ความอึดอัด ความคาดหวัง#diary
การบังคับมันไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย บังคับให้เรียนอย่างเดียวก็พอ ตั้งใจอ่านหนังสือนะ อยากเป็นอิสระ อ๋อมก็ยังไม่รู้ว่าอิสระของตัวเองคืออะไร หรือการอยากทำสิ่งที่อยากทำ ทุกคนเคยเป็นมือใหม่ถ้าเราไม่ลงมือทำเมื่อไรจะเป็นมืออาชีพ อยากลองหาเงินด้วยตัวเอง คือก็มักจะถูกห้ามเสมอว่า ไปเรียนก็พอ ที่บางครั้งบอกเรียนเรื่อยๆคือถ้าหนูมีความสุขหนูอ่าน หนูตั้งใจ แล้วถ้าบอกว่าต้องตั้งใจนะ ฉันก็คงเป็นหุ่นยนต์ที่คิดอยู่เสมอว่าต้องอ่าน ต่องอ่าน ไม่งั้นคะแนนจะไม่ดี เกรดที่ดีมันก็เป็นใบเบิกทางที่ดี แต่มันคงจะไม่ใช่ความสุขเสมอไป อ๋อมมีหลายสิ่งที่อยากทำอยากวาดรูปเก่งๆ อยากตัดเสื้อผ้า อยากเล่นกับสัตว์เลี้ยง อยากคุยกับคนที่เข้าใจที่เราพูด อยากให้มีคนฟังเราในสิ่งที่เราพูด ตอนนี้บางเรื่องยังรู้สึกผิดตลอด ถึงจะขอโทษไปแล้วแต่ก็ยังคงรู้สึกผิดอยู่เสมอ ขอโทษที่พูดจาไม่เหมาะสม ขอโทษที่ทำตัวเห็นแก้ตัว การบังคับเรียนบางครั้งมันเป็นเรื่องเซ้นสิทีบมาก คือเราอ่ะเชื่อว่าตัวเองเรียนได้ ทำได้ ยิ่งของสำคัญหายอีกคือมันก็คือความผิดเราที่เราดูแลมันไม่ดี อ.บอกว่าคนที่อยู่เคียงข้างเราเสมอก็คือตัวเรา เเล้วตัวเราที่เครยงข้างมีใครเคียงข้างเค้ามั้ย อยากให้ปล่อยวางบ้าง คือส่วนใหญ่หนูปล่อยมันไม่ได้คะ หลายมันอยู่ในมือหนูหนูจะไม่ปล่อยมันไป หนูมีความสุขนะคะที่อ มาคุยกับหนู วันนั้นคือวันที่มีความสุขมากหนูมีกำลังที่จะอ่านหนังสือจริงๆ เพราะหนูมีความสุขคะ หนูเลยมีกำลังใจ ขนาดเห็น อ จะเย็บผ้ามันยังทำให้หนูพึ่งนึกได้ว่าหนูเคยมีความสุขกับการเย็บผ้าขนาดไหน ชีวิตในเฟสกับชีวิตความจริงชั่งต่างราวสวรรค์กับนรกอ่ะพูดตรงไม่อ้อมเลย///นี่คงเป็นครั้งสุขท้ายที่ฉัยจะพิมพ์เรื่องแย่ ใน feacbook ไม่เกินเช้าฉันไม่อยากให้ใครมาเสียเวลาอ่านเรื่องไร้สาระของฉัน หรอก ขอโทษ ขอโทษ...
ความคิดเห็น