ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Granado Espada ทีมผจญภัยแดนมหัศจรรย์

    ลำดับตอนที่ #14 : แผนที่เข้าทางเกรนด้า

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 110
      0
      5 ก.พ. 50

    ค่ำคืนที่แสนเงียบแอนสาวผมยิกวิ่งออกที่พักไปยังลานน้ำพุ เธอมองเงาของเธอในน้ำพุเธอพึ่งแสงจันทร์เป็นแสงสว่างของเธอ(แน่นอนว่าแอบออกมา)

    "เป็นผู้หญิงออกมาข้างนอกมันอันตรายน่ะ"

    "อ๊ะ! คุณคันมูริ แล้วคุณออกมาทำไมเหรอค่ะ"

    "ก็เห็นเธอวิ่งออกมาน่ะแหละเลยตามออกมาด้วย"

    คันมูริเดินมาจากข้างหลังของหญิงสาวแล้วกระโดดขึ้นไปนั่งตรงแท่นน้ำพุ ข้างๆหญิงสาว(ซึ่งเธอไม่ได้ขึ้นไปนั่งเพราะชุดมันไม่อำนวย) ชายหนุ่มมองดูหญิงสวยที่ดูเงาของตนในน้ำ

    "เธอขี้กลัวล่ะสิ"

    "ค่ะ พ่อของฉันคงบอกคุณสินะค่ะ"

    "ท่านเป็นห่วงเธอมากเลยนะ แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาบอกฉันด้วย"

    "ท่านคงไว้ใจคุณ แล้วคุณพ่อของคุณล่ะ ท่านอยู่ไหน"

    คันมูริเจอคำถามที่ทำให้เค้าก้มหน้าลงตอบ ทันที

    "พ่อของฉันตายไปในสงครามครั้งสุดท้ายของตระกูลโมโกมอนแล้วล่ะ"

    "ฉันขอโทษที่พูดอะไรไม่ดีออกไป ขอโทษจริงๆ"

    "เธอไม่ผิดซะหน่อยอย่าทำหน้าตาแบบนั้นสิ เธอเองรีบไปนอนเถอะ................!"

    อยู่ๆ ก็มีจดหมายปลิวมาทางคันมูริที่ซองมีตราประจำตระกูลของโมโกมอนอยู่ทำให้เค้ารีบเก็บจดหมายแล้วกระโดดจากแท่นออกไปทันที

    "เธอรีบกลับไปที่ห้องได้แล้วกลางคืนมันอันตรายนะ"

    คันมูริตระโกนใส่แอน ทำให้หญิงสาวยิ้มดีใจ(เพราะรู้ว่าคันมูริเป็นห่วงเธออยู่) แอนกำลังก้าวขาเดินเธอก็ถูกบางสิ่งจับแขนเธอ พร้อมปิดปากเธอมันดึงเธอลงไปในน้ำ

    เช้าอีกวัน พวกเมกุมิวิ่งตามหาแอนทั่วเมืองแต่ไม่เจอ จนพวกริสสาโดออกมา

    "อ้าวคุณเมกุมิมีอะไรเหรอครับ"(โมโกมอนถาม)

    "โมโกมอนคือ เห็นแอนไหมค่ะพอดีพวกเราหาเธอไม่เจอเลยค่ะ"

    พอเมกุมิพูดจบ คันมูริก็สะดุ้งขึ้นมาทำให้เมกุมิตกใจไปด้วยพร้อมกับถามคันมูริ

    "คันมูริ คุณเห็นแอนเหรอค่ะ"

    "อืม เมื่อคืนฉันคุยกับแอนที่ลานน้ำพุแต่พอดีฉันได้จดหมายเลยรีบมาให้โมโกมอนแล้วบอกเธอว่าให้กลับห้องแสดงว่าเธอไม่ได้กลับห้องเลยล่ะสิ"

    "ลานน้ำพุเหรอ ลองไปที่นั้นกันดีกว่า"

    ลานน้ำพุ มีจุดๆหนึ่ง น้ำกระเด็นออกขอบแท่นน้ำเปียกถึงพื้นทำให้เมกุมิต้องแตะน้ำดูทำให้เธอปวดหัวพร้อมเห็นภาพเพื่อนสาวเธอ

    "อ๊ะ! โอย! แอน แอนกำลังหายใจไม่ออกจมน้ำขยับตัวไม่ได้มีคนจับเธออยู่ฉับบอกไม่ได้ว่าเธออยู่ไหน"

    คันมูริได้ยินก็รู้ว่าสภาพของหญิงสาว ทำให้สีหน้าเค้าเปลี่ยนไปทันที

    "โธ่เว้ย ทั้งทีผมน่าจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ วันนี้ก็กลับไปช่วยเธอไม่ได้อีก"

    "เอ๊ะ! ทำไมล่ะค่ะ"

    เมกุมิถามอย่างงุนงง โมโกมอนก็ขึ้นตอบทันที

    "วันนี้เรามีธุระ เอางี้พวกผมจะรีบทำธุระแล้วจะรีบตามไปผมคิดว่าสถานที่ที่มีความมืดและมีน้ำอาจจะเป็นที่นั้นก็ได้"

    "ขอบคุณค่ะ พวกฉันจะนำหน้าไปก่อนนะค่ะ"

    พอพูดกันเสร็จต่างคนต่างแยกย้ายกันไป เมื่อถึงลานเหม่ยก็ถามทาง Ramio แต่เด็กชายกลับโชว์รูปเพื่อนสาวให้ดู

    "นี่พี่สาว ผู้หญิงในรูปสวยม่ะ"

    "เออ....ก็น่ารักดี น่ะ ถามทำไม"

    เด็กทำหน้าหงุดหงิดใส่แล้วชี้หน้าเหม่ย พูดไปว่า

    "นี่จะคิดขัดขว้าง ความรัก ของฉันเหรอ"

    "ว่าไงนะ!~ เจ้าเด็กนี่ โวยซะแล้วฉันเป็นผู้หญิงนะตาบอดเหรอไง(เหม่ยเธอไม่ใช่คนแบบนี้ไม่ใช่เหรอ นิสัยนี้มันของ*แบล็คนะ(รองหัวหน้าทีมทางขวาของเมกุมิ เหม่ยรองหัวหน้าข้างซ้ายพอดีไม่ได้เลือกมา)"

    "ไม่รู้ล่ะ ต้องมาสู้กับฉันก่อน อย่าคิดหนีล่ะกัน"

    "ได้! อย่ามาร้องไห้ ฟูมฟาย ที่หลังล่ะกัน เจ้าเด็กบ้า!!!!!!"

    สถานที่ประลองคือ ลานที่เดิมแต่กลับเป็นว่ามีกับดักมากมาย ราวกับว่าพวกเมกุมิเป็นหนู

    "คิดจะจับ ฉันสายไปอีกสิบปีเจ๊"

    เด็กชายวิ่งมาทางเมกุมิอย่างรวดเร็วแล้วเตะเหม่ย กระเด็นไปโดนกับดักไฟพอดี ทำให้เกิดไฟเผาตัวเหม่ย แต่เธอก็กระโดดหนีออกมา มีแผลลวกที่แขน แต่ทางเมกุมิก็โดนเด็กชายเตะเข้าไปโดยกับดักน้ำแข็ง

    "กริ๊ดดดดด!!!!!"

    "เมกุมิ! หน่อยแกไอ้เด็กบ้า.........!!!!! หายไปไหนแล้วล่ะ"

    เด็กชายหายไปจากจุดเดิม เหม่ยพยายามมองหาตัวเด็กชาย ซึ่งเค้ายืนใต้ต้นไม้ใกล้ๆร้านขายขนมปัง เธอค่อยเดินเข้าหาเด็กชาย เธอกระโดดเตะเด็กชายทันที ตามด้วยสกิลของนักสู้ โดยการแทง แล้วเตะเด็กชายกระเด็นนอนกองพื้น

    "โอย! เจ็บจัง อากกกก!!!!"

    เหม่ยยังคงใช้สกิลแทงแล้วเตะใส่เด็ชายเรื่อย เมกุมิก็วิ่งมาห้ามทันที

    "เหม่ยพอเถอะเค้าเป็นเด็กนะ จะไปเอาเรื่องอะไรกับเค้าล่ะ"

    "แงงงงงงงงง~~~~แงงงงงงง"

    เสียงของเด็กชายร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด พอเด็กชายเข็ดกับการที่โดนเหม่ยเตะจึงให้การ์ดเรียกเค้าได้เมื่อต้องการ เมกุมิดูการ์ดแล้วคุยกับเด็กชายทันที

    "งั้น เธอก็ไปกับฉันตอนนี้เลยสิพวกเราขาดคนพอดี"

    "ตะ....ตอนนี้เหรอ แต่ว่า พี่สาวคนนั้น"

    เด็กชายมองเหม่ยอย่างระแวง เมกุมิหันไปมองเพื่อนสาวที่เชิดหน้าใส่เธอก็หันหน้ามายิ้มให้กับเด็กชายทันที

    "ไม่ต้องกลัวหรอก เค้าจะไม่ทำร้ายเธอเด็ดขาด อยู่ข้างๆฉันนะ"

    "ครับ"

    เด็กชายพยักหน้า เมกุมิก็มีกลุ่มครบ เกรนด้ามองเมกุมิจากบ่อน้ำในที่ที่มืด เธอหันไปมองร่างของหญิงสาวผมยิกชุดกระโปรงสีฟ้าที่นอนไร้สติในน้ำ เธอยิ้มมุมปากเล็กน้อย

    "มาเลยเมกุมิฉันรอเธออยู่ หึหึ"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×