คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : twenty.
บทที่ 20 หวาน
[FANTAPART]
ผมนั่งอยู่บนโซฟาด้วยความรู้สึกชาที่ต้นขาสุดๆ ก็มีหัวหนักๆของไอ้คนที่ผมพึ่งจะให้โอกาสมันไปนอนหนุนผมอยู่นี่ไงหล่ะ คนบ้าอะไรวะหัวหนักฉิบบอกว่าไม่สบายปวดหัวกูก็บอกให้ไปแดกยาเสื้อบอกกูว่า
‘นอนตักเฮียแปปเดียวรับรองหาย’
ถุย ! หายติ่งไรหล่ะแม่งป่วยแต่แรกรึเปล่ากูยังไม่รู้เลย
“นี่มึง...ขากูชาแล้ว”ผมว่าพลางเขย่าไอ้คนที่หลับอย่างสบาย
“เอาน่าเฮีย ผมขอสองนาทีนะ...อื้อออ”
ไอ้...
ผมมองมันอย่างแค้นเคืองเพรานอกจากมันจะไม่ลุกมันดันเอาหัวของมันมาถูกับต้นขาผมและกอดเอวผมไว้หลวมๆแล้วก็ซุก....
เฮ้ยยย...มึงซุกเฮี้ยไรของมึงเนี่ยต่ำไปแล้วสาสสส –[]-!!
โครม !
นั่นเป็นเสียงต่อมาหลังจากที่ผมตั้งสติได้ ผมตัดสินใจลุกพรวดขึ้นจากโซฟาและยันร่างของไอ้คนที่ขี้อ้อนเมื่อครู่ตกลงไปสู้พื้นอย่างสวยงาม
“โอ๊ยยย เฮียเล่นอะไรเนี่ย”
“มึงแหละมาซุก...ซุกเฮี้ยไรของมึง -///- !!”
“หา ? ผมไม่ได้ซุกอะไรเลยน้าาาาา ~”ไอ้ฮีทว่าพลางทำสีหน้าระรื่นใจ ไอ้บ้าไอ้เด็กนรกไอ้ @#$%^&OP*()+_
“ก็มึงซุก...”
“ซุกอะไรเหรอเฮีย”ฮีทพูดด้วยเสียงแหบๆจากนั้นก็เดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆและถามคำถามเดิมซ้ำไปมาจนผมหมดทางหนีเดินมาติดกำแพงห้อง “หืม...สรุปเมื่อกี้ผมซุกอะไร”
“อะ...เอ่อ”
“ตรงนี้ ?”มันเอาหน้าของมันซุกเข้าที่ซอกคอผม
“…”
“หรือตรงนี้”หน้ามันเลื่อนต่ำลงที่หน้าท้องและเลิกเสื้อผมขึ้น
“จะ...จะทำไร”
“ตอบคำถามเฮียไงว่าผมซุกตรงไหนกันแน่”
“กะ...กูไม่อยากรู้แล้วโว้ยยย !!!!”ผมว่าครั้งสุดท้ายก่อนจะวิ่งผ่านร่างของมันเข้าไปสงบสติอารมณ์ในห้องนอน มะ...เมื่อกี้สาบานสิที่ผมใจเต้นแรงไม่ใช่เพราะมัน !!
ผมนั่งสงบสติอารมณ์อยู่นาน (มาก) ก่อนจะออกมาเจอหน้ากับไอ้ฮีทที่นั่งมองหน้าจอทีวีอย่างตั้งใจ พอมันเงยหน้ามาเจอหน้าผมใจที่ผมว่าน่าจะสงบแล้วกลับเต้นแรงขึ้นและเหมือนมีแรงอะไรซักอย่างทำให้หน้าของผมร้อนขึ้นทันควัน
พรึบ ! หมับ !
แต่จังหวะที่ผมกำลังจะหมุนตัวหนีไอ้คนที่ตั้งใจดูทีวีก็ลุกขึ้นมาคว้ามือผมไว้
“ปล่อยกู”
“ไปเที่ยวกันเฮีย”
“หา ?”
“ข้างๆคอนโดมีงานไปเที่ยวกันเหอะ”
“เอาจริงดิ...เฮ้ยยยยย!”ผมยังพูดไม่จบประโยคดีไอ้ฮีทก็กระชากตัวผมออกไปจากห้องคอนโด
ผมยืนมองไอ้คนข้างๆด้วยความเคืองนิดๆ มันฉุดกระชากลากถูผมมาที่สวนสาถารณะอยู่ห่างจากคอนโดเล็กน้อย ตอนนี้เป็นเวลาทุ่มกว่าแล้วแต่ผมยังอยู่ในชุดนักเรียนยับๆ (ผ่านเรื่องมาเยอะเวอร์) ไม่ถุกระเบียบซักที่แต่ไอ้ข้างๆนี่ดันเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดกางเกงยีนส์ที่มันใส่แล้วดูดี -__-
แล้วเรื่องสำคัญที่ผมเคืองที่สุดคือ...
มันจับมือผมไม่ปล่อยท่ามกลางสายตาคนเป็นแสน –[]-!! (อันนี้เวอร์เอง)
“ปล่อยมือกูเถอะ”
“ไม่เอาเดี๋ยวเฮียหนีหายจากผมไปอีก”มันว่าพลางดึงตัวผมเข้าประชิดตัวมันให้ตายสิไอ้บ้านี่สูงชะมัดขนาดผมสูงตั้ง 165 เซนเลยนะ (มึงน่าจะใช้คำว่าแค่นะ : ไรท์) แต่ไอ้ฮีทนี่จากที่ผมกะน่าจะประมาณ 175 เซน ให้ตายสิพระเจ้าไม่ยุติธรรมเอาความสูงผมมา -__-!!
“กูไม่หนีไปไหนหรอก กูอายเขามากตอนนี้”
“อายทำไมไม่เห็นมีใครว่าอะไรเลย”เออไม่มีใครว่าครับแต่กลุ่มผู้หญิงที่เดินผ่านไปมานี่สิชี้ผมกับไอ้เด็กนี่ยังกะตัวประหลาด
กูไม่ใช่เอเลี่ยนนะสาสสส !!
“อ๊ายยย แกพวกเขามองมาแล้ว”
“จริงด้วยๆ”
“น่ารักอ่ะแกเดินจับมือกันด้วยจะบ้าตาย อ๊ายยย -////-”กลุ่มเด็กมัธยมเครื่องแบบโรงเรียนสหแถวบ้านผมเดินไปกรี๊ดไปพวกเธอจะมาอะไรกับผมขนาดนั้น -__-
“เฮีย...”
“เฮ้ย อะไร”ผมร้องเสียงหลงเมื่อไอ้ฮีทเข้ามากระซิบที่ข้างหูผม
“เฮียว่าเขาพูดถึงเราป่ะ ?”
“มึงเห็นใครเดินจับมือกันอีกป่ะหล่ะ... -__-”
“เห็น...”
“ไหนวะ -*-”
“นี่ไง”มันว่าพลางยกมือผมกับมันที่จับกันอยู่ขึ้นระดับสายตา
“คนอื่นที่ไหนนี่มันเราสองคนชัดๆ”
“ก็ใช่ไงเฮีย ถึงแม้ไม่มีคนอื่นทำแค่มีเราสองคนทำก็พอแล้ว (:”ไอ้ฮีทพูดพลางฉีกยิ้มกว้าง ไอ้บ้าเอ๊ยยย
...กูเขินสัส -/////////////-
“หน้าเฮียแดงอีกแล้ว”
“ไม่ได้แดงเว้ย !”
“แดงชัดๆเลยนี่ไง”มันว่าพลางจิ้มแก้มร้อนๆของผม ให้ตายสิกูเขินเล้วก็มาวิ่งไล่จิ้มแก้มกูอยู่ได้ !!
“มึงหยุดเลยนะ”
“ไม่หยุดครับ เรื่องอะไรแกล้งเฮียนี่แหละสนุก”
“ไม่เว้ยยย ไหนมึงบอกจะพากูมาเดินเล่นไง”
“เปลี่ยนมาวิ่งเล่นดีกว่านะเฮีย”เมื่อจบคำมันก็วิ่งไล่ผมไปรอบๆสถานที่จัดงาน ผมหยุดลงอย่างหอบๆ ให้ตายสิไอ้บ้านี่ขายาวชะมัด
ไอ้ฮีทเข้ามาคว้าเข้าทีเอวของผมและกอดผมไว้เบาๆ
“ผมจับเฮียได้แล้ว”
“เออกูรู้ -///-;”
“เฮียผมขอได้ไหม”ไอ้ฮีทจับผมหันมาเผชิญหน้ากับมันอีกครั้งของวัน ให้ตายสิเวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมานี่ผมตัดสินใจผิดรึเปล่านะที่รับหมอนี่เข้ามาในหัวใจ
“ขะ...ขออะไร”
“ผมขอจูบเฮียได้ไหม”
“หะ...หา –[]-;;”
“แบบนี้แปลว่ายอมนะ”นั่นถือเป็นเสียงสุดท้ายที่ได้ยินจากปากมันเพราหลังจากนั้นคำพูดทุกๆคำก็ถูกดูดกลืนไปพร้อมกับริมฝีปากของมันที่แนบลงมากับริมฝีปากของผม
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่ที่ไหนผมรู้แค่มันเป็นใต้ต้นไม้ที่มืดมากให้ตายสิผมวิ่งมาที่ที่บรรยากาศเป็นใจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรกันนะ...
ความอ่อนโยนจากสัมผัสแปลกใหม่ที่ผมแสนจะคุ้นเคยทำให้ผมเปิดรับสัมผัสนั้นอย่างเต็มใจริมฝีปากของฮีทบดลงมาที่ริมฝีปากของผมช้าๆและผละออกไปอย่างอ้อยอิ่ง
“เฮีย...”
“อะไร ?”
“กลับกันเถอะ...”ผมยังไม่ได้อ้าปากบอกอะไรได้แต่ก้มหน้างุดๆไปตามทางผมโดนลากเป็นหนที่สองของวันแล้วนะ !!
8.03.12
กรี๊ดดดดด พึ่งสอบเสร็จค๊าาาา <3.
คิดถึงทุกคนมากกกกก ขอเม้นเป็นกลจ.นิดส์นึง
หลายๆคนบอกจะเอาเอ็นซีงั้นขอเม้นหน่อยนะค่ะ :)!
เเล้วก็บ่นๆคิดถึงน้องเเฟนเลยจัดเเฟนมาให้ถึงที่
ความคิดเห็น