เปิดประตู อ้ากว้าง เคว้งคว้างใจ
ไม่มีใคร อยู่ใน หัวใจนี้
มันเงียบเหงา โหยหา พาชีวี
เหมือนวันที่ เวิ้งว้าง เหินห่างใจ
สายฝนหลั่ง โปรยปราย คล้ายน้ำตา
ที่โปรยหา อยู่ในใจ ให้หวั่นไหว
เอ่อท้วมท้น ล้นกล่อง ห้องดวงใจ
ให้หวั่นไหว ในจิต คิดถึงเธอ
มองดูสาย น้ำหลาก สาดกระจาย
พรั่งพลูพราย สาดสาย ไปเสมอ
ไหลไปแล้ว ไม่ทวน หวนใจเธอ
ไหลล้นเอ่อ แล้วไป ไร้ใยดี
ถึงเวลา รัตติกาล ผ่านมาเยือน
คืนไร้เดือน ดาวดับ ลับแสงสี
ฟ้ามืดมิด ชีวิต เหงาชีวี
นั่งเหม่อมอง ขอบฟ้าที่ ไร้ดาวเดือน
หยาดน้ำตา ที่นอง ทั้งสองแก้ม
มันแสดง ความรู้สึก ลำลึกถึง
เป็นที่สุด ของหัวใจ ที่ถูกตรึง
รักที่ซึ้ง ขึงไว้ ในหทัย
หลอกใครใคร หลอกได้ ใครทั้งหล้า
หลอกตัวเอง นั้นหนา หาได้ไม่
หลอกตัวตน ล้นน้ำตา หากระไร
หลอกดวงใจ ใคร่ทำร้าย นัยตนเอง
จันทร์จ๋า ลาลับ ดับสูญ
อาดูลย์ ดวงใจ ไฝ่หา
ทุกวัน คืนค่ำ เวลา
มองหา จันทรา พาคืน
จันทร์จ๋า ดาวหนา คิดถึง
รำพึง ในใจ สุดฝืน
จันทร์หาย ไม่กลับ มาคืน
สะอื้น ไร้รัก หักลา
วันนี้ ฟ้าใส แจ่มแจ้ง
จันทร์แสง เฉิดฉาย แจ่มฟ้า
ดารา พลิ้ววับ จับตา
เวหา สว่าง จันทร์เพ็ญ
ดั่งฝัน เมื่อครั้ง จันทร์ดาว
แวววาว คู่ฟ้า รู้เห็น
เคียงคู่ อยู่ชิด จิตเป็น
เฉกเช่น เกลียวรัก ฟักใจ
วันนี้ ไม่มี จันทร์เจ้า
เคลียเคล้า เชยชิด จิตไหว
แม้ฟ้า จะแสน อำไพ
แต่ใจ ดาวกลับ ดับลา
เมื่อไหร่ หนอจันทร์ จะกลับ
มาซับ น้ำตา ดาวหนา
รู้ไหม ไม่มี จันทรา
ดาวหนา จะอยู่ อย่างไร
จะให้ ดาวหาย จากฟ้า
นั่นหนา จะมา หรือไฉน
จัทร์จ๋า โปรดได้ เห็นใจ
อย่าไร้ ใจหมาง ห่างดาว
โปรดกลับ มาอยู่ คู่ฟ้า
ดารา จันทรา เหินหาว
ประกาศ สาดแสง แวววาว
ใจดาว โหยหา คว้าจันทร์
ทุกครั้งวาน บอกไป ใจคิดถึง
ทุกคลาใด ใจหมาย ได้พัดตรึง
มอบรักซึ้ง ตรึงใจ ไว้ให้เธอ
ความคิดเห็น
ภาพก็สวยด้วยเจ้าค่ะ
ภาพได้บรรยากาศมากเลย
เพราะซึ้งเหลือเกิน กับภาพ ที่ผสมผสานกับกลอนอย่างลงตัว
เพราะมากจ้า