เส้นทางแห่งแสง [ จบ ]

ลำดับตอนที่ #22 : บทที่ 21 นี้สำหรับศิษย์พี่ข้า ภาค การจุติแห่งแสง

"ข้าขอท้าประลอง !!!"

เสียงตะโกนจากฝั่งของสำนักมังกรหยกดังขึ้น

ทันทีที่สิ้นเสียงได้มีร่างของชายคนนึงกระโดดขึ้นไปบนลานประลองอย่างรวดเร็ว

"ข้าหยุนฟาง !! จากสำนักมังกรหยก !! โปรดชี้แนะด้วย !!"

หยุนฟางแนะนำตัวเสร็จจึงรีบตั้งท่าพร้อมสู้ทันที

"ฮ่าๆ ๆ นี้ยังคิดจะสู้ต่ออีกงั้นรึ !? ข้าว่า อันดับที่ 1 ของสำนักท้ายตาราง คงจะเทียบกันศิษย์อันดับล่างๆของสำนักข้าด้วยซ้ำ ฮ่า~ๆๆๆๆ"

หยุนฟางที่ได้ยินเช่นนั้นก็โกรธแค้นจนตัวสั่น

"ข้าจะฆ่าเจ้า !! รับมือ !!"

หยุนฟางรีบพุ่งตัวเข้าไปและต่อยไปที่ ลิ้นปี่เพื่อกะจะล้มคู่ต่อสู้โดยเร็ว ชูหยวนเพียงแค่เบี่ยงตัวหลบและต่อยหมัดสวนเข้าที่ใบหน้าของหยุนฟางทันที

ปักกกก !!

ชูหยวนใช้มือข้างขวาที่ว่างอยู่ซัดเข้าไปที่กลางกระหม่อม

หยุนฟางหมดสติทันทีหลังจากโดนหมัดที่สองของชูหยวน

""""""""""เฮ......!!!!!""""""""""

เสียงเฮที่ร้องให้ชูหยวนตอนนี้ดังกระหึ่มไปทั่วลานประลองสำนักอื่นๆที่เห็นการแข่งขันก็อดที่จะกังวลมิได้เสียงชื่นชมหลางหลายแบบดังออกมาจากที่นั่ง

"ดูสิ แค่แปปเดียวล้มไปตั้ง 3 คนแล้ว!!"

"เค้าคงเป็นอันดับที่ 1 ของสำนักกิเลนฟ้าเป็นแน่!!"

"เข้าช่างมีพรสวรรค์เสียงจริงๆ!"

หลากหลายคำชื่นชมและคำเยินยอดังขึ้นทั่วทุกมุมของที่นั่งคนดู

"เอาหล่ะ ! ทีนี้ก็เหลืออีก 3 คนสินะ ใครอยากจะแพ้ก่อนก็เชิญขึ้นมาบนลานประลองได้เลยหึๆ!!"

ท่าทางอวดดีของชูหยวนบังเกิดขึ้นเมื่อตัวมันนั้น คิดว่าตนคงล้มศิษย์จากสำนักมังกรหยกได้หมดทุกคนเป็นแน่

""งั้นพวกข้าขอท้าประลอง!!""

เจี่ยหมิงและไท้เอ๋อกล่าวพร้อมกัน

ทั้งสองกระโดดขึ้นไปทันทีหลังจากนั้นชูหยวนก็พูดจายียวนกวนประสาทกับพวกนาง

"โฮ๊ะๆ ! นี้ขนาดถึงกับต้องมารุมกันเลยรึนี้ ? สมกับได้ฉายาสำนักท้ายตรารางแท้ๆ ฮ่าๆๆๆ"

"หนอยยย !! เจี่ยหมิง !!"

"อื้ม!"

""รับมือ!!!"

ทั้งสองคนพุ่งเข้าประกบข้างชูหยวนที่ตอนนี้มีใบหน้าที่สุดแสนจะอวดดีชูหยวนรีบเอามือมาป้องกันการโจมตีของทั้งสองนาง และใช้ทักษะทันที

"กิเลนพิโรธ!!"

ซู้มมมมมมม

ชูหยวนระเบิดพลังปราณออกมาทำให้ทั้งสองนางกระเด็นตกลานประลองไปอย่างง่ายดาย

"โถ่ !! ข้ายังไม่ได้สู้เลยด้วยซ้ำ !! หึ้ยย !! เจ็บใจเป็นบ้า !!"

"ชิ !! หากข้าใช้ท่าไม้ตายของข้าหล่ะก็เจ้าไม่รอดแน่ชูหยวน !!"

ชูหยวนที่มองลงมาอย่างเหยียดหยามทำหน้าตาอวดดีและกล่าวเยาะเย้ย

"ฮ่าๆๆ !! อ่อนแอเป็นบ้า !! นี้รึสำนักที่มีประวัติมายาวนาน กระจอกเช่นนี้จ้ายังกล้าเรียกมันว่าสำนักอักรึ !! ฮ่าๆๆๆ"

"ข้าขอท้าประลอง!"

เสียงดังขึ้นมาจากด้านสำนักมังกรหยกอีกครั้งจึงทำให้มีเสียงซุบซิบกันว่า

"ยังจะมีหน้าลงแข่งอีกเนาะ ! อ่อนแอดขนาดนั้นมิน่าเป็นสำนักได้เล้ย"

"สำนักมังกรหยกยังอับอายไม่พออีกรึ !!"

เจ้าสำนักที่ได้ยินแบบนั้นก็อดที่จะกุมขมับมิได้

"ฮ่าๆๆ เจ็าหนูนี้เป็นใครกัน ? นี้สำนักมังกรหยก ขาดแคลนศิษย์ถึงกับต้องพาเด็กอมมือมาลงแข่งเชียวรึ !!! ฮ่าๆๆๆ นี้พวกเจ้าจะทำให้ข้าแพ้โดยการหัวเราะรึยังไงกัน !!!ฮ่าๆๆๆ"

น้ำเสียงที่สุดแสนจะมั่นใจกล่าวและหัวเราะเยาะอย่างบ้าคลั่ง

หลินเฟยกระโดดขึ้นไปบนลานประลองทันที

"ข้าหลินเฟย ! มาจากสำนักมังกรหยก ! หากท่านยังมิอยากอับอายขายหน้าก็รีบยอมแพ้เสียเถอะ !"

"ฮ่าๆๆๆ นี้แกเล่นตลกอะไรของแกว่ะเจ้าหนู ? ต่อให้ใช้นิ้วเดียวข้าก็ไม่แพ้แกหลอก !"

หลินเฟยที่เห็นท่าทางยียวนกวนประสาทจึงเริ่มรู้สึกหมั่นไส้

"งั้นข้าก็ต้องใช้นิ้วเดียวเพื่อล้มท่านเช่นกัน แต่ของข้าน่ะ จะใช้เพียงนิ้วก้อยก็เพียงพอแล้ว!"

"หนอยยยยย !!! ไอ่เด็กบ้า !!! ข้าจะสั่งสอนแกให้รู้จักคำว่าตายเอง !!!"

ชูหยวนพุ่งตัวไปยังหลินเฟยเลยระเบิดท่าไม่ตายเพื่อหวังจะจบชีวิตหลินเฟยในคราเดียว

"หมัดกิเลนสวรรค์!!!"

หมัดของชูหยวนพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วแต่สำหรับหลินเฟยนั้นเห็นเพียงแค่ชูหยวนคลานเข้ามาเท่านั้น

"หึ !!"

หลินเฟยยื่นนิ้วก้อยออกไปจิ้มที่หมัดของชูหยวนที่พุ่งเข้ามาหาตน

ตู้มมมม !!

แรงของหมัดที่เข้าปะทะกับหลินเฟยจนเกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงกลุ่มควันคละคลุ้งเต็มลานประลองทันทีที่สิ้นเสียงระเบิดกลุ่มควันเริ่มหายไป

และสิ่งที่ทุกคนต้องอ้าปากค้างนั้นก็คือ หมดของชูหยวนถูกหยุดด้วยนิ้วของเด็กที่อายุไม่น่าตะเกิน 13 ปี แต่ที่น่าตกตะลึงยิ่งกว่านั้นก็คือ นิ้วที่ใช้หยุดคือนิ้วก้อย !!

"ป..เป็นไปไม่ได้ !!!"

หลินเฟยตอบกลับไปทันที

"นี้.. ! ท่านคงไม่ได้คิดว่าตัวเองฝันอยู่หรอกนะ ??"

"ฮ่าๆๆๆ ใช่ข้าต้องฝันไปแน่นอน !! มิเช่นนั้นข้าคงไม่แพ้เด็กอมมืออย่างเจ้าหลอก !!!"

"งั้น ! เรามาดูกันว่า ...ตอนฝันน่ะท่านเจ็บได้รึป่าว !"

เพี๊ยะ !!!

หลินเฟยตบหน้าจนชูหยวนล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรง

หลินเฟยก้มลงและกล่าวข้างหูของชูหยวนว่า

"นี้สำหรับศิษย์พี่หลี่เกา !"

เพี๊ยะ !!!

"นี้สำหรับศิษย์พี่หยุนฟาง !"

เพี๊ยะ !!!

"นี้สำหรับศิษ์พี่ไท้เอ๋อ !"

เพี๊ยะ !!!

"นี้สำหรับศิษย์พี่เจี่ยหมิง !"

"และสุดท้ายสำหรับที่มาดูถูกสำนักและดูถูกข้า !!"

ปักกกก !! ตู้มมมมม !!

หลินเฟยเตะหน้าของชูหยวนที่ปูดบวมราวกับโดนผึ้งนับพันต่อยตีลอยไปติดกำแพงข้างๆลานประลอง

.........

ที่นั่งของสำนักเหมันต์เสี่ยวหลิงเยว่ที่กำลังดูการแข่งขันอยู่ตอนนี้ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับ

"นะ..นั้นหลินเฟยนี้ ! ว้าววววว เขาแข็งแกร่งขึ้นมากเลย ! อุปส์ !"

พอเห็นทุกคนในสำนักมองหน้าตนเองอยู่จึงรีบเปลี่ยนท่าทางทันที

"กะ...ก็งั้นๆแหละ !! มะ...ไม่เห็นจะเก่งตรงไหนเลยนี้ !! ก...ก็แค่พอมีฝีมือนิดหน่อยก็แค่นั้นเอง !!"

.........

กลับมายังลานประลองที่ตอนนี้มีเพียงหลินเฟยที่ยืนอยู่ตรงกลาง

หลินเฟยไม่รอช้ารีบพูดขึ้นมาอย่างมิเกรงกลัว

"คนต่อไป !!"

...

ติดตามตอนต่อไป