แปลเพลง Forgotten By Linkin Park

Forgotten By Linkin Park

Lyrics by www.metrolyrics.com

Translation by mu_mu_jung

ลืมไปแล้ว ชื่อเพลงบอกแบบนี้ค่ะ

เพลงนี้แปลยากโฮก เป็นเพลงเสียดสีสังคมตามแบบฉบับของพี่ๆ ลิงกินผัก

ชอบนะ เพลงนี้แรงสะใจดี ไม่เคยเห็นคนแปลด้วย

เลยแปลมานี่แหละค่ะ และชอบเพลงนี้มากจริงๆ

จากเบื้องบนไปจนถึงเบื้องล่าง จากข้างล่างขึ้นมาข้างบน ผมหยุด

ณ ใจกลางสำคัญ ผมลืมไปแล้ว, ในใจกลางความคิดจริงๆ ของผม

มันพาผมล่องลอยมาไกลจากความปลอดภัย, ภาพจินตนาการมันยังอยู่ตรงนี้

ความทรงจำไม่สามารถจะหลบหนีจากผมไปได้ แล้วทำไมผมจะต้องใส่ใจมัน?

จากเบื้องบนไปจนถึงเบื้องล่าง จากข้างล่างขึ้นมาข้างบน ผมหยุด

ณ ใจกลางสำคัญ ผมลืมไปแล้ว, ในใจกลางความคิดจริงๆ ของผม

มันพาผมล่องลอยมาไกลจากความปลอดภัย, ภาพจินตนาการมันยังอยู่ตรงนี้

ความทรงจำไม่สามารถจะหลบหนีจากผมไปได้ แล้วทำไมผมจะต้องใส่ใจมัน?

Theres a place so dark you can't see the end
Skies cock back and shock that which can't defend
The rain then sends dripping, acidic questions, forcefully
The power of suggestion, then with the eyes shut

ที่ตรงนี้ช่างมืดมิดเหลือเกิน คุณไม่สามารถมองเห็นตอนจบมันได้

ท้องฟ้าในรุ่งอรุณช่างมืดมัว และน่าตกใจที่ไม่มีสิ่งไหนจะต้านทานมันได้เลย

ท้องฟ้าหลั่งหยาดฝนลงมา, แต่เป็นคำถามน้ำกรด, ที่ตกลงมาอย่างหนัก

แรงกำลังแห่งการชักพา, นอกจากนั้นยังมาพร้อมกับดวงตาที่ปิดลง

Looking through the rust and rot and dust
A small spot of light floods the floor
And pours over the rusted world of pretend
And the eyes ease open and it's dark again

มองเลยผ่านความเสื่อมโทรม ผุพังและฝุ่นละอองพวกนั้นไป

แสงสว่างเล็กๆ ที่ผ่านเข้ามาฉับพลันบนพื้นนี้

และสายฝนที่สาดเทลงมายังความเสื่อมโทรม ของโลกที่เต็มไปด้วยการเสแสร้งหลอกลวง

และดวงตาที่ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา พบเจอกับความมืดมนอีกครั้ง

From the top to the bottom, bottom to top, I stop
At the core I've forgotten, in the middle of my thoughts
Taken far from my safety, the picture's there
The memory won't escape me, but why should I care?

จากเบื้องบนไปจนถึงเบื้องล่าง จากข้างล่างขึ้นมาข้างบน ผมหยุด

ณ ใจกลางสำคัญ ผมลืมไปแล้ว, ในใจกลางความคิดจริงๆ ของผม

มันพาผมล่องลอยมาไกลจากความปลอดภัย, ภาพจินตนาการมันยังอยู่ตรงนี้

ความทรงจำไม่สามารถจะหลบหนีจากผมไปได้ แล้วทำไมผมจะต้องใส่ใจมัน?

In the memory you'll find me, eyes burning up
The darkness holding me tightly, until the sun rises up

ในห้วงความทรงจำ คุณจะหาผมเจอ, ดวงตาที่ลุกเป็นไฟ

ในความมืดมิดโปรดโอบกอดผมไว้แน่นๆ จนกระทั่งดวงอาทิตย์จะส่องสว่าง

Moving all around, screaming of the ups and downs
Pollution manifested in perpetual sound the wheels go round
And the sunset creeps behind street lamps
Chain link and concrete

เมื่อลองเดินไปรอบๆ กรีดร้องออกมาไปทั้งบนฟ้าและผืนดิน

หมอกควันปรากฏออกมา ตลอดไปต่อจากนี้ เสียงนั้นยังคงก้องสะท้อนไปมา

และเมื่อพระอาทิตย์ค่อยๆ ลาลับไป ข้างหลังดวงไฟตามท้องถนน

ค่อยๆ ปรากฏแสงสว่างทอดยาวไปตามถนนคอนกรีต

A little piece of paper with a picture drawn
Floats on down the street till the wind is gone
And the memory now is like the picture was then
When the paper's crumpled up, it can't be perfect again

เศษชิ้นส่วนของภาพวาด

ค่อยๆ ลอยตกไปที่พื้นถนน เมื่อกระทั่งแรงลมหมดไป

และความทรงจำตอนนี้คล้ายกับภาพเหล่านั้น

เมื่อกระดาษนั้นได้ยับเยินไป มันไม่สามารถกลับคืนมาได้อย่างเดิมอีกต่อไป

From the top to the bottom, bottom to top, I stop
At the core I've forgotten, in the middle of my thoughts
Taken far from my safety, the picture's there
The memory won't escape me, but why should I care?

จากเบื้องบนไปจนถึงเบื้องล่าง จากข้างล่างขึ้นมาข้างบน ผมหยุด

ณ ใจกลางสำคัญ ผมลืมไปแล้ว, ในใจกลางความคิดจริงๆ ของผม

มันพาผมล่องลอยมาไกลจากความปลอดภัย, ภาพจินตนาการมันยังอยู่ตรงนี้

ความทรงจำไม่สามารถจะหลบหนีจากผมไปได้ แล้วทำไมผมจะต้องใส่ใจมัน?

From the top to the bottom, bottom to top, I stop
At the core I've forgotten, in the middle of my thoughts
Taken far from my safety, the picture's there
The memory won't escape me, but why should I care?
จากเบื้องบนไปจนถึงเบื้องล่าง จากข้างล่างขึ้นมาข้างบน ผมหยุด

ณ ใจกลางสำคัญ ผมลืมไปแล้ว, ในใจกลางความคิดจริงๆ ของผม

มันพาผมล่องลอยมาไกลจากความปลอดภัย, ภาพจินตนาการมันยังอยู่ตรงนี้

ความทรงจำไม่สามารถจะหลบหนีจากผมไปได้ แล้วทำไมผมจะต้องใส่ใจมัน?

In the memory you'll find me, eyes burning up
The darkness holding me tightly, until the sun rises up

ในห้วงความทรงจำ คุณจะหาผมเจอ, ดวงตาที่ลุกเป็นไฟ

ในความมืดมิดโปรดโอบกอดผมไว้แน่นๆ จนกระทั่งดวงอาทิตย์จะส่องสว่าง

Now you got me caught in the act, you bring the thought back
I'm telling you that, I see it right through you

ตอนนี้คุณจับผมได้คาหนังคาเขา คุณพาความคิดนั้นกลับคืนมา