คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : ช็อปปิ้งหรรษา2 (ปริศนา)
เท็นเท็น Say:
ตอนนี้พวกเราอยู่ในโรงหนังกันแล้ว แถมเป็นที่นั่งวีไอพีซะด้วย แหม ช่างเลือก
กันจริงๆ ฉันจะนั่งกับใครดี เทมาริก็ดี ไม่พูดมาก ฮินาตะก็ดี อิโนะ...ไม่ดี ไม่ดี ยัยนี้พูด
มาก ยัยซากูระ...อืม... ยัยนี้ไม่พูดมากแต่ ซาสึเกะคงเอาตัวไปแล้ว แล้วฉันจะนั่งกับคะ...
ใคร ง่ะ ใครมาจับมือฉัน แถมลากฉันไปด้วย อะ...ไอ้เนจิ อีกแล้วเหรอ
“เธอต้องนั่งกับฉัน” ง่ะ ไงเงี่ยอ่ะ
“ไม่!!! ฉันไม่นั่ง” ฉันพูด พร้อมกับสะบัดมือหมอนี้ออก อ้าว ทำไมไม่หลุดอ่ะ T_T
“เธอไม่เห็นเหรอไง ว่าคนอื่นเขามีคู่กันหมอแล้ว” ง่ะ จริงอ่ะ ฉันรีบหันไปดูทันที แง
ทำไมทิ้งฉันกันอยากนี้อ่ะ อิโนะก็ไปกับซาอิ แหม ยิ้มปรีดาเลยนะ เทมาริก็ไปกับชิกามารุ
ฮึก ฉันให้อภัย เพราะดูถ้าเธอจะไม่ค่อยสมยอม ฮินาตะก็ไปกับนารูโตะ ยัยนี้ไม่มีปากอยู่
แล้ว ฉันยกโทษให้ ส่วนยัยซากูระ เอ่อ... ฉันคงไม่ต้องพูดหรอกนะ
“เห็นไม” แล้วหมอนี้ก็ลากฉันไปต่อ ชิ ซ่ำเติมทำไมเหล่า T_T
ฮือๆ ทำไมโรงหนังมันมืดจังว่ะ หึย ที่นั่งเป็นแบบโซฟาคู่รักซะด้วย ทำไมมัน
เหมือนจงใจจังเลยวะ ฉันหันไปมองหน้าไอบ้าเนจิ ปรากฏว่า!!! มันยิ้มเจ้าค่ะ มันยิ้ม มัน
ยิ้มทำไม ยิ้มบ้าอะไรเนี่ย นี้มันหนังผีนะ แกจะมานั่งยิ้มอะไร!!! ไอบ้านี้นั่งยิ้ม แต่ฉัน
กำลังจะเป็นบ้า......... หึย ฉันนั่งรอไอหนังนี้มาอย่างใจจดใจจ่อ พร้อมกับบีบถ้วยป็อป
คอนไปด้วย จนมันหกออกจนจะหมด
“นี่เธอ!!!” เสียงกระซิบอันหนักแน่น ของเนจิ ทำให้ฉันถึงกับสะดุ้ง ไอบ้านี้ไม่รู้เลย
เหรอไงว่าฉันอยู่ในโหมดไหน (โหมดไหนอ่ะ)
“อะไร” ฉันเลยต้องกระซิบตอบด้วยเสียงอันหนักแน่นตอบ
“เธอจะบีบถ้วยมันไปถึงไหนฮะ” หมอนี้กระซิบตอบพร้อมกับชี้ไปที่ถ้อยที่ฉันกำลังบีบ
มันอยู่อย่างเมามัน
“นายเอาไปถือเลยไป” พูดมากจริงๆ ฉันโยนถ้วยป็อปคอนไปให้หมอนี้ทันที ชิ
“เชอะ นั้นหนังมาแล้ว” แล้วหมอนี้ก็ชี้ไปที่จอยักษ์ พร้อมกับยัดป็อปคอนเข้าปากไป
ด้วย ง่า ฉันไม่อยากดูอ่ะ
“เฮ้ เธอเป็นบ้าอะไรอีก” เนจิหันมาถามฉันที่เอาหน้าซุกกับเบาะโซฟา ง่า ก็ฉันไม่กล้า
ดูอ่ะ
“เปล๊า” ฮือ ทำไมฉันพูดอย่างนี้ละ
“อืม ก็แล้วไป” แล้วก็หันไปดูหนังต่อ นายไม่กลัวเลยหรือไง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
แง.................. เสียงกรีดดังระงมเลยอ่า ฮือ ฉันไม่อยากดูแล้ว ฉันอยากกลับบ้าน
ฮืออออออออออออ
“เฮ้ เธอร้องไห้ ทำไมอ่ะ” แล้วอีตาเนจิก็หันเจอฉัน ที่เริ่มจะร้องไห้ ออกมา อ้าย แกจะ
หันมาทำไม
“เปล่า ฮึก แค่หนังมันเศร้า ฮึก”
“(-_-)”
“อะไร ฮึก” มองหน้าหาเรื่องเหรอ ฮึก
“ร้องไห้ก็พูดออกมา”
“ใครบอก ฮึก” พูดไม่รู้เรื่องหรือไงวะ ฮึก
“หน้าเธอไง” แล้วหมอนี้ก็เอาวงแขนมาเกี่ยวคอฉันไปอยู่ในวงแขน พร้อมกับจับหน้า
ฉันให้ซุกอยู่ที่ไหล่ แค่นั้นแหละ น้ำตาบ้าก็ไหล่ออกมาเลย
“เวลาร้องไห้นะ อย่าเก็บไว้คนเดียว” แล้วหมอนี้ก็ลูบหัวฉันเบาๆ น้ำตาฉันก็ไหล่มาก
ขึ้น เสียงกรี๊ดก็ดังเรื่อยๆเลย ฮึก แล้วทำไมใจมันเต้นงี้วะ ฮึก ฉันคงไม่ได้ชอบหมอนี้
หรอกนะ ม่ายยยยยยยยยจริง
เทมาริ Say:
ฉันกำลังจะเป็นบ้า....................... อ้ากกกกกกกกกกกก ก็ไอบ้า ชิกามารุนะสิ
มันดันลากฉันให้มานั่งกับมัน มันบ้าไปแล้วววววววว มันนั่งหลับแล้วปล่อยให้ฉันดูหนัง
คนเดียวอ่ะ T_T หนังผีอ่ะฉันไม่กลัวหรอก เพราะเห็นหน้าน้องจนชิน (คันคุโร่ นะจ๊ะ)
แต่ฉันเกลียดเสียงกรี๊ดอ่า กรี๊ดทำบ้าอะไรก็ไม่รู้ กรีดร้องอย่างกับมีคนตาย ไอบ้านี้ก็หลับ
ไม่ยอมอยู่เป็นเพื่อนฉันเลย หึย หงุดหงิด
“ห้าว” ยัง ยังไม่เลิก
“จะนอนก็ออกไปเลยไป”
“จะนอนแล้วทำไมต้องออก”
“เกะกะ”
“มันหนักหัวเธอเหรอ”
“เออ หนักเป็นบ้าเลยวะ”
“(-_-)”
“ทำไม”
“กวน.....”
“แล้วยุ่งไร”
“ฉันไม่คุยกับเธอแล่ว!!!” แล้วมันก็หลับต่อ เออ ช่างมัน
ซาสึเกะ Say:
ตอนนี้พวกเรากำลังดูหนังกันอยู่ครับ ดูมาได้ครึ่งเรื่องแล้ว ผีออกมาครึ่งเรื่อง
แล้ว แต่ซากูระองผมก็ยังไม่กรี๊ด เฉยมาก ผมนั่งมองเธอกินป็อปคอน กินเอ้ากินเอา แล้วก็
กินน้ำต่อ แล้วตาก็ดูหนังไปด้วย ผมว่าหนังเรื่องนี้มันหน้ากลัวนะ ขนาดผมยังตกใจเป็น
บางช่วง เสียงกรี๊ดของผู้หญิงในโรงหนังดังมาเป็นระลอกระลอก แอบมีเสียงผู้ชายปนมา
บ้าง แต่ซากูระของผมก็ยังนั่งดูแบบ เฉ้ยเฉย เธอตายด้านเหรอ
“มองหน้าทำไม” ซากูระหันมาหาเรื่องผม
“ไม่มีอะไร” แล้วเธอก็หันไปดูหนังต่อ
สิบนาที ต่อมา
“อ๊ากกกกกกกกก” เวร ผมดันเผลอร้องออกมา ผมรีบเอามือปิดปากทันที ผมหันไปมอง
รอบๆ เฮ้อ ไม่มีใครเห็น หนังเวรนี้ ตกใจชะมัด ที่หลังจะไม่มาดูแล้ว อ่ะ เวร มีคนเห็นผม
คนหนึ่ง นั้นก็คือ T_T ซากูระ ฮึก ผมอยากจะร้องไห้ เธอหันมามองผมด้วยใบหน้าเห
วอนิดๆ (ไม่นิดละ) แล้วก็หัวเราะออกมา
“คิกๆ” แง้ T_T
“คิก อย่าร้องไห้นา มามะ กินน้ำก่อน” แล้วเธอก็หยิบน้ำมาป้อนผม
“T_T”
“คิก ยังจะร้องไห้อีก” อย่าย้ำสิ
“T_T”
“มะมานี้มะ” แล้วเธอก็จับหน้าผมเข้าไปหาตัว ฮึก ก็ผมเป็นผู้ชายนะ
“T_T”
“งั้นเอางี้ ก็แล้วกัน” แล้วเธอก็ยืนหน้าเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว O_O เธอจูบ
ผมมมมมมมมมม ว้าววววววววว ดี...ใจ...จัง
ซากูระที่ตั้งใจจะปลอบผม (รึเปล่า) เธอที่ยืนหน้าเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว
โดยที่ผมยังไม่ได้ตั้งตัว (กำลังร้องไห้) แล้วประกบริมฝีปากบางสีชมพูได้รูปนั้นลงมาที่
ริมฝีปากของผม อืม หวานจัง นี้เป็นจูบแรกของอาทิตย์นี้เลยนะเนี่ย นี้เป็นจูบที่สองแล้วที่
เธอเป็นคนเริ่มจูบผมก่อน (จูบแรกในงานเต้นรำ) อืม ผมจูบตอบเธอเบาๆ พร้อมกับยก
มือขึ้นลูบหน้าเธอเบาๆ มือของซากูระที่จับใบหน้าผมอยู่ค่อยเลื่อนๆลงไปที่ไหล่ของผม
แล้วกอดคอผมไว้หลวมๆ ผมค่อยๆเปลี่ยนเป็นคนจูบนำเธอแทน แล้วเปลี่ยนจากจูบ
อ่อนหวานให้เป็นจูบที่ร้อนแรง ผมดึงหน้าของซากูระให้เข้ามาใกล้มากขึ้น แล้วไอความ
หน้ารำคาญของโรงหนังก็ทำให้ผมพินาศ ก็ไอเสียงกรี๊ดนั้นไงละ จะกรี๊ดอะไรนักหนา
เพราะไอเสียงกรี๊ดนั้นแหละทำให้ซากูระตกใจจนถอนหน้านี้ แต่ผมก็ยื้อเอาไว้ หึ โอกาส
ดีๆแบบนี้ผมไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอก
ซากูระ Say:
ตอนนี้หิวชะมักเลย อยากกินซูชิ ฉันที่กำลังจะหันไปบอกซาสึเกะเรื่องไปกินซู
ชิ ก็ต้องหยุดชะงัก เพราะ ไอยิ้มบ้าๆ ของมันนั้นแหละ ยิ้มอะไรก็ไม่รู้ ยิ้มอยู่ได้ ก็แค่จูบ
กันในโรงหนัง ก็ยิ้มหน้าบานเชียว ชิ เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลย
“ยิ้มอะไร”
“มีความสุขก็ยิ้ม”
“หยุดยิ้มได้แล้ว”
“จำเป็น”
“จำเป็น”
“เพราะ?”
“เพราะ ฉันจะบอกเรื่องที่นายแหกปากร้อง ตอนที่อยู่ในโรงหนังให้เพื่อนนายฟัง”
“........................” เงียบเลย
“หึหึ”
“(ยัยปีศาจ)” คิดได้แต่ในใจ
“ไปกินซู...” ฉันที่กำลังจะพูด ดันพูดไม่จบ เพราะมีมือไอ้บ้าที่ไหนมาจับไหล่ฉันก็ไม่รู้
“ใครวะ”!!!......?
ใครกันที่มาจับไหล่ซากูระ!!!.........?
แล้วเกี่ยวข้องอะไรกับซากูระ ?
ความคิดเห็น