คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5 : กลุ่มก้อนพลังงาน
Chapter 5 : กลุ่มก้อนพลังงาน
Rate : PG
,
,
,
,
,
,
,
,
[Eak : Part]
เขาว่ากันว่าท่ามกลางความมืดมิด
มักที่จะมีกลุ่มก้อนพลังงานบางอย่างคอยอยู่ใกล้ๆตัวเราอยู่เสมอ
มันจะวนเวียนอยู่รอบๆตัวเรา เราไม่สามารถที่จะมองเห็นมันได้
แต่…เราสามารถที่จะสัมผัสมันได้
.
.
.
.
สวัสดีครับผมว่าตอนนี้มันต้องเปลี่ยนคนพากษ์กันสักหน่อยแล้วแหละ ตอนนี้ผม เอกHeartrockerจะมาเป็นผู้ดำเนินเรื่องครับ อ่อ!ขอโทษด้วยนะครับที่ผมต้องพูดเสียงเบาๆ หึหึ ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมตอนนี้ผมต้องเป็นคนพากษ์ หึหึหึ ก็เพราะว่าวันนี้เป็นวันพุธสินะครับ แล้วอย่างที่ทุกคนรู้กันดีว่าทุกๆคืนวันพุธมันจะมีรายการอะไร ถ้าใครบอกว่าเชฟกระทะเหล็กผมจะให้ไอตี๋ไปตุ๋ยคุณยันบ้านเลย=..= ตอนนี้ผมนั่งดูคนอวดผีมาได้ประมาณครึ่งรายการแล้วแหละครับในระหว่างที่ผมกำลังระทึกขวัญกับภารกิจที่ดาราที่มาร่วมรายการได้รับคนที่นั่งอยู่ข้างๆผมก็….
“เบส มึงมานั่งบนตักกูเลยไหมครับแล้วก็นะมึงจะกำเสื้อกูอีกนานไหมเนี้ยะ=.=”ครับ ไอเบสพื่อนร่วมห้องของผมมันกำเสื้อผมแน่นเลยครับแถมยังนั่งเบียดผมอีกที่ก็มีตั้งเยอะแยะ แล้วก็….มีใครเคยบอกมึงไหมเบสว่าตัวมึงหอมมาก…-..-
“ก็มึงแหละ ก็รู้ว่ากูกลัวยังจะเสือกเปิดดูทำไมล่ะ”มันตีแขนผมเลยครับ ครับไอเบสมันกลัวผีผมก็กลัวนะแต่ก็ไม่มากอ่ะ ปกติถ้าผมจะดูคนอวดผีมันจะหนีไปอยู่บ้านมันทันทีครับ แต่ถ้าถามว่าแล้วทำไมวันนี้มันถึงอยู่น่ะหรอครับ หึหึ ก็เพราะวันนี้ผมบอกมันว่าวันนี้จะเล่นเกมส์ไม่ดูคนอวดผีหรอกแต่…ผมก็ตอแหลไปงั้นแหละจนผลสุดท้ายพอผมเปิดคนอวดผีขึ้นมามันก็ร้องจ๊ากเลยครับ เกือบโดนมันเตะแหน่ะ555แกล้งมันสนุกดี
“เออน่า อีกแปบเดี๋ยวก็จบแล้วว”ปากก็กล่อมมันไปแต่ตาผมนี่ไม่ละจากโทรทัศน์เลยครับ อ๊ากกกกกก!!ผมเห็นอะไรขาวๆด้วยแหละo[]o
“ไม่เอา!”มันหลับตาปี๋เลยครับตอนนี้ 555โครตเด็กเลยมึงเอ้ยยย
“จะจบแล้วๆนี่ไงๆลืมตาดิ”รายการมันไม่ได้จบหรอกครับ ผมปิดทีวีเองแหละ บอกตามตรงผมก็กลัวน่ะ=.=;; ผมค่อยๆเขย่าตัวมันจนมันค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วพอเห็นว่าผมปิดทีวีแล้วก็ถอนหายใจเลยครับ
“เฮ้อออ งั้นก็นอนกันเหอะ”มันว่าพร้อมกับเดินไปนอนบนเตียงเลยครับ ผมก็เดินไปปิดไฟแล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างๆมันน่ะแหละแต่….พอผมนอนไปได้สักพักไอเบสมันก็เขย่าตัวผมให้ตื่นครับ
“อื้มมม อะไรของมึงว่ะเบส หาวว~~~”ผมพูดไปหาวไปตัวเองบอกให้มานอนแท้ๆไหงมาปลุกกูล่ะฟร่ะ
“ดะ ได้ยินเสียงอะไรไหม?”มันมองมาทางผมหน้าซีดเลยครับ ผมเลยลองเงี่ยหูฟังดู มีเสียงจริงๆด้วยครับน่าจะเป็นเสียงน้ำไหลมั้ง มาจากห้องครัวแน่เลย
“อื้มม เสียงน้ำหยดน่ะหรอ สงสัยปิดไม่สนิทมั้ง”ผมก็บอกให้มันสบายใจครับ
“บ้า กูใช้คนสุดท้ายนะกูมั่นใจว่าปิดน้ำสนิทดีแล้ว”มันยืนยันอย่างนั่นครับ
“งั้นเดี๋ยวกูไปดูให้ก็แล้วกัน”ผมลุกขึ้นไปเปิดไฟในห้องแล้วพอจะเดินไปยังห้องครัวไอเบสก็ดึงเสื้อผมไว้ครับ
“ปะ…ไปด้วย”มันช้อนตามองผมครับ555สงสัยมันคงไม่อยากอยู่คนเดียวแต่…อยู่ดีๆมันก็มาช้อนตามองผมแบบนี้มันก็ทำเอาผมรู้สึกเขินๆเหมือนกันนะทำให้ผมต้องหลบตามันเลยอ่ะบอกตามตรงตอนนี้มัน…น่ารักมาก
“อะ…อื้มไปดิ”ผมว่าก่อนจะเดินนำมันเข้าไปในห้องครัวมันเดินเกาะแขนผมแน่นเลยครับพร้อมกับเดินตามมาไม่ห่างเลย พอผมมาถึงห้องครัวก็เห็นก๊อกตรงอ่างล่างจานมีน้ำหยดลงมาจริงๆน่ะแหละผมเลยเดินเข้าไปหมุนปิดก๊อกน้ำให้สนิทจนน้ำหยุดไหลไป
“เห็นม้า แค่ปิดก๊อกน้ำไม่สนิทจริงๆอ่ะแหละ”ผมหันมาพูดกับมันครับ
“กูปิดสนิทแล้วจริงๆนะ!”มันก็ยังคงเถียงผมอยู่ครับ เฮ้อออ ชินแล้วแหละครับถึงเบสมันจะเป็นคนง่ายๆแต่พอเอาเข้าจริงๆมันกลับเป็นคนที่ดื้อเงียบนะ
“อ่ะๆ ปิดสนิทแล้วก็สนิทแล้วกลับไปนอนเหอะดึกมากแล้ว”ผมว่าพร้อมกับมองนาฬิกาบนผนังในห้องครัวถึงจะมองไม่ค่อยชัดเพราะผมไม่ได้เปิดไฟในห้องครัวที่เห็นนี่ก็อาศัยแสงจะห้องนอนที่ผมเปิดเอาไว้เอาครับแต่ก็สามารถมองได้ลางๆว่าตอนนี้ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่าๆแล้ว
เคร้ง!!?
“อะ…เอกเสียงอะไรน่ะ?”อยู่ดีๆก็มีเสียงเหมือนอะไรหล่นลงพื้นครับและผมมั่นใจว่าเสียงมาจากข้างหน้าของผมหรืออีกมุมหนึ่งก็คือมันอยู่ข้างหลังเบสครับ เบสก็คงจะรู้เลยไม่กล้าที่จะหันกลับไปมองแต่ถามผมแทน ผมไม่อยากจะบอกมันเลยว่าผมเห็นเหมือนอะไรกำลังเคลื่อนไหวอยู่T^T
“อ่ะ…เอ่ออ ไม่มีอะไรหรอกน่าแค่ของตกเอง”ผมก็เลยต้องปลอบมันไปครับไม่อยากให้มันกลัว…รวมทั้งปลอบใจผมเองด้วยยยT^T ฮือออ ผมเหมือนเห็นกลุ่มก้อนพลังงานบางอย่างอยู่ตรงนั่นจริงๆนะครับ T0T
“ละแล้วมันจะตกเองได้งะ….อ๊ากก!”เบสมันยังพูดไม่ทันจบอยู่ดีๆก็มีเสียงเหมือนของตกอีกแล้วครับทำเอามันผวาเข้ามากอดผมไว้แน่นเลย-//-
“เบสๆใจเย็นๆไม่มีอะไรหรอกน่า”ผมกอดตอบมันไปพร้อมกับลูบหลังปลอบมันไปด้วย
“เสียงอะไรอ่ะเอก มะ ไม่มีอะไรใช่ไหม”มันกอดผมแน่นขึ้นอีกครับ ถึงมันจะดูเหมือนเป็นกอดที่มองแล้วดูอึดอัดแต่…ผมกลับรู้สึกว่าอยากให้มันกอดผมให้แน่นกว่านี้ด้วยซ้ำ
“ไม่มีอะไรๆก็แค่….”ผมหยุดพูดไปครับเมื่อผมมองไปข้างหน้าชัดๆแล้ว…หึหึ แกสินะตัวต้นเหตุ…ก้อนเมฆลูกพ่อ
“อะไร!ก็แค่อะไรอย่าเงียบดิ!”มันเงยหน้าขึ้นมามองผมครับแหมๆหน้าซีดขนาดนี้ผมก็ต้องปลอบมันหน่อยจริงไหมๆ หุหุ
“กะ…กูเหมือนเห็นเงาตะคุ่มๆว่ะ”อ่ะๆ ผมไม่ได้แกล้งหลอกมันนะผมแค่ปลอบมันในแบบของผมเอ๊งงง-3- 555ไอเงาตะคุ่มๆนั่นน่ะก็คือไอกระต่ายตัวแสบลูกรักของผมนั่นแหละผมเริ่มมองเห็นมันชัดๆเพราะว่ามันกระโดดเข้ามาในจุดที่แสงในห้องนอนส่องมาถึงพอดี และพอผมมองชัดๆจึงได้รู้ว่ามันเป็นตัวที่ทำช้อนตกลงพื้นครับ
“เฮ้ยย มึงอย่าล้อกูเล่นดิ”มันหน้าซีดหนักกว่าเก่าอีกครับมองแล้วก็สงสารเนอะ5555
“ป่าว กูเห็นจริงๆ”ผมไม่ได้โกหกน่ะก็ผมเห็นจริงๆนิแค่ไม่ได้บอกว่าเป็นกระต่ายเท่านั่นเอง
“อื้มมม ละ…แล้วจะทำไงอ่ะ”มันก้มหน้าหนีเข้ามาซุกกับอกผมใหญ่เลยครับ น่ารักว่ะ
“น่าๆกูอาจจะมองผิดไปก็ได้กลับไปนอนเหอะ”เพราะเห็นว่ามันดึกแล้วหรอกนะผมเลยไม่แกล้งมันต่อไม่ใช่เพราะผมเห็นว่ามันน่ารักหรอกนะจริงๆ!เชื่อผมดิ!-///- ผมพยายามดันตัวมันออกครับแต่มันขืนตัวผมไว้แถมยังกอดไม่ยอมปล่อยด้วย อะไรจะกลัวขนาดน้านนน
“จะไปดีๆหรือจะให้เอกอุ้มดีครับ?”ผมแกล้งก้มลงไปกระซิบข้างๆหูมัน มันสะดุ้งเลยครับพร้อมกับผละตัวออกจากผมแทบจะทันทีเลย หว่าาาา กลัวอีกหน่อยไม่ได้รึไงว่ะ-3-
“ไม่ต้อง!เดินเองได้ -///-”มันว่าก่อนที่จะสะบัดตัวหันหลังเดินเข้าห้องนอนไปเลยครับ หึหึหึพอผมเห็นอย่างนั่นก็เลยจะเดินกลับเข้าห้องด้วยแต่อยู่ดีๆก้อนเมฆมันก็กระโดดมาอยู่ข้างหน้าผมครับ ผมเลยก้มลงไปลูบหัวผม
“หึหึ เดี๋ยวพ่อจะเพิ่มอาหารให้โอเคไหม?”ผมพูดกับก้อนเมฆครับ พอผมพูดจบมันก็แนบหน้าที่มีแต่ขนนุ่มๆของมันมาถูไถกับมือผม เป็นอันว่าตกลง หุหุ ผมเลยอุ้มมันขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปนอนในห้องนอนด้วยกันเลย พอผมปิดไฟแล้วหลับตานอนไปได้สักพักผมก็เริ่มได้ยินเสียงลมหายใจอยู่ใกล้ๆหูผม พอผมหันหน้ากลับมาชัดเลยครับ หน้าเบสห่างกับหน้าผมแค่ไม่กี่คืบเอง ยอมรับเลยครับว่าใจเต้นแรงมากแต่ผมก็เปลี่ยนท่านอนมาตะแคงหน้าเข้าหามันนะครับ หน้ามันเวลาหลับดูเหมือนเด็กเลยครับ ผิวมันก็ขาวดูนุ่มนิ่มยังไงก็ไม่รู้ แถมตัวยังหอมอีกทั้งๆที่ใช้สบู่ยี่ห้อเดียวกันแท้ๆแต่ทำไมผมไม่เห็นจะหอมเหมือนมันเลย พอเห็นอย่างนั่นผมก็อดไม่ได้ที่จะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆพร้อมกับจูบหน้าผากมันไปทีหนึ่ง
“ฝันดีนะครับ”
.
.
.
.
.
ผมว่า…กลุ่มก้อนพลังงานนั่นในความมืดมิด
สำหรับผมมันคงเป็นสิ่งที่คนข้างๆผมปล่อยออกมานั่นแหละครับ
ความอบอุ่น…..นั่นเป็นสิ่งที่ผมสัมผัสได้จากคนๆนี้
ผมว่า…ผมคงชอบเบสเข้าแล้วแหละครับ….
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
TBC>>>
________________________________________________________________
คราวนี้ตาพี่เอกของพวกเราเป็นคนพากษ์มั้งแล้วแหละจร้า^o^ บอกตามตรงว่าวันนี้พอเปิดมาดูฟิคเรื่องนี้แล้วแอบตกใจนะที่มีคนมาติดตามเพิ่ม แถมคอมเม้นต์ยังเยอะขึ้นมากด้วย เหมือนตัวเองตาฝาด5555แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกๆคนที่อ่านฟิคเรื่องนี้นะคะ ทั้งจะหลงเข้ามาหรือไม่หลงเข้ามาก็ตาม555 ดีใจที่ฟิคเรื่องนี้ทำให้ทุกคนฟินกันนะ
รักคนอ่านทุกคนเลยยยยย 
ความคิดเห็น