช่น 'แล้วล่ะ/เลยล่ะ' เจอคำพวกนี้บ่อยมาก ลองเปลี่ยนเป็น 'เลยแฮะ' หรือตัดมันทิ้งไปบ้างก็จะสบายตาขึ้น ฮ่าๆ คำผิดเจอ เท่าที่พบก็มี

ปุ๊ป / ปุ๊บ

พึ่ง/ เพิ่ง

เหรอหรา/ เหลอหลา

พุ่งนี้/ พรุ่งนี้

เห้อ / เฮ้อ

ห้าๆ /ฮ่าๆ

หลงไหล / หลงใหล

ผล๊อยหลับ/ ผล็อยหลับ

พยาม / พยายาม

กลบเกลิ่น / กลบเกลื่อน

นอกจากนี้คำว่ามีไร,ทำไร ใช้เป็นทำอะไร มีอะไร น่าจะดีกว่าค่ะ



-การบรรยาย พูดยากมาก บรรยายลื่นไหลดี แต่บางช่วงก็ขาดบทบรรยายถึงฉากรอบๆไปเลย นิยายรักไม่จำเป็นต้องมีบรรยายเยอะมาก แต่ถ้าเปลี่ยนฉากไปอีกสถานที่หนึ่งก็น่าจะบรรยายละเอียดหน่อย เท่าที่สังเกตช่วงทำภารกิจบรรยายได้ดีมาก แต่มันยังไม่ค่อยเข้าถึงฟีลตัวละคร ถ้าใช้แววตา น้ำเสียง มาเสริมว่า 'แววตาของสกายเต็มไปด้วยความจริงใจ' อะไรแบบนี้ก็จะะชัดเจนและทำให้คนอ่านอิน โดยรวมแล้วการบรรยายดีค่ะ ให้ 27 คะแนน



5.ตัวละคร(20 คะแนน) - นิสัยของแต่ละคนแตกต่างกันจนแยกออกได้ จุดนี้ชัดเจนดี แต่ในความรู้สึกเยลลี่นางเอกดูเพ้อๆไปหน่อยรึเปล่า5555 เหมือนกับเฝ้ารอแต่เจ้าชาย จนมันขาดความสมเหตุสมผลไปหน่อย แต่นิสัยตัวละครไม่ใช่เรื่องที่จะขอให้ไรเตอร์เปลี่ยนได้ ถือว่าจุดนี้แสดงความคิดเห็นละกันค่ะ

ที่อยากแนะนำคือเพื่อนๆของเมจิกมากกว่า ในความเป็นจริงไม่น่าจะเป็นเพื่อนกันได้ง่ายแบบนั้น พอเลิกกับคิมรุ้งก็คืนดี ทุกคนแฮปปี้เอนดิ้ง มันเลยดูโลกสวยไปหน่อย หรือว่าพล็อตแอบอุบตัวร้ายไว้? ใจจริงอยากให้รุ้งตีสองหน้าแล้วสวมบทนางร้ายต่อไปมากๆ 5555 ให้ 16 คะแนน



SPECIAL : ช่วงพิเศษนี้มีขึ้นเพื่อวิจารณ์ตามจุดที่ไรเตอร์อยากให้เน้น จัดไป

1)เนื้อหาภารกิจ ดีค่ะ ตื่นเต้น และเดาทางไม่ออกเลย ไม่ต้องปรับปรุง

2)ความน่าสนุก จุดนี้มันไม่ใช่ว่าจะไปหวังกับตอนหลังๆได้นะคะ ถ้าเปิดเรื่องมาไม่ดีคนอ่านก็ไม่อ่านถึงตอนหลังๆแน่นอน ดังนั้นเยลลี่จึงอยากให้เน้นบทนำและตอนแรกๆมากกว่านี้ เพื่อที่จะได้ดึงคนอ่านไว้


ปล.แนะนำให้ใส่ชื่อตอนด้วยนะคะ อันนี้ไม่มีเหตุผล แนะนำไว้เฉยๆ


รวม - 74/100 คะแนนดีนะเนี่ย



ความเห็นส่วนตัว : เป็นเรื่องที่วิจารณ์ยากมาก ไม่รู้จะอธิบายยังไงว่าควรแก้ตรงไหน ทั้งนี้คนอ่านและคอมเม้นท์ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง อย่ายึดติดและซีเรียสกับมันมาก คำวิจารณ์เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวของเยลลี่ หากผิดพลาดยังไงก็ขออภัยค่ะ ขอบคุณที่ให้โอกาสอ่านเรื่องนี้ สู้ๆต่อไปนะ เราเป็นอีกคนที่ชอบเล่นเกมจีบหนุ่มมาก แอร๊ยยย>///< สุดท้ายนี้รักวินเทอร์ ฮือออโอป้าซารังเฮ ^O^

เยลลี่มาวิจารณ์ช้าไม่ทันใจเลยใช่ไหม ขอโทษจริงๆจากใจค่ะT^T คือว่าคิวนิยายเรื่องนี้มันมาซ้อนกับเรียนซัมเมอร์พอดีเลย หาเวลามาอ่านย้ากยาก แต่ก็จะจัดเต็มให้สมกับที่รอคอย เรื่องนี้เป็นเซ็ตช่วยกันแต่งสี่คนสินะ น่ารักโฮกฮากมากเลย>///< แถมไม่มีแนะนำอิมเมจอะไรให้รกตาด้วย เรียกได้ว่าถูกชะตาตั้งแต่อ่านตอนแรกเลย ต่อไปนี้คำวิจารณ์อาจจะทำให้ไม่พอใจก็ขออภัยล่วงหน้าจ้ะ

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) – คิดว่าควรตัดชื่อภาษาอังกฤษออก เพราะไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับตัวเรื่องเท่าไหร่นัก เปลี่ยนเป็น look like love เสิร์ฟรักหมดใจนายสุดฮอต ก็ฟังดูน่ารักดีนะคะ แต่เดาว่าที่ใช้ Sexy boy เป็นเพราะจะแต่งเป็นเซ็ต จะได้มีชื่ออิมเมจร่วมกันใช่รึเปล่า จุดนี้ถือว่าแนะนำไปละกันค่ะ รวมๆก็ฟังดูน่ารักและบ่งบอกตัวเรื่องดี ให้ 7 คะแนน

2.คำโปรยและบทนำ ( 10 คะแนน) – คำโปรยและข้อมูลเบื้องต้นทำได้ดีมากๆ ทั้งชัดเจน ดึงดูด และสรุปตัวเรื่องไว้ได้อย่างรวบรัด จุดนี้ชื่นชมจริงๆ มาถึงในส่วนของบทนำ การเปิดเรื่องไม่ค่อยน่าสนใจ แต่ก็เชื่อมต่อกับตัวเรื่องได้ดี สิ่งที่อยากแนะนำมีแค่การใช้ภาษาบางจุด เช่น
ความคิดความอ่าน , โครสเฟรนด์ที่สนิทซี้ปึ้ก เป็นภาษาบรรยายที่เวิ่นเว้อไป ลองตัดให้สั้นกระชับดู
จังอับ ไม่ทราบว่าแปลว่าอะไร=_= เปลี่ยนเป็น อนาถจิต อุบาทว์ จะฟังดูดีกว่านะคะ ให้ 8 คะแนน
คำผิดพบนิดเดียว ซีส / ซีสต์ ไอโฟนแปด / ไอโฟนแปดสิบ

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) – พล็อตฉีกแนวได้โล่เลยทีเดียว อ่านแล้วเกิดความสงสัยอยากจะติดตามต่อไปว่าทำไมต้องไอโฟนแปดสิบ? จุดนี้ถ้ามีเหตุผลมารองรับแล้วซ่อนไว้เป็นปมก็ถือว่าทำได้ดีเลยค่ะ แต่ถ้าจุดนี้สร้างมาเอาฮาแนะนำให้หาปมมาขมวดด่วนๆเลย เพราะจะกลายเป็นเหตุผลที่ไร้สาระไปในทันที
การดำเนินเรื่องเร็วไปในบางตอน การบรรยายทำให้การตัดฉาก เปลี่ยนฉากดูรีบๆลวกๆ อย่างเช่นตอนที่ไอดอลจมน้ำ จู่ๆก็มีคนโผล่มาดึงขา แต่กลับบรรยายถึงน้อยมากเหมือนเร่งให้พระเอกมาช่วยเร็วๆ พยายามใช้การบรรยายดึงเนื้อเรื่องให้ช้าลงและชัดเจนมากขึ้นคนอ่านจะได้ไม่งง นอกจากนี้การบรรยายหลายส่วนทำให้เนื้อเรื่องงงๆ เช่น ตอนที่ 3 เขียนจั่วหน้าไว้ว่าห้องพักครูแต่บรรยายย้อนว่านางเอกกลับบ้าน ทำให้สับสนเรื่องเวลา ตอนที่ 10 พูดถึงทุกคนปิ้งบาร์บีคิว แล้วจู่ๆก็นิ่งค้างไป ไม่เห็นบรรยายเลยว่าบีเวิร์กจมน้ำได้อย่างไรช่วยกันยังไง อ่านเสร็จแล้วงงตึ้บ ต้องเรียงลำดับเหตุการณ์ดีๆ ค่อยๆบรรยายแล้วอ่านซ้ำดูว่าเข้าใจเนื้อเรื่องดีหรือไม่
อยากชมเรื่องการผูกปมให้น่าตื่นเต้นลุ้นระทึกไปซะทุกตอนมากๆ ตัดจบได้ค้างน่าติดตามด้วย แถมยังหักมุมให้เกินคาดถึงมาหลายรอบแล้ว นี่เป็นจุดสำคัญที่คนอ่านจะอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ สนุกและฮากระจายทั้งเรื่อง ให้ 28 คะแนนเลย

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) – ยาวนิดนึง ขอหั่นเป็นสองช่วงจ้ะ

-ภาษา การใช้คำยังติดจะเป็นภาษาพูดอยู่โดยมาก มีใช้ภาษาเขียนเพราะๆมาเสริมเพื่อความฮา555 อยากให้ปรับปรุงเรื่องการใช้คำวัยรุ่น เสียงวิบัติติดจะเยอะไปหน่อยนะ อ่านแล้วบางทีก็เบื่อและรกตาเหมือนกัน เช่น ม้ากกก เล้ยยยย อ๊ายยยย บางคำควรปรับเปลี่ยน เช่น
เน้ / นี้
น้อ / หนอ
อีกแร้นนน /อีกแล้ว
คริๆ/คิกๆ
คำผิดออกจะมีน้อยนะ ไม่ได้เยอะอย่างที่บอกในบทความเลยนี่นา(หัวเราะ) เท่าที่พบก็มี
วุ๊ / วู้ว
โว๊ะ / โวะ
นุ่มทุ้มเสน่ห์ / มีเสน่ห์ (คำนี้น่าจะเขียนตก เพิ่มมาให้เฉยๆ ฮ่าๆ
นิเทศน์ / นิเทศ
เอ้ย / เอ๊ย

ศัพท์ภาษาอังกฤษที่บางครั้งใช้แล้วมันขัดๆก็มี เช่น ซอรี่ มายเลิฟ ไอแฮฟมันนี่ ฯลฯ พยายามลดการใช้คำพวกนี้ลงหน่อย การใช้คำยังเป็นภาษาพูดส่วนมาก เช่น ตังค์ ก็ควรใช้ว่า เงิน ขอให้ตระหนักไว้บ่อยๆว่านี่คือนิยาย นอกจากบทสนทนาแล้ว ก็ควรจะใช้ภาษาเขียนให้สละสลวยด้วย
โดยรวมการใช้คำเฮฮาขำน้ำตาเล็ดมาก ถึงจะศัพท์วัยรุ่นไปนิดแต่ก็พอรับได้ค่ะ โอ้เย้>O<
-บรรยาย การบรรยายยังติดๆขัดๆอยู่นะ โดยเฉพาะการบรรยายฉาก สถานที่ รู้สึกจะน้อยจนมองภาพไม่ออก บางทีก็ใช้บทสนทนาดำเนินเรื่องมากเกินไปจนลืมบรรยายอากัปกิริยาท่าทางของตัวละคร แนะนำให้บรรยายช่วงเวลาและเรียงลำดับเหตุการณ์เกิดก่อนหลังให้ดีๆและชัดเจน เพราะการบรรยายสามารถทำให้ตัวเรื่องวกไปวนมาได้เลยถ้าเกิดใช้ไม่ถูกต้อง
จุดที่ขัดอารมณ์เยลลี่มากคือฉากจูบ แหม น่าจะบรรยายให้อ่อนหวานเห็นภาพและสละสลวยกว่านี้ เยลลี่อุตส่าห์รอคอยมานาน(?) พอมีก็แป๊บๆตัดฉาก ซึ่งอารมณ์ยังค้างอยู่เลย ดังนั้นพยายามฝึกบรรยายฉากจูบมากกว่านี้และใช้คำให้หลากหลายด้วย โดยรวมการบรรยายยังต้องแต่งเติมอีกนิดหน่อยนะ ทั้งหมดนี้ให้ 26 ปรบมือออ^O^
5.ตัวละคร(20 คะแนน) – ชื่อตัวละครน้อยจำง่ายดีค่ะ ฮ่าๆๆ ขำเวลาไอดอลเรียกคนอื่นมาก นางใช้ศัพท์สุโค่ยเหลือเกิน- -b โดยรวมช่างสรรค์สร้างผู้ชายมาให้คนอ่านกรี๊ดกร๊าดเหลือเกิน แต่ละคนหล่อลากนิสัยน่าฟัดสุดๆ>3< ส่วนนางเอกก็เฮฮาบ้าบ๊อง โดยส่วนตัวคิดว่านิสัยของนางเอกขัดๆกับอายุไปหน่อยนะคะ อย่าลืมว่านางเอกเรียนถึงมหาลัยแล้ว น่าจะมีซีเรียสเรื่องเรียนเรื่องอื่นๆบ้าง เท่าที่เห็นชีกรี๊ดผู้ชายและทุ่มเทให้ความรักจนมันขัดหลักความจริงไปหน่อย ถ้าอยู่ม.5 ม.6 จะยังพอนึกได้ว่าวัยรุ่นลั้ลลาดี๊ด๊า จุดนี้ก็เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ
พยายามบรรยายความรู้สึกนึกคิดของตัวละครให้มากขึ้น อารมณ์ของตัวละครเป็นเรื่องสำคัญที่จะดึงคนอ่านให้อินไปกับเนื้อเรื่อง สู้ๆต่อไปนะคะจะเอาใจช่วย รักบีเวิร์กหมดใจเลยตอนนี้ ;////; ให้ 17 คะแนน
รวม – 86/100

ความเห็นส่วนตัว – อ่านแล้วนึกว่าตัวเองกำลังอ่านนิยายแจ่มใสเล่มนึงอยู่ นี่ไม่ได้เว่อร์นะคะ ทั้งการแต่งการผูกเรื่องสำนวนการคิดทุกอย่างไปกันได้ดีมากๆ ถ้าปรับปรุงการบรรยายฉากและอากัปกิริยาให้ลื่นไหลกว่านี้ จะต้องเป็นนิยายที่คนอ่านติดงอมแงมแน่นอน อย่าท้อนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ตลอดมาและตลอดไป จุ๊บๆ^___^

ขอออกตัวไว้ก่อนว่าเยลลี่อ่านไม่หมดนะคะ(เนื่องจากตอนนี้งานเยอะมาก หากอ่านหมดก็กลัวจะรอนาน) แต่ก็อ่านเกินยี่สิบตอน พอจะจับใจความเรื่องได้แล้ว ดังนั้นบทวิจารณ์ก็จะเป็นไปเท่าที่เห็นจุดควรแก้ไขจริงๆ เรื่องนี้ไม่(ค่อย)มีหวานสมชื่อเรื่องแฮะ(ฮา) มาเริ่มกันเลย

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ไรเตอร์บอกชัดเจนดีว่าชื่อเรื่องมีที่มาจากอะไร แต่หากไรเตอร์ไม่บอก ก็จะไม่เห็นความสำคัญของชื่อจริงๆ เพราะชื่อใช้คำพื้นๆและธรรมดามาก เห็นแล้วไม่ได้สะดุดตาจนอยากกดมาอ่าน ชื่นชมชื่อภาษาไทย คิดว่าเหมาะกับเรื่องนี้ดี แต่ว่าชื่อเรื่องยังสื่อตัวเรื่องไม่ได้ ให้ 5 คะแนน

2.คำโปรยและบทนำ ( 10 คะแนน) - แนะนำเรื่องแบบย่อๆใช้คำพูดของตัวเอกมาโปรยไว้ ซึ่งโดยส่วนตัวคิดว่ามันยังคลุมเครือ ใช้สรรพนามมั่วไปหน่อย อ่านแล้วไม่เข้าใจว่าใครพูดและต้องการสื่ออะไรกันแน่ ถ้าลองใส่คำเพิ่มมากกว่านี้ก็น่าจะดึงดูดมากขึ้น เช่น 'ฉันผิดหรอ...ที่ต้องการคนๆนั้น แม้ว่าเขาจะไม่เคยรักฉันเลย เขาผิดเหรอ ที่อยากจะหาคนที่เข้าใจเขาจริงๆ แล้วเธอผิดเหรอ ที่ตกหลุมรักคนมีเจ้าของ โดยไม่สนใจว่าใครจะมาก่อนหลัง' ถ้าแบบนี้คนอ่านก็จะอยากคลิกเข้ามามากขึ้นเพราะรู้สึกได้ว่าเรื่องนี้มีปมน่าสนใจ
ในด้านของข้อมูลเบื้องต้นคิดว่าดีแล้ว ไม่ค่อยได้เจอเรื่องที่นำเอาความลับของแต่ละคนมาโปรย น่าสนใจดีค่ะ ส่วนบทนำเปิดเรื่องมาได้โอเคเลย ดึงนิสัยเด่นๆของนางเอกออกมาพอสมควร จุดที่อยากให้แก้ไขคือภาษา

....และทุกคนก็จะต่างเจ็บไม่น้อย น่าจะใช้เป็น และทุกคนต่างก็เจ็บเหมือนกัน
การใช้คำค่อนข้างซ้ำซาก อ่านแล้วสะดุด โดยเฉพาะคำว่า ‘ที่’ เช่น 'เสียงน้ำจากแก้วใบใสสาดลงที่ใบหน้าของผู้ที่นั่งอยู่ที่พื้น' ลองนับดูค่ะว่ามีคำว่าที่กี่คำในประโยคนึง ถ้าลองตัดให้สั้นลงแต่ใจความสำคัญเท่าเดิมก็จะได้เป็น 'เสียงน้ำจากแก้วใบใสสาดลงบนใบหน้าของแม่บ้าน' จะฟังสละสลวยกว่า

เธอกดตัดสายทิ้งอย่างอารมณ์เสียและถอนหายใจอย่างกลุ้มใจ ใช้เป็น 'เธอกดตัดสายทิ้งอย่างหงุดหงิดแล้วถอนหายใจ'

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงตัวอย่าง จะอธิบายชัดๆอีกทีในส่วนของการบรรยาย อีกจุดที่อยากแนะนำคือบท 'ที่มาของเรื่อง' คิดว่าเฉลยปมมากเกินไป น่าจะให้คนอ่านอ่านไปลุ้นไปมากกว่าให้เข้ามาอ่าน อย่าลืมนะคะว่ามันมีเพื่อ'อธิบาย' ไม่ใช่ 'เปิดเผย' โดยเฉพาะคู่พระนาง อ่านแล้วหมดลุ้นเลยว่า อ๋อ ยังไงนางเอกพระเอกก็คู่นี้สินะ โดยรวมทำได้ดี ให้ 6 คะแนน

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - ลำดับเหตุการณ์ดูวกไปวนมายังไงชอบกล ทำให้การดำเนินเรื่องค่อนข้างขลุกขลักและรวดเร็ว แต่ถ้าถามถึงพล็อตเยลลี่ชื่นชมนะ มันเป็นพล็อตเกร่อๆไม่ได้แปลกใหม่ แต่ไรเตอร์ผูกปมปริศนาขึ้นมาซับซ้อนดีค่ะ นี่เป็นจุดที่ทำให้คนอ่านติดตามต่อ เพราะลุ้นว่าตอนจบจะเป็นยังไง แต่ละคนต่างก็มีปมหลังทั้งนั้น มีทั้งตอนที่ลุ้นระทึกและตอนสบายๆ แต่ว่ามันยังขาดเสน่ห์ในการดำเนินเรื่องไปหน่อย ไม่ออกไปทางเฮฮาขบขัน ไม่ถึงกับดราม่าสุดยอด เลยเหมือนเรื่องมันเอื่อยๆเรื่อยๆ ให้ 26 คะแนน

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - แบ่งเป็นสองส่วนค่ะ

-ภาษา การใช้คำค่อนข้างสละสลวย แต่บางครั้งสำนวนก็ผิดแปลก เช่น
รู้สึกฉันน้อยเกินไปแล้วเถอะ / รู้จักฉันน้อยไปแล้วนะ
ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆอย่างธรรมชาติ / ริมฝีปากสีชมพูอ่อนเป็นธรรมชาติ
เพื่ออาจจะเจอกับเขาโดยบังเอิญ / เผื่อจะเจอเขาโดยบังเอิญ
ถ้าไม่ได้จริงๆคงเลือกพีคมารับนะ / ถ้าไม่ได้จริงๆคงให้พีคมารับน่ะ
จอมหน้าหยิก = มันแปลว่าอะไร? 55555
การสร้างคำที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองทำได้ค่ะ แต่ต้องใช้ให้ถูกต้องด้วย นอกจากนี้ยังติดขัดเพราะการคำซ้ำและการใช้คำเชื่อม ไรเตอร์ใช้คำเชื่อมเวิ่นเว้อเกินไป ควรจะกระชับคำ ตัดคำที่ไม่จำเป็นทิ้งบ้าง เช่น
ฉันจึงต้องเบรคอย่างเร็ว / ฉันต้องเบรกรถโดยเร็ว
ทำให้ฉันแทบหน้าทิ่ม และพอฉันตั้งสติได้ก็เดินลงจากรถ / ทำให้ฉันแทบหน้าทิ่ม พอตั้งสติได้ก็ลงจากรถ
มักใช้คำว่า ซะเลย ชวนเลย เลยสิ ซ้ำไปมาเยอะมากในบรรทัดเดียวกัน พยายามลองใช้คำให้หลากหลาย และไม่ต้องใส่หากไม่่จำเป็น ไม่งั้นจากทำให้สละสลวยจะทำให้รกตาแทน
บางครั้งก็ลำดับประโยควกวนไปบ้าง แต่พบเห็นไม่มากเท่าไหร่ จุดที่ชัดเจนที่สุดคือ 'การแต่งกายของคนเกาหลีค่อนข้างจะคล้ายกับคนไทย เพราะบางครั้งคนไทยก็แต่งตัวคล้ายๆหรือรับค่านิยมของคนเกาหลีมาบ้าง' มันค่อนข้างยาวแต่มีใจความนิดเดียว ตัดทอนเป็น 'การแต่งกายของคนเกาหลีไม่ต่างจากคนไทยนักเพราะค่านิยมที่คล้ายคลึงกัน' ก็จะสั้นและชัดเจนมาก อ่านแล้วไม่งง
คำผิดพบบ้างประปราย ที่ผิดส่วนใหญ่จะเป็นการใช้'นะค่ะ นะจ้ะ' ตามเสียงวรรณยุกต์ต้องใช้'นะคะ นะจ๊ะ' 'นั้นแหละ นั้นสิ'ต้องใช้ 'นั่นแหละ นั่นสิ' ทีนี้/ที่นี่ เป็นต้น ลองผันวรรณยุกต์ดูจะรู้ว่าเสียงสูงเสียงต่ำต้องใช้ตอนไหน
คำผิดที่พบ เช่น พึ่ง/เพิ่ง
หนิ/นี่ (ไม่ควนใช้หนิ)
เครียดแค้น/เคียดแค้น
ชิ๊ส์/ชิ
ปราณี/ปรานี
ออฟฟิส/ออฟฟิศ
หะ/ฮะ
ชั่งเถอะ/ช่างเถอะ
ขี้เกียด/ขี้เกียจ
ระเลื่อนหู/รื่นหู
ค้างๆคูๆ/ข้างๆคูๆ
สุดท้ายแนะนำว่าไม่ควรใช้ @ อาจใช้ ณ. หรือเว้นว่างเขียนแค่สถานที่ไปเลย

-บรรยาย เห็นภาพสถานที่ชัดเจน แต่มักจะตัดฉากไปสั้นๆห้วนๆอยู่เหมือนกัน หากลำดับประโยคสละสลวยขึ้นการบรรยายก็นับว่าทำได้ดีเลย ชอบที่ใช้อิโมติคอนน้อยมากๆ แต่ยังบรรยายอารมณ์ความรู้สึกตัวละครน้อยเกินไปหน่อยทำให้ไม่ค่อยอิน ให้ 21

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - นิสัยของส้มเปรี้ยวชัดเจนมากค่ะ วีนๆเหวี่ยงๆแต่จิตใจดี ค่อนข้างยึดมั่นถือมั่น ส่วนลึกๆก็รักพี่น้องครอบครัว อ่านแล้วเข้าถึงนิสัยใจคอส้มเปรี้ยวมากแทบจะผสานร่างกับนางได้(เว่อร์ไป) แต่นิสัยของคนอื่นๆยังไม่มีเอกลักษณ์เท่าที่ควร โดยเฉพาะเบส เท่าที่เห็นก็แค่กวนประสาทเท่านั้น พยายามดึงนิสัยหลายๆแง่มุมของเขาออกมาด้วย
ยังบรรยายลักษณะตัวละครน้อยเกินไป ไม่ว่าจะหน้าตาท่าทางหรือความสัมพันธ์กับนางเอก อย่างสปายก็พูดเหมือนเป็นเพื่อนสาวทั้งๆที่เป็นรุ่นน้อง พีคพูดเหมือนเป็นเพื่อนชายแต่เป็นน้องรหัส นี่ทำให้คนอ่านสับสนได้ง่ายๆเลยนะ ลองปรับปรุงดู ให้ 15 คะแนน

รวม - 73/100 คะแนน ยังพัฒนาได้อีกเยอะเลย^^

*special - จุดที่อยากแนะนำเพิ่ม
-ไม่ควรสอดแทรกเรื่องของตัวละครอื่นๆที่คาดว่าไรเตอร์จะนำไปแต่งเป็นนิยายอีกเรื่องแล้วมาโปรโมทเบาๆ(?) เพราะทำให้ยิ่งอ่านยิ่งงง หากจะโปรโมทเอาไว้ท้ายตอนเถอะนะ=O=
-ควรแก้ไขคำผิดตามที่นักอ่านหามาให้ ไรเตอร์โชคดีมากที่เจอนักอ่านเม้นท์ยาวแถมแก้คำผิดให้อีก แต่เยลลี่เห็นว่าไรเตอร์ไม่แก้ไขตามเลย
ความเห็นส่วนตัว - เยลลี่ก็ชอบเรื่องนี้นะ นางเอกได้ใจดี >< เรื่องราวก็มันส์เข้มข้นมาก คงมีปริศนาอีกเพียบที่ไรเตอร์หมกเม็ดไว้ คำวิจารณ์มีเพื่อชี้แนะไม่ใช่ตัดกำลังใจ ทั้งหมดเยลลี่หวังดีนะ ขอให้นิยายรุ่งเรืองค่ะ

ก่อนอื่นขอโทษที่เคลียร์คิวให้ค่อนข้างช้าทีเดียว ดีใจที่ได้มาวิจารณ์เรื่องนี้สักที ถูกชะตาตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้วค่ะ555 ฟังดูวุ่นวายได้โล่มาก เข้าเรื่องกัน

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ยาวไปหน่อยรึเปล่า? แต่ชอบชื่อภาษาอังกฤษจริงๆนะ! ถึงอย่างนั้นก็รู้สึกว่าคำว่า 'หัวใจวาย'มันดูแปลกๆและเป็นศัพท์เฉพาะเกินไป นักอ่านบางคนอาจไม่รู้จักได้ ให้ 8 คะแนน

2.คำโปรยและบทนำ ( 10 คะแนน) - ให้คำเดียวเลยว่า..ดีมาก แนะนำเรื่องย่อๆสรุปเรื่องได้สั้นและได้ใจความดี ข้อมูลเบื้องต้นทำให้นักอ่านงงเพราะชื่อไม่น้อย แต่โดยรวมกระชับอ่านแล้วเข้าใจว่าต้องการจะสื่ออะไร ทั้งนี้ยังรู้สึกว่าเน้นไปที่ 'วาย' พอสมควร ทั้งๆที่มันเป็นแค่ฉากเปิดเรื่อง นางเอกไม่ได้เข้าใจแบบนี้จนจบสักหน่อย ดังนั้นน่าจะ 'เน้น' ให้ความวายของทั้งคู่มีบทบาทมากขึ้น หรือไม่ก็ปรับเปลี่ยนคำโปรยให้ฟังดูกลางๆกว่านี้ แต่ท่อนคำโปรยภาษาอังกฤษกับภาษาไทยยังวกวนไม่รู้ว่าต้องการสื่ออะไร และเหมือนยังไม่ใช่หัวใจของเรื่องเท่าไหร่ ให้ 9 คะแนน

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตแหวกแนวพอสมควร และมีความรัดกุมไม่หลุดปม มีปริศนาอะไรให้ลุ้น การดำเนินเรื่องค่อนข้างช้า สองวันปาไปหลายตอน แต่การตัดฉาก ทิ้งท้าย เปิดปมแต่ละจุดกำลังดีแล้ว ดำเนินเรื่องสนุกสนานไม่น่าเบื่อ ไม่ว่าจะเพราะการรู้จังหวะในการดำเนินเรื่องและการบรรยาย จุดหักมุม พลิกล็อก ทำให้คนอ่านช็อกตายได้ง่ายๆ555 โดยเฉพาะตอนที่ซีบอกว่าตัวเองเป็นผู้ชาย เยลลี่จะหัวใจวายอยู่แล้ว นึกว่านางเป็นสาวดุ้น55
ทั้งนี้ยังมีจุดที่ดำเนินเรื่องไม่ชัดเจนทำให้ค้างคาใจ เช่น ตอนที่ 6 บทสนทนาเกี่ยวกับคอนโดพี่สาวแปลกๆ บรรยายห้องคอนโดไม่ชัดเจน ทำให้สงสัยว่าถ้านางเอกอยู่ห้อง 607 แล้วทำไมตอนแรกสุดถึงบรรยายเหมือนนางเอกอยู่ห้องตรงข้าม ตอนที่ 7 รู้จักกันสองวันชวนไปกินข้าว เชชอบซีแบบโอเว่อร์ไปรึเปล่า จุดนี้ก็ต้องดูความสมเหตุสมผลด้วย โดยรวมสนุกมาก ให้ 28

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนค่ะ

-ภาษา การใช้คำสละสลวย รู้จักเล่นคำและสร้างคำแปลกๆใหม่ๆมาใช้ในเรื่องของตัวเอง สามารถทำให้มีเสน่ห์ไม่ฟังแปร่งหูได้ และยังเห็นภาพชัดเจนด้วย ทั้งนี้จุดที่อยากให้ปรับปรุงคือ ภาษาพูดที่ควรเปลี่ยน เช่น งืม เปลี่ยนเป็นอืม จะดีมาก ซัก/สัก ตะกี๊/เมื่อกี้ ต่อให้ใช้ในบทสนทนาคำพวกนี้ก็ควรเป็นภาษาเขียนเนอะ คำผิดพบน้อยมาก จุดนี้ชื่นชม หลายส่วนผิดเพราะไม่รอบคอบ ยกมาเป็นตัวอย่างแค่นี้
คลั้งไคล้/คลั่งไคล้
ย๊าก/ย้าก
ปัดปอมผม/ปอยผม
คมคาม/คมคาย
เพี๊ยะ/เพียะ
พระจันท์/พระจันทร์
กรอกตา/กลอกตา
บางครั้งการใช้คำยังดึงอารมณ์ตัวละครออกมาไม่หมด อย่างเช่นตอนที่ 10 ประโยคคำพูดของซีนมันยังไม่บีบคั้นอารมณ์พอ ‘ถ้าแกอยู่ข้างยัยนั่น แกก็ไม่ใช่เพื่อนฉัน’ มันให้ความรู้สึกเฉยๆทั้งๆที่ตรงนี้เชสะเทือนใจมาก อาจปรับเป็น 'ถ้าแกอยู่ข้างยัยนั่น เราก็ไม่สมควรเป็นเพื่อนกัน' บรรยายเน้นๆให้เข้าใจถึงอารมณ์ทั้งคู่
'กว่ามันจะรู้ตัวว่ามันเพิ่งทำให้ผมผิดหวังมาก' แค่ผิดหวังเองเหรอ? เยลลี่คิดว่าควรจะใช้แบบ 'มันเพิ่งทำให้ผมเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก' อะไรแบบนี้ทำให้คนอ่านเจ็บไปด้วยเลย
‘จูบแบบจริงจัง ลึกล้ำ เนิ่นนาน’ ทั้งคำพูด การบรรยาย ยังไม่ให้ความรู้สึกถึงขั้นนั้น การบรรยายให้มากขึ้นจะช่วยได้ค่ะ การใช้คำเหล่านี้ยังกระชากอารมณ์ไม่สุด พอคนอ่านอินก็ตัดจบจนเกิดอาการค้างเอาง่ายๆ

-บรรยาย การบรรยายสถานที่ ความรู้สึก การเปลี่ยนฉาก เส้นเวลา ทุกอย่างชัดเจนเห็นภาพไปซะหมด เยลลี่ชอบภาษาบรรยายที่มีเอกลักษณ์และสนุกสนานในทุกช็อตของไรเตอร์มาก แต่ก็มีบางช่วงเวิ่นเว้อไป เช่น ‘ถุงเท้าน้อยกลอยใจของมันให้กับผมที่กำลังนอนคุดคู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อยู่บนโซฟา’ โอ้โห ใจความนิดเดียวแต่บรรยายขนาดนี้ก็เยอะเกิน อาจตัดเหลือ 'ถุงเท้าที่รักของมันให้ผมที่นอนไม่รู้อิโหน่อิเหน่บนโซฟา' ก็ได้ความหมายเท่ากัน

‘ปลุกให้ผมต้องลุกขึ้นนั่งโซฟานุ่มนิ่มที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมหวาน’ / 'ปลุกให้ผมลุกขึ้นนั่งโซฟานุ่มนิ่ม' กลิ่นหวานไม่จำเป็นเลย ตัดทิ้งดีกว่านะ
การบรรยายแปลกๆมีพบบ้าง เช่น ขาทั้งสองก็รัดเอวของผมไว้แน่น//แขนรึเปล่า? ขาเลยเรอะ5555
เอียะ อยากอ้วก// อี๋,ยี้ อยากอ้วก จะเข้าใจง่ายกว่า
ผมลุกขึ้นยืนเต็มความสูง// ลุุกขึ้นยืนเต็มส่วนสูง
ทั้งนี้ภาษาบรรยายเกือบจะไร้ที่ติเลยนะ ประทับใจ ให้ 27 คะแนน

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - บรรยายตัวละครค่อนข้างน้อย ทั้งที่ควรบรรยายตั้งแต่ตอนแรกๆที่ตัวละครมีบท คนอ่านจึงรู้ลักษณะตัวละครเพียงผิวเผิน เช่น ซีนตัวเตี้ย เชหน้าออกฝรั่ง ซีปากแดง แต่ยังจำรายละเอียดอื่นๆของตัวละครไม่ได้ พยายามสอดแทรกในแต่ละตอนด้วยนะ ทั้งนี้จะสร้างเอกลักษณ์ให้ตัวเอกมากขึ้นแม้แต่ละคนจะมีนิสัยชัดเจน ทำให้คนอ่านแยกแยะง่ายอยู่แล้วก็ตาม เยลลี่รู้สึกว่าถึงเชจะเป็นคนดำเนินเรื่อง แต่นิสัยของเชยังไม่ค่อยชัดเจนเท่าคนอื่นๆ อาจเป็นเพราะนี่คือมุมมองของเช แนะนำให้พยายามเพิ่มฉากต่างๆให้เชได้แสดงนิสัยหลายแง่มุมเหมือนซีนหรือซีก็จะดีมาก นอกจากนี้ไม่มีอะไรให้ติ นิสัย ความสมจริง มิติตัวละครทำได้ดีมากเลยค่ะ เพียงแต่รู้สึกตัวละครน้อยไปหน่อย ไม่มีตัวร้ายตัวอิจฉาทำให้เรื่องขาดสีสันนิดๆ ให้ 18

รวม - 90 /100 ทำได้ไงเนี่ย เยลลี่ให้คะแนนยากนะ!

ความเห็นส่วนตัว - อ่านจบแล้วโอ้มายก็อด หลงรักเช ซีน แม้แต่ซีไปซะแล้ว ตัวเรื่องก็สนุกมาก อ่านได้เรื่อยๆเลย ถามเรื่องความน่าติดตามมา ตอบได้เลยว่าน่าติดตามค่ะ เพียงแต่ปมปริศนายังไม่มีอะไรเหนือชั้นให้ลุ้นเท่าไหร่ พยายามทำให้มันเหลือเชื่อเข้าไว้ ชอบการบรรยายที่มีเอกลักษณ์ เห็นภาพชัดยิ่งกว่า 4D และฮาระเบิดระเบ้อ ดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้ จะไม่แปลกใจถ้าเจอกันอีกทีในร้านหนังสือ อย่าท้อนะคะ สู้ๆ อ่านแล้วฟินวายแหลก-///-

สวัสดีค่ะไรเตอร์ เยลลี่มาวิจารณ์ช้าไปหน่อยต้องขออภัย คำวิจารณ์ต่อไปนี้ไม่มีเจตนาด่าว่า มุ่งหวังให้พัฒนางานเขียน^^

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - คำว่า 'ทลาย' ฟังดูไม่เหมาะ น่าจะใช้ 'พิชิตใจ' 'ขโมยหัวใจ' ฯลฯ ซึ่งให้ความรู้สึกถึงตัวเรื่องมากกว่า ชื่อเรื่องยังพื้นๆเหมือนหยิบคำมาผสมกันไม่ดึงดูดให้อ่าน แต่ก็เข้ากับเรื่องดี ให้ 4

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - เริ่มที่แนะนำเรื่องย่อๆ สรุปตัวเรื่องได้ดีแต่ไม่ค่อยน่าสนใจ ไม่มีจุดเด่นที่ทำให้เรื่องนี้ต่างจากเรื่องอื่นจนคนอ่านอยากคลิกเข้ามา ส่วนข้อมูลเบื้องต้นก็ใช้ประโยคคล้ายๆกันจึงโนคอมเม้นท์
บทนำ ไม่มีเว้นวรรค บรรยายติดกันเป็นพรืด บรรยายอารมณ์ได้ไม่ดี อ่านแล้วไม่ได้มีอารมณ์ร่วมไปกับบทสนทนาเลย การเกริ่นเรื่องด้วยฉากแรกทำให้ตัวเรื่องขาดเสน่ห์ไป อ่านก็เดาได้แล้วว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อ ดังนั้นควรเลือกฉากอื่นที่สะเทือนใจหรือเป็นอะไรเด็ดๆมาโปรยมากกว่า ควรยกบทนำไปไว้เป็นตอนไม่ใช่ใส่ในข้อมูลเบื้องต้น ทั้งหมดนี้ให้ 5 คะแนน

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตค่อนข้างซ้ำจำเจ ไม่มีอะไรต่างจากเรื่องอื่น แค่แต่งงานแทนน้องมาอยู่กับพระเอก ไม่มีอะไรให้ลุ้นมากนัก ไม่มีปมปริศนาที่น่าติดตาม ดังนั้นต้องผูกปมและดำเนินเรื่องให้สนุกสนานจึงจะมัดใจคนอ่าน ไอเดียในการสร้างเหตุการณ์ต้องแปลกใหม่และถ้าคอมเมดี้เฮฮาด้วยจะดีมากและทำให้คนอ่านติดใจ
การดำเนินเรื่องเอื่อยๆ เหตุการณ์และแต่ละตอนไม่ค่อยเชื่อมต่อเนื่องกันเพราะขาดการบรรยาย เช่น ตอนที่ 4 คุยกันแล้วจู่ๆเรโตะเดินไปข้างหลัง ตกน้ำเลย ทั้งๆที่ไม่มีการบรรยายถึงน้ำสักนิด จุดนี้สำคัญมาก หากเดินเรื่องพลาดบ่อยๆนอกจากตัวเรื่องจะเร็วเกินไปแล้วยังทำให้การดำเนินเรื่องขลุกขลักไม่ลื่นไหล
ความสมเหตุสมผลเองก็ต้องใส่ใจให้มากๆ อ่านแล้วค้างคาอยู่หลายช่วง แค่แต่งงานก็ต้องย้ายมหาวิทยาลัยกันเลยหรอ น่าจะบรรยายความฮอต ความหล่อ ความรวย ของ black star มากกว่านี้ จะได้สมเหตุสมผลว่าทำไมถึงได้ป๊อบปูล่าร์มากจนมีบอร์ด มีแฟนคลับ ทั้งๆที่เพิ่งแต่งงานแต่กลับรักกันเร็วมาก แค่เรื่องย้ายมหาลัยทำไมนาโอะต้องโกรธถึงขั้นวิ่งขึ้นห้องด้วย ตอนที่ 11 บรรยายได้ฟังรุนแรงเกินไปหน่อย ในเมื่อแต่งงานกันแล้วจะมีอะไรกันก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย ตายทั้งเป็นเลยเหรอ มันฟังดูเหมือนขาดไร้อารมณ์รักใคร่ไปเลย การเจอเคก็ดูสนิทกันไว้ใจกันง่ายไปหน่อย นอกจากนี้ยังมีอีกหลายส่วน ถึงแม้จะเป็นนิยายก็ต้องคำนึงถึงความสมจริงด้วย โดยรวมออ่านแล้วยังรู้สึกว่าการดำเนินเรื่องและพล็อตงั้นๆ แต่เรื่องบทสนทนาการพูดคุยทำได้ดี ให้ 19

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนดังนี้

-ภาษา การใช้คำเข้าใจง่ายดี ทำให้บางช่วงเป็นภาษาพูดเกินไปหน่อย พบการคำซ้ำในบรรทัดเดียวกันเยอะมาก เช่น ละกัน เนี่ย หน่อย อะไรกัน แต่ก็ช่างมันเถอะ เช่น ความรู้สึกตอนนั่นมันอะไรกันนะ ความอบอุ่นที่ส่งผ่านมานั้นน่ะมันคืออะไรกัน แล้วไอ้ความรู้สึกที่ความสุขเวลาพูดถึงเรื่องของเรโตะมันคืออะไร ลองนับดูว่ามีคำว่า 'อะไร' กี่คำ อ่านแล้วขัดตา ต้องลองใช้คำให้หลากหลายกว่านี้
การใช้คำสันธานและคำเชื่อมต่างๆผิดธรรมชาติและวกวน เช่น
สักพักก็เกิดอาการหิวขึ้นมาเลยค่อยเดินลงมาข้างล่าง / สักพักก็หิวขึ้นมาจึงเดินลงมาข้างล่าง
เธอเรียนห้องงั้นหรอ / เธอเรียนห้องนั้นหรอ
ข่าวลือก็เป็นจริงสิน่ะ / ข่าวลือก็เป็นจริงสินะ,ข่าวลืมก็เป็นจริงน่ะสิ
ฉันก็แค่ยากเป็นลุคใหม่ก็แค่นั้น / ฉันก็แค่อยากเปลี่ยนลุคใหม่
การใช้คำไม่สละสลวยควรแก้ไข เช่น
ไม่ต้องตกใจนะว่ามันเกิดอะไรขึ้นเอางี่เดียวฉันเล่าให้ฟังเสียงแรกเป็นเสียงกรี๊ดของฉันเองพอดีมันตกใจที่ลืมตาขึ้นมาแล้วก็เห็นผู้ชายนอนอยู่ข้างๆ / มันอ่านแล้วรู้สึกเวิ่นเว้อเกินไป ตัดให้เหลือแค่ 'เสียงแรกเป็นเสียงกรี๊ดของฉันเองเพราะตกใจที่ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นผู้ชายนอนข้างๆ
นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ยดันเผื่อมองนายนั้นไปได้ยังไง / เผลอมองนายนั่นไปได้ยังไง
ไม่ต้องย้ำให้มากหรอกว่าเธอแก่นั้น / ไม่ต้องย้ำให้มากหรอกว่าเธอแก่น่ะ
ไม่มีที่จะเข้ากันได้ซักอย่าง / ไม่มีอะไรเข้ากันสักอย่าง
แล้วอีกอย่างนะไลท์น่ะอายุเท่าฉันเลยแหละจะเก่ากว่าก็แค่สองสามเดือนเท่านั้น / แก่กว่าก็แค่สองสามเดือนเท่านั้น
เรโตะแค่กระตุกยิ้มน้อย / กระตุกยิ้มน้อยๆ,กระตุกยิ้มเล็กน้อย
ถนนที่มีรถวิ่งอยู่ยั่วเยี้ยเต็มไปหมด / รถวิ่งขวักไขว่ฯลฯ (ยั้วเยี้ยใช้กับสัตว์หรือพืช) สำนวนเหล่านี้ต้องแก้ไขให้ฟังดูสละสลวย
เว้นวรรคผิดตำแหน่ง เช่น วันแต่งงานของฉันเองแต่คนที่เป็นเจ้าสาวอย่างฉันกับไม่มีความสุขเลยสักนิดเพราะอะไรน่ะหรอ /วันแต่งงานของฉันเอง แต่คนที่เป็นเจ้าสาวอย่างฉัน'กลับ' ไม่มีความสุขเลยสักนิด เพราะอะไรน่ะหรอ
จะว่าไปห้องของหมอนี่ดูสะอาดสะอานดีเหมือนกันแหละแถมยังมีกลิ่นหอม /
จะว่าไปห้องของหมอนี่ดูสะอาดสะอานดีเหมือนกันแหละ แถมยังมีกลิ่นหอม
ผมไปกดดันอะไรเธอเท่าที่จำได้ผมก็แทบไม่ค่อยได้ยุ่งกับเธอเลยแม้แต่น้อยแล้วทีนี้ผมจะไปกดดันเธอได้ยังไงล่ะ / ผมไปกดดันอะไรเธอ เท่าที่จำได้ผมก็แทบไม่ค่อยได้ยุ่งกับเธอเลยแม้แต่น้อย แล้วทีนี้ผมจะไปกดดันเธอได้ยังไงล่ะ
ยกตัวอย่างเพียงเท่านี้ การเว้นวรรคเองก็สำคัญ หากเว้นผิดเยอะๆจะทำให้ความหมายเปลี่ยนและขัดตาได้ นอกจากนี้ยังสอดวงเล็บมาเยอะเกินไปอ่านแล้วสะดุด
มักเขียนคำขาดๆหายๆ ผิดบ่อยมาก ทั้งที่เขียนผิดและไม่รอบคอบ ซึ่งบางประโยคอ่านแล้วไม่เข้าใจเลยว่าต้องการสื่ออะไร เช่น ถ้าเป็นมันเธอคงจะให้แบบมันขัดขืนแบบนี้เลยสินะ ลองอ่านจะพบว่ามันแปลกๆ คำผิดเหล่านี้หากมีมากไปทำให้คนอ่านหลายคนปิดทิ้งเพราะรำคาญได้เลย ดังนั้นต้องใส่ใจในการตรวจทาน ตลอดจนเปิดพจนานุกรมและอ่านหนังสือมากๆ
สถานะการ/สถานการณ์
ผู้หญิ่ง/ผู้หญิง
ปรือ/บรื๋อ
ขยี่/ขยี้
ไม/ไหม,มั้ย?
ชั่ง/ช่าง
หน้าจะ/น่าจะ
จร้า/จ้า
ม๊ะ/มะ,มั้ย
ป่าว/เปล่า
แหวะ/แขวะ
พึง/เพิ่ง
555/(ในนิยายไม่ควรใช้ 55 อย่างเด็ดขาด)ฮ่าๆ,คิกๆ
ละต้นคอ/ระต้นคอ
ตุ๊กตาบาย/ตุ๊กตาบลายธ์
ขี้เกลียด/ขี้เกียจ
บาง/บ้าง
แหะ/แฮะ
อ้าย/อ๊าย
ให้เกียจ/ให้เกียรติ
ลื้อ/รื้อ
ตอแย่/ตอแย
แว๊ะ/แวบ
ทุกร้อน/ทุกข์ร้อน
รอบทำร้าย/ลอบทำร้าย
ราก/ลาก
แน่น/แน่
กะวนกะวาย/กระวนกระวาย
คร๊าฟ/คร้าบ,ครับ

ยังมีอีกมาก แก้ไขให้ไม่ไหวจริงๆ การใช้นั้น นั่น ค่ะ คะ นี้ นี่ น่า นา สลับกันเป็นประจำ มักใช้วรรณยุกต์ผิด ต้องลองอ่านออกเสียงจึงจะรู้ว่าผิดตรงไหน

-บรรยาย บรรยายฉาก สถานที่ รูปร่างลักษณะตัวละคร อากัปกิริยา น้อยและสั้น เมื่อเป็นช่วงสนทนา ซึ่งถึงแม้ตัวละครจะพูดคุยกันแต่กลับไม่เห็นภาพและยังให้ความรู้สึกทื่อๆตรงๆเกินไป บางช่วงก็บทสนทนาล้วนๆเลย
การบรรยายไม่ชัดเจน ไม่ทราบว่าใครพูดประโยคไหน โดยเฉพาะเมื่ออยู่กันทั้งแก๊งตอนแรกๆ แล้วใช้สรรพนามว่าผู้ชายอีกคน ผู้ชายคนนั้น ฯลฯ มักเน้นเหมือนนางเอกเข้าใจคนเดียว ไม่มุ่งสื่อและถ่ายทอดอารมณ์มาถึงผู้อ่าน นี่เป็นจุดที่ควรปรับปรุงมาก การบรรยายใส่ความรู้สึกน้อยเกินไป เช่น ทำไมใจฉันต้องเต้นแรงแบบนี้ มันฟังแล้วเหมือนหุ่นยนต์มากกว่า ถ้าปรับเป็น ทำไมใจฉันต้องเต้นแรงแบบนี้ด้วยนะ -//- (ไม่แนะนำให้ใช้อิโมแต่ในเมื่อใช้ก็ใช้ให้คุ้ม55)
บรรยายต่อท้ายบทสนทนาทำให้ติดกันเป็นพรืด ควรขึ้นบรรทัดใหม่ และเพิ่มการบรรยายลักษณะต่างๆโดยรอบให้ชัดเจน เพื่อให้คนอ่านอินไปกับเรื่อง โดยรวมให้ 18

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครค่อนข้างมีนิสัยและเอกลักษณ์ดี เพื่อนแต่ละคนก็นิสัยต่างกันจริงๆ แต่เรโตะนี่สิ จะว่าเย็นชาก็ไม่เชิง เหมือนว่าเป็นคนขี้หงุดหงิด ปากร้าย แล้วก็ปากอย่างใจอย่างจริงๆแล้วอบอุ่นมากกว่า ดังนั้นฉายาเจ้าชายน้ำแข็งจึงยังไม่ค่อยเหมาะสม ให้ฉายาปีศาจจะดีกว่า//โดนตบ
ควรดึงอารมณ์ตัวละครออกมาให้ดีกว่านี้ เช่นตอนที่ 6 คุยกันนิดเดียวนางเอกก็ร้องไห้แล้ว ซึ่งอารมณ์ยังไม่ถึงจุดนั้น อ่านแล้วรู้สึกว่านางเอกงี่เง่ามากกว่าจะเสียใจไปด้วย การบรรยายอารมณ์จะทำให้เข้าถึงตัวละครมากขึ้นและทำให้รู้สึกว่าตัวละครมีมิติมีความรู้สึกจริงๆ ทั้งหมดนี้ให้ 14

รวม - 60/100

ความเห็นส่วนตัว - ยังมีอีกหลายจุดต้องปรับปรุงนะคะ ไม่ว่าจะเป็นภาษาหรือพล็อตเรื่องที่ไม่น่าตื่นเต้นเท่าไหร่ แต่ว่าโดยรวมก็อ่านเพลินดี ตัวเอกน่ารักมาก และยังไม่ลืมสอดแทรกความรู้สึกของครอบครัว มิตรภาพ และสิ่งอื่นๆทำให้เรื่องนี้มียิ่งกว่าความรัก สู้ต่อไปจ้า

สวัสดีค่ะ เยลลี่มาส่งงานค่อนข้างช้าเพราะติดธุระอะไรหลายๆอย่าง ขออภัยมาณ.ที่นี้ คำติชมเป็นเพียงความเห็นส่วนบุคคล ใช้วิจารณญาณและอย่ายึดติดกับมันมาก^^

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ชื่อเรื่องไปไกลจากตัวเรื่องมากเลยค่ะ อ่านมา 12 ตอนแล้วยังหาความเกี่ยวข้องระหว่างชื่อกับตัวเรื่องไม่ได้เลย มีความรู้สึกว่าเรื่องนี้ออกไปทางแฟนตาซีมากกว่ารักเสียอีก ลองไปจับไคลแมกซ์ของเรื่องมาใหม่ ให้ 4

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - เริ่มจากแนะนำเรื่องย่อๆ รู้สึกว่าสั้นมาก นำจุดเด่นของเรื่องออกมานำเสนอไม่พอ เท่าที่อ่านเหมือนว่าเรื่องนี้จะเน้นไปที่ปริศนาของอัญมณีและผู้หญิงเจ็ดคน ถ้าเกริ่นปมปริศนาตรงนี้ด้วยจะดึงดูดนักอ่าน
ส่วนข้อมูลเบื้องต้น ใช้เรื่องราวของทั้งเจ็ดคนมาโปรยสั้นๆ มีบางประโยคแปลกๆ เช่น 1 คน ควรเลือกได้ แต่ไม่มีโอกาส เห็นได้ว่าประโยคหลังซ้ำกับ 1คน ควรมีพ่อแม่ แต่ไม่มีโอกาส ในเมื่อเปิดเรื่องโดยเน้นให้เห็นลักษณะชีวิตแต่ละคน ก็ควรเปลี่ยนประโยคหลังให้แตกต่างกันทุกคน
บทนำ เปิดมาด้วยตัวเอกทั้งเจ็ดคนซึ่งค่อนข้างเยอะและจำยาก จุดดีที่ควรจะเกริ่นไว้ก็คือเหตุการณ์ใหญ่ๆที่ทั้งเจ็ดเจอ แต่ไม่ต้องยกบทสนทนาหรือฉากมาให้เห็นทั้งหมดก็ได้เพราะทำให้มันเยอะเกินไปแล้วอัดแน่นมาในตอนเดียว จุดเหล่านี้เป็นรายละเอียดที่เพิ่มในตอนอื่นๆได้ โดยรวมเปิดเรื่องได้น่าสนใจ สำนวนแปลกที่พบในตอนนี้
ดูเรียบร้อยฉบับเด็กมัธยมปลายดูกุ๊กกิ๊กและน่ารักใสๆ // ควรเป็น ดูเรียบร้อยแบบเด็กมัธยมปลายที่น่ารักกุ๊กกิ๊ก
บุรุษไปรษณีย์คนนั้นได้ยินจึงแทบจะวิ่งออกไปจากบริเวณคฤหาสน์หลังนี้ // ได้ยิน จึงแทบ จะ นำมารวมกันในประโยคเดียวแล้วมันไม่สมบูรณ์ ควรเป็น บุรุษไปรษณีย์ได้ยินดังนั้นก็แทบจะะวิ่งออกไปจากบริเวณ...
ที่มีแต่คนไม่จริงใจจับเฝ้ามอง // จับเฝ้ามองไม่มีนะคะ น่าจะใช้ จับตาดู , เฝ้ามอง
จุดอื่นๆที่อยากแนะนำ ในเมื่อเซนต์มอนส์เป็นจุดเด่น ก็ควรเกริ่นถึงประวัติ ลักษณะ หรือรูปร่างตัวอาคาร ให้เซนต์มอนส์ได้เปิดตัวด้วย ทางที่ดีในเมื่อเน้นเรื่องอัญมณีและปริศนาก็น่าจะเกริ่นถึงเช่นกัน นอกจากนี้ในบทคาแรกเตอร์มีบอกทั้งคู่พระนางและตัวร้ายตัวประกอบ ควรจะแยกเป็นตัวละครฝั่งหญิง ฝั่งชาย และไม่ต้องแยกตัวร้ายตัวดี เพราะจะทำให้คนอ่านเดาคู่ได้ เดาตัวร้ายตัวดีได้ จะลดความตื่นเต้นลง และไม่ควรนำเนื้อเรื่องย่อไปไว้ใน detail เพราะคนส่วนใหญ่มักเปิดอ่านบทนำก่อน ทำให้คนอ่านพลาดได้ ให้ 7

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตนับว่าน่าสนใจและมีเสน่ห์ในระดับนึง ถึงจะไม่แปลกใหม่แต่มีการผูกปมปริศนาให้คิดและเป็นเรื่องเป็นราว แต่ทีนี้ปัญหาอยู่ที่ดำเนินมาถึง 12 ตอนแล้ว ยังไม่เห็นความหวานแหววกุ๊กกิ๊กหรือกลิ่นอายรักเลย ตัวเรื่องทั้งหมดออกแฟนตาซีจ๋าเลยด้วยซ้ำ ถ้าเป็นแนวรักก็ถือว่าดำเนินเรื่องช้าไป แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นแนวแฟนตาซีเต็มตัวเลยจะถือว่ากำลังดี
เผยรายละเอียดที่สำคัญช้าเกินไป ตกลงเซนต์มอนส์คืออะไร โรงเรียนสอนต่อสู้แบบพวกองค์กรหรือสอนปีศาจธรรมดา ฉากของเรื่องคือโลกแต่ทำไมถึงมีเชื้อสายปีศาจปะปนมากมาย แล้วโรงเรียนนี้อยู่ในประเทศไทย? เป็นโรงเรียนนานาชาติหรือว่ามีหลายสาขา รายละเอียดพวกนี้เป็นจุดเล็กๆแต่ก็เป็นพื้นฐาน จู่ๆเปิดเรื่องมาโดยไม่มีเกริ่นนำและอธิบายเลยก็เหมือนมองข้ามช็อตไปหน่อย คนอ่านตามไม่ทันค่ะ
นอกจากนี้ตัวเรื่องก็ยังหลุดจุดที่ค้างคาใจมากมาย มันสวนกับความสมเหตุสมผล เช่น เจ็ดคนจะเป็นเจ็ดอัญมณีได้ยังไง ชิ้นส่วนตกลงมาสู่ครรภ์แม่หรือเป็นเรื่องของพลัง
การวางด่านรับน้องในตอนที่ 9 ที่แท้ด่านไฟก็เพื่อทดสอบอารมณ์และมิตรภาพหรอ? อ่านจบแล้วยังงงๆเพราะขาดรายละเอียดและการผูกสถานการณ์ให้อำนวยต่อการทะเลาะมากกว่านี้ แต่สำหรับด่านอื่นๆ อ่านแล้วเข้าใจว่าต้องการสื่ออะไร แต่ก็ยังไม่ชัดเจนพออยู่ดี จึงต้องลองปรับช่วงเกมดูใหม่ ความสมเหตุสมผลก็เช่นช่วงที่เล่นเกมส์นอกจากทิวสนไม่มีใครเอะใจเรื่องรับน้องและด่านทดสอบเลยเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ คนอื่นจะเดินไปเรื่อยๆเล่นไปเรื่อยๆไม่ฉุกคิดเลยเนี่ยนะ ทั้งหมดต้องละเอียดอ่อนในการผูกปมและดำเนินเรื่อง โดยรวมสนุกและแตกต่างจากนิยายรักอื่นๆนะ เหมือนสร้างความผูกพันของเพื่อนๆและความรักช้าๆ ซึ่งก็น่ารักดี ให้ 25

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนค่ะ

-ภาษา การใช้คำสละสลวย อ่านแล้วลื่นไหลดี มีสำนวนแปลกๆแค่เล็กน้อย ส่วนใหญ่ผิดเพราะคำที่เลือกใช้เชื่อมไม่เหมาะสม เช่น
บรรยากาศเริ่มครื้นเครง เต็มไปด้วยเสียงพูดคุย // ควรเป็น บรรยากาศเริ่มครื้นเครงและเต็มไปด้วยเสียงพูดคุย
คอสมิกอยากปรบมือให้กับความทรงจำอันน่าทึ่งของวาโล แต่ทว่าตอนนี้เขาอยากยืนไว้อาลัยให้กับแผนที่ดูจะเริ่มไม่เป็นท่า // ใช้ 'อยาก' ซ้ำในประโยคเดียวทำให้ขัดกันเอง ควรเป็น คอสมิกควรจะปรบมือให้กับความทรงจำอันน่าทึ่งของวาโล แต่ตอนนี้เขาอยากยืนไว้อลัยให้กับแผนที่เริ่มจะพังไม่เป็นท่า
ฉันต้องไปสะสางรายชื่อนักเรียน // สะสาง ใช้กับกับการทำงานหรือชะล้าง ควรใช้ จัดการรายชื่อ มากกว่า
ความรู้สึกถึงความสนุก // ความสนุกสนาน
ในอารมณ์สดใสของใครหลายๆคน // ท่ามกลางอารมณ์สดใสของใครหลายๆคน
เสียงสดใสของทิวสนดังขึ้น อย่างสดใสเหมือนเคย // เสียงของทิวสนดังขึ้นอย่างสดใสเหมือนเคย
คำผิดพบน้อยมากๆ ปรบมือ^^ ส่วนใหญ่จะผิดเพราะวรรณยุกต์และการผันเสียงอุทาน ต้องฝึกผันเสียงมามากๆ
ห๊ะ/ฮะ พึ่ง/เพิ่ง เอ้ย/เอ๊ย หยี๋/ยี้ กระแทกกระทัน/กระแทกกระทั้น
เมื่อกี๊/เมื่อกี้ เวทย์มนต์/เวทมนตร์ โถ่/โธ่ น๊า/น้า
แปปนะ/แป๊บนะ ว๊าย/ว้าย ชิว/ชิล
เชี่ยวกราด/เชี่ยวกราก เฮ๊ย/เฮ้ย
คำซ้ำก็พบเยอะ โดยเฉพาะ 'อย่าง' 'หรูหราและดูดี' 'เลย' หากละทิ้งได้ก็ควรละ ใช้คำไหนแทนได้ก็ลองใช้ จะทำให้อ่านแล้วไม่ขัดตา

-บรรยาย การบรรยายชัดเจนเห็นภาพ และยังลื่นไหลอีกด้วย เป็นจุดที่หายากมากในนิยายรักทั่วไป จุดนี้ขอชื่นชม ดำเนินไปได้อย่างเป็นธรรมชาติมาก มีหลุดติดขัดอยู่เพียงเล็กน้อย ซึ่งพอขาดการบรรยายแล้วทำให้เหตุการณ์ไม่ต่อเนื่อง เช่น ตอนที่ 12 พูดถึงเอเซลคุยกับวาดฝันแล้วจู่ๆโฟบอสก็ปรากฏตัวมา อ่านแล้วก็งง ตกลงแอบฟังอยู่หรือว่าทำอะไร? ทิวสนใช้เวทย์ลมได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไหนบอกว่าเป็นคนเดียวในกลุ่มที่ดึงพลังไม่ได้ ส่วนใหญ่จะพลาดจุดที่เกี่ยวกับกลุ่มพระเอก ต้องระวังดีๆ การบรรยายฉากและอากัปกิริยากำลังสวยแล้ว แต่บรรยายลักษณะหน้าตาตัวละครน้อยมาก ต้องปรับปรุง
นอกจากนี้อยากแนะนำว่าเวลาตัวละครคิดควรใช้เครื่องหมาย ‘___’ มากกว่าทำตัวเอียง เพราะการทำตัวเอียงมักจะใช้ในการเน้นข้อความสำคัญ นอกจากนี้บางครั้งยังทำให้ไม่รู้ว่าใครเป็นคนคิดกันแน่ บางประโยคควรพ่วงชื่อไว้สั้นๆ เช่น ‘เอาน่า’ คอสมิกคิด โดยรวมภาษาทำได้ดีค่ะ ให้ 26

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครทุกตัวมีเอกลักษณ์และนิสัยที่เป็นตัวของตัวเอง ทำให้คนอ่านสามารถจดจำกลุ่มนางเอกได้รวดเร็วทั้งที่เปิดตัวมาที 7 คน การกระจายบทบาทให้ตัวเอกก็ดีทีเดียว อ่านแล้วแทบไม่มีเผลอลืมใส่บทให้ใคร ประโยคก็ตรงตามคาแรกเตอร์ แต่ว่าเพราะบรรยายหน้าตาน้อยจึงนึกหน้าตัวละครตามไม่ค่อยได้ และยังดึงอารมณ์ตัวละครไม่ดีนัก อ่านแล้วยังไม่ถึงจุดพีคและไม่อิน นิสัยกลุ่มพระเอกยังก้ำกึ่งคล้ายกันไปหมด แยกไม่ออก แต่ว่าฟาโรห์น่ารักนะ'///' โดยรวมสร้างตัวละครให้คนอ่านรักทั้งนั้น ให้ 16

รวม - 78/100

ความเห็นส่วนตัว - ไม่ค่อยเหมือนนิยายรักเนอะ มันค่อนไปทางแฟนตาซีซะมากกว่า แต่ว่าเยลลี่ชอบนะ มีปริศนา มีเรื่องราว ไม่ได้เอาแต่จะฮาเอาแต่จะฟินเหมือนนิยายรักเรื่องอื่น การบรรยายทำได้ดี รวมถึงเรื่องคาแรกเตอร์ตัวละครด้วย หลงรักฟาโรห์ซะแล้วสิ ดูมึนๆอึนๆน่ารักจุง>< สู้ๆต่อไปค่ะ!

สวัสดีค่ะไรเตอร์อัญยา เรื่องนี้น่าสนใจตั้งแต่ตอนแรกจบตอนสุดท้ายจริงๆ^^ ต้องขอโทษที่มาวิจารณ์ให้ช้าไปหน่อยเนื่องจากติดซ้อมเต้นและธุระอะไรหลายๆอย่าง ท่านเองเป็นหนึ่งในชาวบอร์ดนักเขียนที่เยลลี่แอบปลื้มอยู่ คำติชมทั้งหมดหวังดีไม่มีเจตนาด่าว่าแต่อย่างใดค่ะ

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - AINE LENNET นำชื่อตัวละครมาตั้ง คิดว่ามันสั้นเกินไปรึเปล่า ไม่ได้บอกตัวเรื่องอะไรเลย ทั้งๆที่ปมปริศนาทุกอย่างน่าสนใจแท้ๆแต่ชื่อเรื่องไม่ดึงดูด ให้ 5

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - แนะนำเรื่องย่อๆสั้นมาก ทั้งๆที่สามารถดึงปมอะไรมากมายมานำเสนอในจุดนี้ได้ ต้องลองจับคอนเซ็ปต์หลักๆของตัวเรื่องมาโปรยดูนะคะ คำผิดคือ เครม/เคลม จริงๆแล้วไม่แน่ใจเพราะมันเป็นคำทับศัพท์ แต่ในเมื่อภาษาอังกฤษคือ claim ก็ควรจะเป็น เคลม มากกว่า
ข้อมูลเบื้องต้น โล่งว่างไม่มีเนื้อเรื่องย่อ คำโปรย หรืออะไรทั้งนั้น อ่านแล้วรู้แค่ว่ามีคนชื่อไอน์ เลนเน็ต เกี่ยวข้องกับจักรพรรดิ มหาเทพ มหาบาป คนโฉด แต่ทุกสิ่งยังคลุมเครือ ไม่ได้ทิ้งปมปริศนาให้ติดตามเท่าที่ควรทั้งที่เรื่องนี้มีปมซ้อนปมเยอะมาก การโปรยคำและเนื้อเรื่องย่อเป็นเพียงตัวดึงดูดนักอ่านก็จริงแต่ก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้นักอ่านเลือกคลิกเข้ามา ไม่มีบทนำให้วิจารณ์555 โดยรวมเปิดตัวไม่ค่อยดี ให้ 5

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - แม้จะดำเนินเรื่องมา 6 ตอน แต่พล็อตก็ยังไม่ชัดเจนเหมือนคลำอยู่ในม่านหมอก การดำเนินเรื่องค่อนข้างช้าเนิบนาบทุกอย่างยังคลุมเครือในด้านของข้อมูลพื้นฐาน ไอน์อยู่ประเทศอะไร โลกทุกวันนี้ยังเหมือนเดิมแค่มีบริษัทรับประกันภัยแปลกๆใช่ไหม แล้วมีสงครามโค่นจักรพรรดิมาเกี่ยวข้องใช่รึเปล่า แต่ความช้าถูกความน่าสนใจของปมซ้อนปมซ้อนปมปิดมิด จุดนี้ชื่นชม เพราะท่านสามารถทิ้งปริศนาไว้ในทุกๆตอน ดึงให้คนอ่านอยากขบคิดอยากจินตนาการตามได้อยู่หมัด ส่วนเรื่องเฉลยที่สอดแทรกไว้เยลลี่เป็นคนนึงที่คิดไม่ออกเพราะโง่555
อาจจะเป็นเพราะความซับซ้อนที่ทำให้คนอ่านหลายคนงงและไม่เข้าใจ การดำเนินเหตุการณ์บางตอนก็ยังก้ำๆกึ่งๆขาดๆหายๆอ่านแล้วสับสน เช่น ตอนที่ 5 ที่เดอรินเจอเชอรีม ในห้องที่มีแต่ตุ๊กตา พยายามแทรกการบรรยายให้เห็นภาพง่ายๆ เพราะเยลลี่อ่านแล้วไม่เข้าใจเลยว่าต้องการจะสื่ออะไร
การเปลี่ยนฉากเปลี่ยนเรื่องราวระหว่างดำเนินอยู่ในตอนเดียวค่อนข้างขลุกขลักและมีบ่อยเกินไป เดี๋ยวเรื่องของไอน์ เดี๋ยวเรื่องของเดอรีน แป๊บๆกลับมาสก๊อต ทำให้อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง หากเป็นไปได้ควรเลือกเดินเรื่องหลักให้จบเป็นฉากๆก่อน แล้วค่อยแทรกเรื่องของสก๊อตนิดๆหน่อยๆพอให้เห็นอีกด้านนึง แค่เรื่องของไอน์คนอ่านก็ตามไม่ทันแล้วค่ะ ใส่มาเป็นชุดเล่นเอามึนอยู่เหมือนกัน โดยรวมชอบนะเพราะสนุกและมีปริศนามากมาย ให้ 26

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนดังนี้ค่ะ

-ภาษา การใช้คำเรียกได้ว่าเรียบง่ายแต่เข้าใจ ลื่นไหลแต่ไม่เหมือนนิยายเรื่องอื่นๆเพราะออกไปทางวรรณกรรมแปลมากกว่า แต่การบรรยายออกแนวสากลผสมไทยก็ทำให้มีข้อเสีย คือ ระหว่างบรรยายจะสะดุดเป็นพักๆเพราะต่อข้อความมาเลยโดดๆ เช่น เป็นภัยต่อผู้เป็นโรคหอบหืดอย่างรุนแรง สภาพมึนงง//ควรใช้ 'เป็นภัยต่อผู้เป็นโรคหอบหืดอย่างรุนแรง ผู้สูดดมก๊าซจะอยู่ในสภาพมึนงง'
เนื้อตัวสั่นเทาแบบบอกไม่ถูก//ควรเป็น ลาเคซิสเนื้อตัวสั่นเทาโดยไม่ทราบเหตุ(ใช้บอกไม่ถูกแล้วมันไม่เข้ากับบริบทเท่าไหร่)
จะเห็นได้ว่าการบอกสภาพอาการของตัวละครขาดๆหายๆ การใช้คำซ้ำเรียงในบรรทัดเดียวกันก็มีให้เห็นบ้างโดยเฉพาะคำว่า 'เป็น' จะใช้บ่อยมาก คำผิดพบน้อยมากขอชื่นชม มีแค่
สอยล่วง/สอยร่วง
รนราน/ลนลาน
อลังการณ์/อลังการ
เหลวใหล/เหลวไหล
การวเว้นวรรคผิดตำแหน่งก็พบน้อย มีแค่ประปราย เช่น
จอร์จนี่แกยังดูวงดนตรีโหดๆ พวกนั้นอยู่เหรอ/จอร์จ นี่แกยังดูวงดนตรีโหดๆพวกนั้นอยู่เหรอ
เปิดหนังสือเล่มโตขนาดเท่าตู้ปลา บนโต๊ะตัวเขื่องที่แกะสลัก/เปิดหนังสือเล่มโตขนาดเท่าตู้ปลาบนโต๊ะตัวเขื่องที่แกะสลัก
การเรียงประโยคผิดตำแหน่งและวกวนพบเป็นช่วงๆ ที่เห็นชัดเจนเช่น เด็กชายไม่รู้ว่ากระเป๋าตกอยู่ในสภาพแบบนี้ได้อย่างไร แต่มันก็บี้แบนด้วยรอยล้อรถยนต์จนราบติดกับพื้น..หลังจากที่เขาเดินกระย่องกระแย่งไปเก็บมันขึ้นมาพิจารณา // ควรจะเรียงเหตุการณ์เป็น 'หลังจากที่เขาเดินกระย่องกระแย่งไปเก็บมันขึ้น เด็กชายก็ไม่รู้ว่ากระเป๋าตกอยู่ในสภาพแบบนี้ได้อย่างไร มันก็บี้แบนด้วยรอยล้อรถยนต์...' เพราะว่าเราก็ควรจะเก็บขึ้นมาพินิจดูก่อนถึงจะบอกเรื่องลักษณะที่เห็นได้ จริงรึเปล่า
ในด้านบทสนทนา เป็นธรรมชาติดีค่ะ แต่ก็มีหลุดภาษาเขียนซึ่งเป็นทางการเกินไปแทรกเข้ามาทำให้ประโยคแปลกๆ เช่น อนึ่งคาถานี้มักใช้เก็บซ่อนตัวตนเพื่อหลบหนี มันควรเป็นข้อความในการบรรยายไม่ใช่คำพูดเนอะ อ่านแล้วเหมือนตัวละครท่องหนังสือให้ฟัง
บางครั้งจบบทสนทนาก็ต่อด้วยบรรยายยาวๆกับคำพูดของอีกคนเลย เช่น “ก็ลองแกไม่อยู่ข้างนี้ดูสิ ไบร์” นัยน์ตาสีดำสนิทจ้องมองเขม็งที่ชายแก่
.....ขณะที่ชายชราหนวดหงอกพยายามยิ้มแห้ง “ข้าอยู่ฝ่ายท่านเสมอ”
// ตามหลักการเขียน มันควรเป็น ก็ลองแกไม่อยู่ข้างนี้ดูสิ ไบร์” นัยน์ตาสีดำสนิทจ้องมองเขม็งที่ชายแก่.....
ชายชราหนวดหงอกพยายามยิ้มแห้ง “ข้าอยู่ฝ่ายท่านเสมอ”
"เหลือสามต่างหาก เพราะฉันเป็นจักรพรรดิแล้ว” ปีกสีดำทะมึนกระพือขึ้นอีกครั้ง เป็นเวลาเดียวกับที่เซเดธแห่งเพลิงส่ายหัว “แกนี่มันบ้าอำนาจจริงๆ เลยพับผ่าสิ” เขาทำสายตาเอือมระอาผู้เป็นเพื่อน // ก็ควรเป็น
"เหลือสามต่างหาก เพราะฉันเป็นจักรพรรดิแล้ว” ปีกสีดำทะมึนกระพือขึ้นอีกครั้ง เป็นเวลาเดียวกับที่เซเดธแห่งเพลิงส่ายหัว
“แกนี่มันบ้าอำนาจจริงๆ เลยพับผ่าสิ” เขาทำสายตาเอือมระอาผู้เป็นเพื่อน
การขึ้นบรรทัดใหม่จะทำให้อ่านง่ายขึ้นและหน้ากระดาษสวยงามด้วย

-บรรยาย การบรรยายใช้ภาษาสวยอยู่แล้ว ทำให้เห็นภาพชัดเจน อ่านแล้วเพลิน เสียแต่ว่าบางช่วงยังขาดอารมณ์ร่วมไปหน่อย โดยเฉพาะบทบู๊หรือเจอเรื่องแปลกประหลาด การบรรยายเนิบนาบจนไม่รู้สึกอิน ขาดความตื่นเต้น แก้ไขได้โดยการใช้คำที่กระชับสั้น และใส่เอฟเฟ็กต์เสียงหรือเครื่องหมาย ‘!’ มากขึ้นกว่านี้ โดยรวมทำได้ดีเลยค่ะ อ่านแล้วลื่นไหลมากๆ ให้ 26

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครมีความเป็นธรรมชาติสูง แต่ยังขาดมิติขาดอารมณ์ที่สมเหตุสมผลในบางครั้ง ตามคาแรกเตอร์แล้ว ไอน์ควรจะเป็นเด็กธรรมดาไม่มีอะไรโดดเด่น ดังนั้นเมื่อเจอสถานการณ์เกินคาดฝันอัดมามากๆ ก็ควรที่จะต้องตกใจ ตื่นกลัว หรือหลอนประสาท(?)กว่านี้ แต่อารมณ์ที่ผู้แต่งสื่อผ่านไอน์ไม่เหมือนสื่อผ่านคนธรรมดา เหมือนสื่อผ่านเด็กที่มีความพิเศษบางอย่าง ทั้งๆที่ไอน์เติบโตมาแบบบ้านๆ ยังไม่ได้รับการฝึกฝนเลย มันจะขัดกันเองค่ะ
ยกตัวอย่างเพิ่มก็ตอนที่ 6 ชายที่พันเหมือนมัมมี่มองหน้าไอน์แบบโกรธเกรี้ยวหรือคะ? มันดูไม่เข้ากับบริบทนะ น่าจะเป็น มองอย่างสงสัย ,ระแวดระวัง มากกว่า อีกทั้งคำพูดต่อมาของเขาก็เป็นไปในทางนั้นด้วย ต้องระวังไม่ให้หลุดคาแรกเตอร์หรืออารมณ์ขณะนั้น
อ่านมาหลายตอนแล้วยังไม่รู้อายุของไอน์ หน้าตาลักษณะตัวละครก็ยังบรรยายถึงน้อยเกินทำให้นึกภาพไม่ค่อยออกเท่าไหร่ อยากให้ใส่ใจนิสัยของไอน์มากๆ เพราะตอนนี้ไอน์ยังโดนสก๊อตกลบรัศมีมิดเลย สก๊อตน่ารักมากกกก เด็กชายในสเป็ก-///- ผู้เขียนก็ทำให้ตัวละครเหมือนมีชีวิตจริงๆ ให้ 15

รวม - 77/100

ความเห็นส่วนตัว - พอมาอ่านของพี่อัญแล้วเยลลี่เกร็งๆเล็กน้อย ก็แหมเราไม่ได้มีประสบการณ์อะไรมาก มาวิจารณ์ให้คนที่ปลื้มมันลำบากใจนิดๆ55 แต่ว่าก็ติชมตามที่อ่านที่คิดแหละค่ะ จริงๆแล้วชอบมากเลย ปมปริศนานี่ยกนิ้วให้จริงๆ ส่วนเรื่องภาษาก็วรรณกรรมจ๋ามาก อารมณ์แนวๆกำลังดูหนังสยองขวัญอยู่(?) สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้

ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆสำหรับการมาวิจารณ์ที่ช้ามากกกกกกกกก! ช้ามากจริงๆ ทั้งนี้ติดเรียน เพิ่งเปิดทอมเลยเจอการบ้านกองโตๆ ซ้อมเต้นหนักมาก ไหนจะสอบพรี ปัญหาเต็มไปหมด ขอโทษที่ทิ้งเรื่องนี้ไปนานจริงๆ เยลลี่ยอมรับผิดแต่โดยดี จะวิจารณ์ให้ดีที่สุดชดเชยให้TwT

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ดีค่ะ สั้นๆง่ายๆแต่แฝงนัยยะของเรื่องไว้มากมาย ลงตัวดี แต่ว่า 'พิฆาต' มันไม่น่ามารวมกับ 'โลกันตร์' เพราะพิฆาตมันแปลว่า ฆ่า สังหาร ทำลาย นักเขียนทำลายโลก? ตอนแรกเยลลี่คิดว่าอาจจะใช้หมายถึงทำลายนรก(โลกันตร์แปลว่านรกขุมหนึ่งได้) แต่มันก็ไม่เข้ากับตัวเรื่อง ลองเอาไปคิดๆดู ให้ 9 คะแนน

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - แนะนำเรื่องย่อๆและข้อมูลเบื้องต้นเหมือนกัน คิดว่าใช้คำที่หาได้เกร่อไปหน่อย ไม่ค่อยดึงปมหลักของตัวเรื่องออกมานำเสนอ แต่ใช้ภาพรวมในการเขียนซึ่งก็บ่งบอกเนื้อหาในเรื่องคร่าวๆดี ยังไม่ดึงดูดนักเท่าที่ควรทั้งที่มีพล็อตดีน่าสนใจ
สำหรับบทนำ กล่าวถึงเรื่องหินวกวนไปมา เรื่องการต่อสู้ของผู้ถูกเลือก เพื่อค้นหาผู้ที่ครอบครองหินอย่างแท้จริง และยังใช้คำว่าหินซ้ำไปซ้ำมา ซึ่งอ่านมากๆแล้วก็ขัดตา เอียนหินไปเลยทีเดียว อาจจะใช้คำสรรพนามอื่นแทน เช่น ‘มัน’ ‘สิ่งนั้น’ ‘ผลึก’ ฯลฯ ก็จะทำให้ตัวเรื่องชัดเจน และภาษาสวยขึ้น
โดยส่วนตัวคิดว่าอัดรายละเอียดมากไปหน่อยในตอนเดียว เพราะเป็นบทนำที่มุ่งให้เข้าใจเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์แล้วจึงค่อยดำเนินเรื่อง ซึ่งก็ทำให้มันดูน่าเบื่อ จืดชืด ตั้งแต่ต้นเรื่องเลย พยายามกระชับบทนำลง และแทรกเหตุการณ์น่าตื่นเต้นอื่นๆไว้ จะทำให้คนอ่านลุ้นและอยากอ่านต่อ ให้ 6

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตแปลกใหม่น่าสนใจมาก การต่อสู้กันของนักเขียน? นักเขียนเนี่ยนะ!? นับว่าเป็นจุดแรกที่ดึงดูดคนอ่านให้คลิกตอนต่อไปทันที จุดที่สองก็คือการดำเนินเรื่องดี ไม่ช้าไม่เร็ว การเปลี่ยนฉากราบรื่น แฝงความฮาและข้อคิดไว้ด้วย
ความสมเหตุสมผล มันสะดุดตรงที่ชอบย้ำว่าเทรนเป็นคนโลกลืมเยอะเกินไป มันกลายเป็นว่าเขาไม่ได้โดนโลกลืม ทุกคนในโรงเรียนเหมือนจะรู้จักเขา และชอบกลั่นแกล้งเขามากกว่า ถ้าโลกลืมก็ไม่ควรมีใครสนใจเขา รู้จักเขา นอกจากนี้รู้สึกว่าดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ เรื่องราวของหินก็หล่นหายไป มีการกล่าวถึงค่อนข้างน้อย หรือยังมีปมซ่อนอยู่อีกก็ไม่รู้สิ
รายละเอียดย่อยๆถูกแทรกทีละนิดทีละน้อย และรอบคอบมาก จุดนี้ชื่นชม แต่บางครั้งก็ยังอธิบายได้ไม่ถึงแก่น จนผู้อ่านไม่เข้าใจว่ามันมีความสามารถทำอะไรได้บ้างกันแน่ เช่น การใช้ปากกาเซกตันของตัวเอก ความสามารถที่ดึงออกมามันน้อยกว่าที่นาโนโรบอทน่าจะทำได้ ระดับตัวเอกควรจะมีอะไรที่ 'เด็ด' กว่านี้ เหมือนอาวุธของเทรนถูกความเก่งกาจของไรท์เตอร์คนอื่นกลบหมดเลย แต่ถ้าให้เทรนได้พัฒนาฝีมือขึ้นเรื่อยๆก็นับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี โดยรวมดำเนินเรื่องดี และพล็อตก็สร้างสรรค์ได้โล่ ให้ 28

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - ขอหั่นเป็นสองตอน

-ภาษา การใช้คำลื่นไหลพอควร แต่พบคำซ้ำเยอะมาก ในบรรทัดนึงจะใช้คำซ้ำไปซ้ำมาโดยเฉพาะสรรพนาม เช่น ผู้ไหว้วาน ก็มีแต่คำว่าผู้ไหว้วานซ้ำไปมา กำลัง กลับกัน ที่ ที่มัน เขา (ควรใช้สรรพนามอื่นบ้าง เช่น ชายหนุ่ม บุรุษ ร่างสูงฯลฯ ซึ่งเห็นได้น้อยมากในเรื่องนี้) การใช้วรรณยุกต์ผิดอยู่หลายจุด
โดยเฉพาะ คะ/ค่ะ เช่น หรือค่ะ/หรือคะ นะค่ะ/นะคะ มั่ง/มั้ง ซึ่งพอเห็นบ่อยๆมันขัดตามากเลย คำผิดเยอะมากจริงๆ ส่วนใหญ่เป็นเพราะไม่รอบคอบ ยกมาให้ดูเป็นตัวอย่าง
เวทย์มนต์/เวทมนตร์ ผลลัพท์/ผลลัพธ์ สนธนา/สนทนา
บ้าเอ้ย/บ้าเอ๊ย ปราดเปรี่ยง/ปราดเปรื่อง คำนวน/คำนวณ
ชงัก/ชะงัก เซนติเมตร์/เซนติเมตร เอื่อมระอา/เอือมระอา
บรรได/บันได สรรสร้าง/สรรค์สร้าง ตลึง/ตะลึง
พึ่ง/เพิ่ง อัตตโนมัติ/อัตโนมัติ เกษียร/เกษียณ สังเกตุ/สังเกต
ชโงก/ชะโงก แหล่ตา/เหล่ตา อันตพาล/อันธพาล เยื่องย่าง/เยื้องย่าง
อนุญาติ/อนุญาต จริยะธรรม/จริยธรรม พิรุจ/พิรุธ
โมเลกุน/โมเลกุล กิติศัพท์/กิตติศัพท์ เรื่องพรรณนั้น/พรรค์นั้น
มวลท้อง/มวนท้อง ผะอืดผะอม/พะอืดพะอม ประกายมุข/ประกายมุก
เก็ก/เก๊ก
พยายามอ่านหนังสือเยอะๆจะทำให้รู้คำศัพท์มาก คำไหนไม่แน่ใจก็เปิดพจนานุกรม คำทับศัพท์ที่ผิดเช่น สมาท/สมาร์ท ทาวน์เฮ้าท์/ทาวน์เฮ้าส์ ฮันนิมูล/ฮันนีมูน ซีอี้ว/ซีอิ๊ว ล๊อก/ล็อก ช๊อก/ช็อก เชิ๊ต/เชิ้ต
การเว้นวรรค มักเว้นผิดเมื่อเป็นประโยคยาว เช่น หลบได้หรือนี่น่ารำคาญจัง / หลบได้หรือนี่ น่ารำคาญจัง
รถลีมูซีนสีดำสนิทคันหนึ่ง ก็เข้ามาจอดเทียบข้างหลังเขาอย่างนิ่มนวล / รถลีมูซีนสีดำสนิทคันหนึ่งก็เข้ามาจอดเทียบข้างหลังเขาอย่างนิ่มนวล
ของนิยายตัวเอง ที่กำลังเขียนอยู่ / ของนิยายตัวเองที่กำลังเขียนอยู่
เวลาเหลือเฟือขออาบน้ำก่อนละกัน / เวลาเหลือเฟือ ขออาบน้ำก่อนละกัน
และไม่เว้นวรรคตามหลังชื่อตัวละคร เช่น เทรนข้าวผัดนายจะให้.. ควรเป็น เทรน ข้าวผัดนายจะให้.. นี่นายกำไลนั่น / ควรเป็น นี่นาย กำไลนั่น..
การเว้นวรรคผิดบ่อยๆทำให้ความหมายเปลี่ยนได้ และทำให้อารมณ์ระหว่างอ่านขาดหายไปด้วย การใช้สรรพนาม อันนี้ไม่ผิดแต่เยลลี่รู้สึกไปเองรึเปล่าว่ามันขัดๆกันชอบกล เวลาเหล่าร้ายต่อสู้กับตัวเอกแล้วเรียกตัวเองว่าผม แต่กลับเรียกอีกฝ่ายว่าแก ผมจะฆ่าแก? มันขัดแย้งกันแปลกๆนะคะ
สำนวนการเขียนวกวน เช่น เขากำลังพยายามหลบให้พ้นใครบางคนที่กำลังติดตามเขามาอยู่ / ใช้คำเวิ่นเว้อทั้งที่มีใจความนิดเดียว ควรเป็น เขากำลังหลบให้พ้นใครบางคนที่ติดตามเขามา
ในขณะที่สายตาของเขาก็กำลังชะเง้อมองไปยังเรือขนสินค้าเป็นระยะๆ / ในขณะที่สายตาเขาชะเง้อมองเรือขนสินค้า..
ผมรู้สึกถึงบรรยายกาศที่อึมครึมปกคลุมลงมาอย่างน่าอึดอัด / ผมรู้สึกถึงบรรยากาศน่าอึดอัดที่ปมคลุมมา
พอแก้ไขแล้วจะฟังสั้นกระชับขึ้น ในตอนหลังๆมีการพัฒนาขึ้น ทำให้ภาษาสละสลวยขึ้นมาก การใช้คำเชื่อมที่มากเกินไป ในบางครั้งจะทำให้ใจความซ้ำซ้อนอ่านแล้วขัดตาเกินความจำเป็น ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเช่น
‘จากนั้นลูกบอลโลหะก็แยกตัวออกเป็นสี่มุม พร้อมกับยิงเส้นแสงสีฟ้าจากดวงแก้วที่ว่าไปยังลูกบอลโลหะอีกลูก จนต่อกันเป็นกรอบสี่เหลี่ยมอยู่เบื้องหน้าของผมและซิกส์ ก่อนมันจะแผ่รังสีสีฟ้าอ่อนๆอย่างบางเบาจนดูเหมือนบาเรีย’ / คำเชื่อมที่ใช้มีทั้ง จากนัั้น พร้อมกับ จน ก่อน ซึ่งพอมาใช้พร้อมกันอ่านแล้วสับสนมากๆ หากละได้ก็ควรละ กลายเป็น 'จากนั้นลูกบอลโลหะก็แยกตัวออกเป็นสี่มุม แล้วยิงเส้นแสงสีฟ้าจากดวงแก้วที่ว่าไปยังลูกบอลโลหะอีกลูก มันต่อกันเป็นกรอบสี่เหลี่ยมอยู่เบื้องหน้าผมและซิกส์ แผ่รังสีสีฟ้าอ่อนๆอย่างบางเบาจนดูเหมือนบาเรีย’
‘ก่อนที่ปลายสุดของเสาจะฟาดลงตรงปลายเวทีอย่างพอดิบพอดี เป็นผลให้หลอดไฟของสปอตไลท์แตกกระจาย จนสะเก็ดหลอดไฟ’ / 'ก่อนที่ปลายสุดของเสาจะฟาดลงตรงปลายเวทีอย่างพอดิบพอดี หลอดไฟของสปอตไลท์แตกกระจาย สะเก็ดหลอดไฟ..’

-บรรยาย การบรรยายเห็นภาพลื่นไหล การเปลี่ยนฉากทำได้ดีมาก แต่การบรรยายฉากต่อสู้และอาวุธอาจจะเพราะรายละเอียดเยอะมาก ทำให้จินตนาการตามยาก และบางครั้งยังใช้สำนวนที่ไม่เข้ากับอารมณ์ขณะนั้น เช่น เสาสปอตไลท์ต้นหนึ่งหักโค่นลงอย่างน่าประหลาด/ มันควรเป็น โค่นลงกะทันหัน,โค่นลงอย่างน่าตกใจ
ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถหนีพลังของไรท์เตอร์เราไปไม่ได้หรอก / ไม่รู้ว่าสะกิดผิดรึเปล่า มันควรเป็น 'ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถหนีพลังของไรท์เตอร์เราไปได้'
ข้อเสียของเรื่องนี้คือการใช้คำเวิ่นเว้อและสำนวนวกวน แต่นอกจากนั้นก็ถือว่าบรรยายชัด เห็นภาพ และสนุกสนาน ให้ 25

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครทุกตัวมีนิสัยที่โดดเด่น เป็นเอกลักษณ์ แต่ยังสะท้อนผ่านนิสัย การกระทำของตัวละครได้น้อย เราจะรับรู้นิสัยส่วนนั้นๆได้จากคำพูดตัวละครมากกว่า แต่คนแต่งก็สามารถทำให้ตัวละครมีเสน่ห์ได้ดี
จุดที่อยากติก็แค่ระหว่างที่ตัวละครสนทนา ทั้งคำพูดคำจา มันฟังดูเหมือนหุ่นยนต์คุยกัน บทสนทนาจืดชืด ซึ่งอาจแก้ไขด้วยการใส่คำอุทานหรือเอฟเฟกต์เสียงให้มากกว่านี้เช่น ‘เฮ้ย!’ ‘จริงเหรอวะ’ ‘บ้าน่ะ!’ การใช้ ‘ผม’ เป็นสรรพนามทำให้บทสนทนาสุภาพเกินไปจนเหมือนไม่ใช่เด็กวัยมัธยม ต้องคำนึงถึงความสมจริงและภาษาของเรื่องด้วย ตัวละครจึงจะมีมิติ และดึงอารมณ์คนอ่านให้อิน ให้ 17

รวม - 85/100 คะแนน

ความเห็นส่วนตัว - เรื่องนี้เด่นที่พล็อตและความคิดมากๆ ทำให้ใครๆหลงรักได้ง่ายๆ อีกทั้งการดำเนินเรื่อง ทิ้งปม น่าตื่นเต้นไปหมด แต่ว่าต้องปรับปรุงเรื่องของภาษาและความสมเหตุสมผลอยู่บ้าง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ โดยส่วนตัวเยลลี่ว่าไม่น่านำไรเตอร์เรื่องอื่นที่มีอยู่'จริง'มาเกี่ยวข้อง เพราะอาจเข้าข่ายหมิ่น หรือใช้ไอเดียเรื่องอื่นมาต่อยอดจนเหมือนก๊อปปี้ได้ ทั้งหมดนี้เป็นคำติชมที่หวังดีทั้งสิ้น ขอบคุณที่ให้เยลลี่ได้อ่านเรื่องนี้>