คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 I just say it.
“ฉันรักนายนะมุคุโร่!!!”
“คุณพูดเรื่องอะไรน่ะo_O”
“ฉันรักนายนะมุคุโร่”
“ไม่มีทางเรา ไม่ชอบน่ากัน ไม่มีทางที่คุณจะมารักผม”
“ดะ...เดี๋ยวก่อนสิ มุคุคุง” เบียคุรันร้องหามมุคุโรที่กำลังจะ เดินออกจากห้อง ร่างสูงวิ่งตามร่างบางไปจนถึง
หน้าห้อง เบียคุรันวิ่งตามร่างบางและคว้าแขนไว้ได้ “เอางี้ ถึงตอนนี้นายยังไม่รักฉันไม่เป็นไร แต่ฉันขอเวลา 3เดือนฉันจะทำให้นายรักฉันให้ได้” เบียคุรันเอ่ยขึ้น จึงทำให้ร่างบางตรงหน้าชะงักไปเล็กน้อยพอได้สติคืนมา
“ได้ถ้านายมั่นใจว่าทำได้...ก็ได้ลองดู”
“งั้นภายใน3เดือน ...ฉันจะทำให้นายรักฉันให้ได้”
“ลองดูสิ ว่าคุณจำทำให้ผมรักคุณได้รึเปล่า”
“ตามฉันมานี่ แล้วฉันจะทำให้นายรักดู^^” เบียคุรันเดินลากมุคุโร่เข้าไปในห้อง จากนั้นร่างสูงก็ดันร่างบางให้ล้มลงบนเตียง
“เฮ้!!!คะ...คุณจะทำอะไรผมน่ะ”ร่างสูงไม่สนใจเสียงร้องทักขิร่างบาง เบียคุรันลงคร่อมมุคุโร่เอาไว้แล้วใช้มือข้างหนึ่งยึดแขนมุคุโร่ไว้กับเตียง ไม่ใข่ว่ามุคุโร่จะไม่มีแรงสู้ แต่เพียงเป็นเพราะว่ามุคุโร่ หัวใจเต้นแรงจนทำให้เค้าแรงหมดจนไม่เหลือเลย
แรงไว้ขัดขืนเลยตางหาก “ก็แนอยากรู้ว่าถ้าเรามี s…(ขอเซ็นเซอร์)กัน นายจะใจเต้นเร็วขึ้นไม” ร่างสูงไม่รอช้ารดจูบไปทั่วตัว
ของร่างบาง มือข้างที่เหลือถอดเสื้อของตัวเอง และของมุคุโร่ออก ที่ตัวทั้งสองคนนี้จึงเหลือเพียงแค่ ‘บ็อกเซอร์’ ปิดบังร่างของตัวเอง “เฮ้ !!! อย่าทำอะไรบ้าๆนะ”มุคุโร่เอ่ยห้าม แต่เชื่อสิว่าอารมณ์ของเบียคุรันในตอนนี้ห้ามยังไงก็คงห้ามไม่อยู่ “แล้วนาย...ใจเต้นแรงบ้างรึยังล่ะ”
“นะ...นาย”(เป็นครั้งแรกที่มุคุโร่เรียกคนอื่นว่านาย)
ในรอให้มุคุโร่พดได้จนจบประโยค ร่างสู.ก็ระดทจูบไปทั่วตัวของร่างบาง จนตัวมีรอยแดงไปหมด ไม่เหลือที่ๆไม่แดงอยู่บนตัวเลยด้วยซ้ำ ร่างสู.ซุกไซร้ จมูกไปที่ซอกคอของมุคุโร่อยู่นาน ถึงตอนนี้ไม่ต้องถามว่าใจเต้นแรงรึเปล่า...ก็คงจะรู้คำตอบกันดี เพราะทั้งเบียคุรัน และมุคุโร่ เสียงหัวใจของแต่ละคนก็เต้นแรงแข่งกัน จนดังไปทั่วห้อง
“เห็นไมบอกแล้วว่า...นายรักฉัน” ร่างสูงผละออกแล้วเอ่ยขึ้น
“ถึงหัวใจผมจะเต้นแรงแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมต้องรักคุณ”
“อย่าปฏิเสธน๊า~”
“ไม่มีทาง”
ร่างบาง พลั่กร่างสูงที่นอนคร่อมตัวเองอยู่ออกไป เพราะร่างบางเริ่มโกรธแล้วที่ร่างสูง สอย เว่อร์จิ้น ของเขาไป
“ออกจากห้องไปซะ”
“เอาเถอะๆ เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันยอมให้ แต่มุคุคุง”
“...!?!”
“ฉันรักนายนะ ถ้านายรนักฉันเมื่อไหร่ก็ช่วยตอบรับความรู้สึกของฉัน ช่วยรักฉันตอบด้วยเถอะ ...ได้โปรด”
เป็นครั้งแรกที่ร่างบางได้เห็นร่างสูงทำหน้าจริงจังแบบนี้เป็นครั้งแรก “อ....อืม”ร่างบางตอบกลับ
“งั้นไปล่ะ” ร่างสูงใส่เสื้อผ้าเสร็จก็ออกไปจากห้องปล่อยให้ร่างบางอยู่กับความคิดของตัวเอง มุคุโร่คิดกับตัวเองว่า
‘ทำเราถึงจะต้องหัวใจเต้นแรงด้วย หรือว่าเราจะชอบคนคนนั้นแล้วจริงๆ
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น