เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #367 : Chap.83.3 แต่ความรู้สึก .... และห้วงเวลา .... ไม่ใช่สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา

Chap.83.3 แต่ความรู้สึก .... และห้วงเวลา .... ไม่ใช่สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา

......................................................................................................

.....................................................................................................

......................................................

.........

- ได้เวลา .... ตื่นขึ้นมาแล้วหละ .... -

*

*นะ ... นี่มัน ..... ชั้น ..... ไม่จริงใช่มั้ย .... คนที่เลือกทางเดินชีวิตของตัวชั้นเอง ...กลับไม่ใช่ชั้น? *

*

ทำไมกันนะ .... จะต้องมาคอยกำหนดชะตาชีวิตของชั้นด้วย ....

ทำไมจะต้องมาบงการชีวิตของชั้นด้วย .....

ชั้นไม่ได้อยากจะเป็นเลย ..... กับเจ้าของกิจการธนาคาร

กับเครืออสังหาริมทรัพย์ที่พวกท่านทำอยู่ ....

พวกท่านมีลูกหลายคน .... และสร้างลูกๆทุกคนจากความรัก

ชั้นพอเข้าใจ ..... แต่ว่า ...... มันต้องไม่ใช่ ..... ทั้งหมดสิ

ชีวิตของชั้น .....ชั้นอยากจะเป็น ..... คนที่จะลิขิตมันด้วยตัวของชั้นเอง

ชั้นต้องการเดินตามความฝันของชั้น

และ .... ในช่วงก่อนจะเข้ามหาวิทยาลัยด้านบัญชีดังๆ

ชั้นก็ตัดสินใจ ที่จะเลือกเรียนสายที่ต้องการ

ชั้นต้องการจะเป็นผู้ใช้เวทย์

แม้ว่าพ่อแม่ของชั้นจะไม่ยอมรับ ....

มันทำให้ ชั้นทะเลาะกับพวกท่านอย่างหนัก

จนถึงขั้น แตกหัก

พวกท่านให้ชั้นเลือก

ถ้าชั้นจะเรียนสายอาชีพนี้ .... พวกท่านจะ ....

ไม่ช่วยเหลืออะไร เลย ไม่ให้เงินแม้แต่บาทเดียว ....

และจะไม่ให้ชั้น เอาของจากบ้าน .... ออกมาแม้แต่ชิ้นเดียว ....

ยกเว้นเสื้อผ้า ที่ต้องใส่ในวันนั้น ....

แล้วชั้นก็ .... ตัดสินใจ ... ที่จะลุยต่อเท่านั้น

ไม่มีอะไรต้องเสียใจอีก

แต่ชีวิตของนอกนั้น ไม่ได้เป็นไปอยากที่ชั้นคิด

มันลำบากมาก ... และเหนื่อยยากเหลือเกิน .....

การเรียนก็ไม่ได้เรื่อง .... การงานก็ไม่ได้เรื่อง

สุดท้ายชั้น .... ก็เครียดหนัก

จนต้องหันไปพึ่งยาเสพติดเวทย์ ..... ชั้นก็เสพ และใช้ชีวิตปกติเรื่อยมา

แต่แล้ว .... ชั้นก็ได้แอบชอบผู้ชายคนหนึ่งเข้า ....

มันเป็นเพียงรักแรกพบ .... ที่ชั้นได้แอบเห็นเขา ... ในระหว่างกลับหอพักและไปทำงานทุกวัน

ชั้นไม่เข้าใจเหมือนกัน ... แต่เพื่อการนั้น ... ชั้นก็อยากที่จะไปคุยกับเขาดู....

แต่ไม่กล้า .... เพราะตัวชั้นมันก็แค่คนติดยา....

ชั้นพยายามเลิกยา...

แต่พอเครียดหนัก .... จนไม่ไหว

ชั้นก็เสพมันอีกจนได้ .....

มันทำให้ชั้น .... กลายเป็นพวกเสียสติ .... และไปเดินล่าผู้ชายยามค่ำคืน

ชั้น .... ควบคุมตัวเองไม่ได้ ....

ชั้นกำลังจะทำเรื่องที่ไม่ถูกต้องลงไป .... กำลังจะ ...... กับผู้ชายที่ไหนก็ได้?

แต่แล้ว! ....

เขาก็มาช่วยชั้นเอาไว้!

นั่นเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความสุขเลยหละ ....

ต่อจากนั้น ..... ชั้นก็ได้ร่วมทีมเวทย์กับเขา ....

แม้จะเป็นแค่ตัวสำรอง ..... แม้จะไม่ได้ครอบครอง ..... ขอแค่ชั้นได้มีโอกาสแอบมอง .....

เขาจากมุมมองนี้ ... ชั้นก็สุขใจ ....

เพราะทั้งหมด .... ชั้นเป็นคน .... เลือกเอง ....

ชีวิตชั้นกำหนดเอง ....

แต่มันไม่ใช่ ...

ทั้งๆที่ชั้น ... คิดมาตั้งแต่เกิดแล้วแท้ๆ .... ว่าชีวิตของชั้น ..... ชั้นจะเป็นคนกำหนดมันเอง

ทั้งๆที่ชั้น .... คิดว่าตัวชั้นนั้น .... คงจะไม่มีใคร .... สามารถมากำหนดชีวิตชั้นได้แล้ว

แต่เมื่อเหตุการณ์ที่ชั้นต้องกลายเป็นทาสของเขา

แล้วได้รับการช่วยเหลือ ... ด้วยการให้เห็นผลึกใสนั่น

มันทำให้ชั้นรู้ตัวว่า

ตัวชั้น ... ไม่ใช่มนุษย์ .....

ไม่สิ .... ด้านนอกชั้นเป็นมนุษย์ .... แต่ภายในชั้นไม่ใช่

ชั้นไม่ใช่ ผู้หญิงที่ชื่อฝ้ายจริงๆ .... แต่เป็นเพียงปีศาจผลึกใส .....

เศษชิ้นส่วนเล็กๆ .... เท่ากับเล็บนิ้วก้อย ....

ที่กำเนิดขึ้นมาในร่างเด็กผู้หญิงที่ชื่อฝ้าย ตั้งแต่เกิดเท่านั้น .....

ชั้นเป็นฝ้ายที่ถูกสร้างขึ้น ....

และกำหนดให้ตัวชั้น ทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะ ..... ได้เจอเขา

แล้วก็รักเขา ... ตั้งแต่แรกเห็น ... จนหมดหัวใจ

ที่ผ่านมาทั้งหมด ....

ชั้นมัน ...

เป็นเพียงแค่ตัวประกอบ

ที่โดนจัดฉากขึ้นมา อย่างสวยหรู

เพื่อที่จะมาทำลายความรู้สึกของเขา ในช่วงละครก่อนจบ

เท่านั้น

....

ชั้นรู้สึกเสียใจ ... .และท้อแท้

....

ชั้นแทบจะยอมแพ้ไปแล้ว .... เพราะชั้นไม่สามารถจะเชื่อใครได้อีก....

ชั้นควรจะทำตัวเป็นหุ่นเชิด ... เป็นตัวประกอบต่อไป

แต่เพราะ .... คำพูดของเขา ...

------

- เชื่อมั่นในตัวชั้น .... ที่เชื่อมั่นในตัวเธอสิ ? -

------

คำสั้นๆ ง่ายๆ ของเขา.... ที่ไปขโมยมาจากการ์ตูน .....

มันกลับทำให้ชั้น ตาสว่าง ....

และได้รู้ว่า ...

แม้ชั้นจะโดนสร้างขึ้นมาให้รักเขา .... โดนสร้างขึ้นมาให้ทำร้ายเขา

แต่ความรู้สึก .... และห้วงเวลาที่ชั้นได้ทำร่วมกับเขาทั้งหมด

ไม่ใช่ .... สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา .....

ใช่แล้วหละ! ....ชั้นรักเขา

จากทุกอย่างที่เป็นชั้น

ทั้งเรื่องโกหก และเรื่องจริงที่ผสมรวมกันนี่แหละ!!

ชั้นรู้ตัวดี ... ว่าชั้นไม่มีสิทธิ์ พอจะเป็นมากเกินกว่านี้

ขอให้ชั้น ...ได้ใช้ชีวิตต่อไปในฐานะ ...

มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่า ฝ้าย

เพื่อแอบรักเธอ ...

ตลอดไป

ก็พอ

..........

..........................................

......................................................................................

......................................................................................

End Chap.83.3 แต่ความรู้สึก .... และห้วงเวลาที่ชั้นได้ทำร่วมกับเขาทั้งหมดไม่ใช่ .... สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา