คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #91 : unravel (Bricie ver.) [by request]
Oh won’t you tell me
เธอจะไม่บอกฉันหน่อยหรือ
Please, just tell me
ได้โปรดบอกฉันที
Explain how this should work
อธิบายมาสิว่ามันทำงานยังไง
Well now who could it be?
แล้วตอนนี้ใครกัน
That lives inside of me
ที่อาศัยอยู่ข้างในฉัน
I’m broken lying
ฉันคือการโกหกที่พังทลาย
Helpless, shattered
ไร้ซึ่งความช่วยเหลือ ป่นปี้ไม่มีชิ้นดี
Surround by the world
ถูกสำรวจโดยโลก
And, yet your smiling bright
และรอยยิ้มที่สดใสของเธอยัง
Completely blind to life
มืดบอดไปจากชีวิตอย่างสมบูรณ์
My ruptured lungs;
ปอดที่ฉีดขาดของฉัน
They were left this way
มันถูกทอดทิ้งด้วยการนี้
For once, I’m out of breath
ครั้งหนึ่ง ฉันหายใจไม่ออก
The truth I seek
ความจริงที่ฉันพบ
Never felt so bleak
ไม่เคยรู้สึกหนาวเหน็บเพียงนั้น
But I maintain my dept
แต่ฉันก็ยังรักษาพรรคพวกของฉันไว้
Freeze
จงหยุด
I’m breakable, unbreakable
ฉันนั้นทั้งสามารถแตกสลายได้ และแตกสลายไม่ได้
I’m shaking, unshakable
ฉันทั้งสั่น และสั่นไม่ได้
Until the day that you find me
จนกว่าวันที่เธอหาฉันพบ
I’ll stand here existing and
ฉันจะยืนอยู่ที่นี่ ที่ดำรงอยู่และ
Feeling wretched existence
รู้สึกถึงการดำรงอยู่ที่แสนชั่วร้าย (ไม่ค่อยเข้าใจท่อนนี้เท่าไหร่ ขอโทษด้วยค่ะ)
Consuming life – force
กัดกินพลังชีวิต
Till I grow distance
จนกว่าฉันจะเติบโต ระยะห่างนั้น
Don’t bother searching
ไม่อาจรบกวนการค้นหา
For somebody like me
คนอย่างฉันได้
A fading no one
คนไร้ตัวตนที่จางหาย
I don’t want to hurt you
ฉันไม่อยากทำร้ายเธอ
It’s not my nature
มันไม่ใช่วิสัยของฉัน
A monster born from dusk
สัตว์ร้ายที่ถือกำเนิดจากความมืด
To dawn can’t be your savior
สู่รุ่งอรุณนั้นไม่อาจเป็นผู้กอบกู้ของเธอได้หรอก
Remember the ‘me’ the way
จดจำ “ฉัน” ในแบบที่
I used to be
ฉันเคยเป็น
As who I still should be
ในฐานะของคนที่ฉันควรเป็น
The isolation spreads and tears
ความเงียบเหงา การแพร่กระจาย และน้ำตา
Those happy days, pierce into me
วันอันแสนสุขนั้น แทงเข้ามาในตัวฉัน
The lonely memories cease to care
ความทรงจำที่โดดเดี่ยวยุติการดูแล
They spread throughout my history
มันแพร่เข้ามาตลอดประวัติศาสตร์ของฉัน
I’ll never move
ฉันจะไม่เคลื่อนไหว
I’ll never lose
ฉันจะไม่แพ้
I’ll never move
ฉันจะไม่เคลื่อนไหว
I’ll never lose
ฉันจะไม่แพ้
I’ll never move
ฉันจะไม่เคลื่อนไหว
I’ll never lose you
ฉันจะไม่แพ้เธอ
Unraveling the world
โลกที่ถูกคลี่คลาย
At once, I start changing
ครั้งหนึ่ง ฉันเริ่มที่จะเปลี่ยนแปลง
Yet, everything’s remaining
กระนั้น ทุกสิ่งยังคงเหลืออยู่
These world I felt world join as one
โลกนี้ที่ฉันรู้สึกได้ว่าก็มาเข้าร่วมเช่นกัน
They fade away before they’ve begun
มันจางหายไปก่อนที่จะได้เริ่มต้น
I’m breakable, unbreakable
ฉันนั้นทั้งแตกสลายได้ และแตกสลายไม่ได้
I’m shaking yet, unshakable
ฉันยังไม่ได้สั่น ฉันสั่นไม่ได้
Until these hands ‘contaminate’ you
จนกว่ามือนี้จะ
I’ll stand here. Existing and
ฉันจะยืนอยู่ตรงนี้ ดำรงอยู่และ
Feeling wretched existence
รู้สึกถึงการดำรงอยู่ที่แสนชั่วร้าย
Consuming life-force till,
กลืนกินพลังชีวิต จนกระทั่ง
I grow distant
ฉันเติบโต ระยะทางนั้น
Don’t bother searching
ไม่เป็นปัญหาในการค้นหา
For somebody like me
คนอย่างฉัน
A fading no one
คนไร้ตัวตนที่จางหาย
This lonely space,
อวกาศที่โดดเดี่ยวนี้
Held into place
ที่ถูกจัดเอาไว้
By someone crazy
โดยคนบ้าๆ สักคน
Shall melt away
มาละลายหายไป
Till dawn to day
จนกว่าจะรุ่งสางเถอะ
As things get hazy
ดังสิ่งต่างๆ เริ่มสลัว
So, please think of me
ดังนั้น ได้โปรดคิดถึงฉัน
The way I used to be
ในแบบที่ฉันเคยเป็น
As who I really should be
ในฐานะของคนที่ฉันเคยเป็น
So don’t forget me
ดังนั้นอย่าลืมฉันเชียวล่ะ
You can’t forget me
เธอลืมฉันไม่ได้หรอก
You won’t forget me
เธอจะไม่ลืมฉัน
Please, don’t forget me
ได้โปรดอย่าลืมฉัน
With changing inside,
ด้วยภายในที่เปลี่ยนไป
I’m completely paralyzed
ฉันเป็นอัมพาตโดยสมบูรณ์
Remaining corrupt as
ความชั่วร้ายที่ยังหลงเหลืออยู่
I wish for paradise
ฉันวิงวอนต่อสรวงสวรรค์
Remember the ‘me’
ช่วยจดจำ “ฉัน”
Oh, won’t you tell?
จะไม่บอกหน่อยหรือ
Oh. Please just tell
ช่วยบอกหน่อยเถอะ
Well, now who could it be?
ตอนนี้ใครกัน
That lives inside of me?
ที่อาศัยอยู่ภายในตัวฉัน
ความคิดเห็น