ถึงห่างไกล...แต่หัวใจยังผูกพัน

ถึง เธออยู่แห่งไหนในแหล่งหล้า
ห่าง ไกลตาฟ้ากั้นไม่หวั่นไหว
ไกล ไปถึงดวงจันทร์อันอำไพ
แต่ หัวใจอิงแอบแนบชิดกัน
ใจ ดวงนี้เฝ้าคอยและคิดถึง
ยัง คงซึ้งถึงวันเก่าที่แสนหวาน
ผูก สัมพันธ์รักไว้ให้แสนนาน
พัน ธนาการสองใจนิรันดร

เพลงราตรีบรรเลงเสียงขับกล่อม
สายลมล้อมเมฆาดูเคลื่อนไหว
โสมส่องแสงกระพริบลิบลิบไกล
ดาวสุกใสระยิบระยับพราว

หอบแสงจันทร์จากฟ้ามาห่มรัก
ห่มใจภักดิ์รักงามกลางห้วงหาว
ฝากกระซิบคิดถึงกลางหมู่ดาว
น้ำค้างพราวแวววับจับแสงจันทร์

ขอคืนนี้ในราตรีที่เงียบเหงา
มีเพียงเราสองคนบนทางฝัน
โค้งขอบฟ้าแววตาวิลาวัลย์
ส่งโอบจันทร์มาให้ในสายลม

ฟังสักนิดเสียงลมพรมใจอุ่น
หวานละมุนอุ่นละไมให้สุขสม
ดาวบนฟ้าเป็นพยานหวานภิรมย์
มาชื่นชมรักงามตามบทกลอน