สิ่งที่ฉันเป็น

โลกที่กว้างใหญ่ของเราใบนี้ ฉันก็เปรียบเสมือนมดตัวเล็กๆตัวหนึ่งที่ดำรงชีพอยู่ไปวันๆหนึ่ง ฉันวิ่งตามหาสิ่งต่างๆรอบตัวเสมอมา ใครกันนะอะไรกันนะคือสิ่งที่ฉันจะเป็นไปได้

ผู้คนมากมายซึ่งเป็นที่รักของฉัน โดยที่ฉันไม่ค่อยสนใจหรอกว่าฉันจะเป็นที่รักของเค้าเช่นกันหรือเปล่า หากแต่เค้าก็คือคนที่ฉันรัก ฉันย่อมอยากให้คนที่ฉันรักมีความสุขเสมอ มีรอยยิ้มเสมอ จนหลายต่อหลายครั้งฉันก็ยอมทิ้งความสุขของฉันเพื่อความสุขของเค้า

สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดคือการเห็ฯคนที่ฉันรักมีความทุกข์ ฉันจึงมักอยากอยู่ข้างๆเค้าเสมอ เพียงเพื่ออยากเห็นรอยยิ้มของเค้าก็เท่านั้น ฉันมักไม่มีคำปลอบโยนใดๆ ได้ไปกว่าการอยู่ข้างๆแล้วกุมมือของเขาเอาไว้ บางครั้งฉันก็อยากจะร้องไห้ตามคนที่ฉันรัก บางครั้งฉันก็เนื่อย ก็ทุกข์ แต่ฉันก็คิดเสมอว่า ดีแล้วล่ะ ที่เค้ายิ้ม เพียงแค่นี้ก็ดีแล้ว

ทุกวันนี้ฉันสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างเข้มแข็งก็เพื่อความสุขของคนที่ฉันรัก หลายต่อหลายครั้งที่ฉันเองก็อยากที่จะอ่อนแอ อยากที่จะล้มลง แต่ทุกครั้งที่ฉันคิดว่า ถ้าฉันล้มแล้วคนที่ฉันรักล่ะเค้าจะเดินต่อไปได้ไม๊ เค้าจะทำไง เค้าจะไปพึงพิงใคร สุดท้ายฉันก็ต้องลุกขึ้นมาเพื่อเค้าอีกครั้ง

บางคนฉันก็รักมากจนกระทั่งยอมเสียสละในสิ่งที่ฉันรัก เสียสละความฝันเพื่อเขาได้

ที่ฉันเป็นอย่างนี้อาจจะเป็นเพราะช่วงชีวิตฉันเคยผ่านการต้องอยู่คนเดียว การต้องช่วยเหลือตัวเองตามรำพังมาก่อน เพื่อนของฉันมักอึ้งเสมอ ในตอนที่ฉันตอบคำถามพวกเขาไปว่า ทำไมฉันถึงต้องเข้มแข็ง คุณจะเอาอะไรกับเด็กที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวตั้งแต่ ป.5 อย่างฉัน ถ้าหากฉันไม่เข้มแข็งฉันคงไม่สามารถอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้

ตอนนี้ฉันรู้ตัวดีว่า ที่ฉํนเป็นอยู่ทุกวันนี้นั้นเพื่ออะไร ฉันไม่ได้อยากเป็นเพียงคนที่ทำเพื่อคนที่ฉันรัก หากแต่ฉันก็ต้องการที่จะได้ความรักจากพวกเขากลับมาด้วย อาจจะน้อยนิด เบาบาง แต่ก็ยังดี

จนถึงทุกวันนี้ ปีกว่าแล้วที่พ่อพาฉันมาอยู่ด้วย ทำให้ฉันไม่ต้องอยู่คนเดียว ฉันเองก็ยังจำได้ถึงวันคืนที่ฉันเหงา วันคืนที่ฉันต้องอยู่กับหนังสือ เพราะฉันไม่มีเพื่อน ไม่มีโทรทัศน์รายการโปรด ฉันหลงรักกลิ่นอายของภาษานับแต่ตอนนั้น

ฉันยังจดจำได้ถึงเสียงฟ้าร้อง ในวันที่ฉันอยู่คนเดียว ที่มันทำให้จนทุกวันนี้ฉันก็ยังกลัวเสียเหล่านั้นอยู่ ฉันยังไม่เคยลืมงูที่เคยหลงเข้ามาในบ้านของฉัน เพราะฉันเลินเล่อลืมปิดประตู ฉันไม่เคยลืมตะขาบตัวโตที่หนีน้ำมาอยู่ในบ้านของฉํน และฉันก็ไม่เคยลืมว่าฉันไม่กล้าตีมัน และต้องใช้วิตอยู่บนความหวาดกลัวไปเป็นเดือนๆ (ทั้งๆที่น้าก็มาไล่มันออกไปตั้งนานแล้ว)

ทุกวันนี้ถามว่าฉันอยากกลับไปอยู่อย่างนั้นอีกไม๊ ใจหนึ่งฉันก็อยากกลับไป เพราะตอนที่ฉันอยู่คนเดียวมันเงียบสงบเสมอ ไม่ต้องยุ่งวุ่นวายกับใคร แต่ใจหนึ่งฉันก็ไม่อยากกลับไป เพราะการอยู่อย่างนี้มันก็มีเสียงคุยตลอดเวลา และฉันก็จะไม่ต้องนั่งเหงาคนเดียว

แต่ก็นั่นแหละ เพราะฉันที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างนี้ และฉันที่ไม่มีใครอบรมเลี้ยงดูในช่วงการปรับตัวมาตลอด 5 ปี กับฉันในตอนนี้ ก็ย่อมเปลี่ยนแปลงไปมากมาย แต่ก็นั่นแหละที่ทำให้ฉันเข้มแข็ง ที่ทำให้ฉันกลายเป็นคนหลายบุคลลิก ที่ทำให้ฉันรักทุกคนมากๆ ที่ทำให้ฉันอยากปกป้องเค้าไว้ เพราะฉันอยากให้เค้ารัก เพราะฉันไม่อยากเสียเขาไป เพราะฉันไม่อยากยู่คนเดียวในวันที่อ่อนแอ เพราะฉันไม่อยากร้องไห้รำพัง เพราะฉันอยากมีใครสักคนที่จะคอยให้กำลังใจฉัน และเพราะฉัน...คือคนอ่อนแอ ไม่มีความมั่นใจเลยสักนิด แต่กับต้องใส่หน้ากากแห่งความเข้มแข็ง หน้ากากแห่งความเด็ดเดี่ยวเอาไว้ตลอดเวลา

ในตอนนี้ฉันก็แค่อยากได้ใครสักคนที่จะเป็นเพื่อน ที่มองเห็นตัวฉันจริงๆ ยอมรับฉันที่เหมือนสายลมคนนี้ได้ ก็เท่านั้น แต่ถึงอย่างไรก็ดี ฉันก็ไม่สามารถถอนหน้ากากที่ฉันสร้างมันมาตลอด 7 ปีนี้ได้อยู่ดี นั่นเป็นเพราะเหตุผลง่ายๆข้อเดียว เพราะฉันไม่อยากเสียใครไป

รักฉันนะ อย่าทิ้งฉันนะ อยู่เคียงข้างฉันนะ คอยจับมือยามที่ฉันท้อแท้นะ คอยให้กำลังใจในวันที่ฉันหมดหวังนะ คอยตักเตืนฉันในวันที่ฉันหลงทางนะ คอยดึงมือฉันให้ลุกขึ้นยืนในวันที่ฉันสิ้นหวังนะ.....แล้วฉันจะ....เป็นทุกอย่างคืนให้แก่เธอ จะรักเธอ ไม่ทิ้งเธอ จะจับมือยามที่เธอท้อแท้ จะคอยให้กำลังใจในวันที่เธอหมดหวัง จะเป็นทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง เท่าที่ฉันจะเป็นได้ ขอเพียงให้ฉันได้เป็นที่รัก ที่รักในฐานะของเพื่อนคนหนึ่งก็เท่านั้น เป็นเพื่อนกับฉันตลอดไปได้ไม๊??? อย่าทิ้งให้ฉันต้องเหงาเลย...

ให้ตายสิ ไดนี้มันแสดงความอ่อนแอของฉันทั้งนั้นเลยนี่นา....
แต่ก็....
ขอบคุณ

รัก
PrigGi

P.S. รอยยิ้มของฉันช่วงนี้ไม่ค่อยสดใสได้ดังใจนัก แต่ฉันก็เชื่อว่ารอยยิ้มของฉันมันยังคงสดใสอยู่เสมอล่ะ ฮ่าๆๆ สดใสพอที่จะยิ้มแทนใครบางคนที่อาจจะท้อแท้ได้อ่ะนะ เพราะฉันมันเข้มแข็งนี่นา....แข็งเข้มจริงๆนะ เพราะฉันไม่อยากเป็นคนอ่อนแอ เพราะถ้าอ่อนแอเมื่อไหร่ คือเมื่อนั้นฉันจะไม่สามารถปกป้องใครได้สักคนเดียว... ไว้มาเป็นกำลังใจให้คืนทีหลังแล้วกันนะ สำหรับเพื่อนๆทั้งหลาย ยามที่เค้าอ่อนแออย่าทิ้งกันไว้รำพังล่ะ เอาล่ะ ตอนนี้เขายังเข้มแข็งมากพออยู่ ใครที่อ่อนแอ เค้าจะปกป้องเองนะ
^^
ก็เค้าคือพริกนี่นา
^^
พริกที่เข้มเเข็ง เพื่อ....ทุกคนที่พริกรัก

จะปกป้องเธอด้วยสองมือ และแรงอันน้อยนิด
จะดูแลรักษารอยยิ้ม และความสุขของเธอไว้ให้ได้
จะยอมทิ้งฝันให้เป็นที่สอง เพื่อเลือกสิ่งที่รักนั้นต้องการ
จะเป็นเพื่อนเธอทุกวัน แม้ทุกข์ หรือสุขใจ
ขอเพียงแค่เธอไม่ทิ้งให้ฉันเหงา
ขอเพียงแรงกำลังในวันที่อ่อนล้า
ขอเพียงรอยยิ้ม คำขอบคุณที่จริงใจ
ขอเพียงความรักเพียงน้อยนิดที่เมตตา
ขอเพียงเธอเป็นเพื่อนฉันตลอดไป
ฉันจะไม่ทิ้งเธอเช่นกัน
ฉันสัญญา
(เพราะมันไม่คล้อง เค้าเลยเรียกว่าบทความ ถ้ามันคล้องๆจะเรียกว่ากลอน - -")
.....................................................................................
ด้วยรัก
พริกเกลือ

สิ่งที่ฉันเป็น

ความคิดเห็น