คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : [FIC]I'm SORRY.~ Chapter 17 (อัพคณะตัวละคร)
Chapter 17
;; ของฉัน ของฮันกยอง
เช้าตรู่ อากาศที่กำลังเย็นสบาย ท้องฟ้าโปร่งใส หันไปรอบด้านก็เจอแต่เพื่อนใหม่ผู้ร่วมรั้วมหาวิทยาลัยชื่อดังคยองฮี ที่อยู่ใจกลางกรุงโซล ฮยอกแจและดงเฮจับมือกันเดินเข้ามาภายในรั้วมหาลัยกันแต่เช้า และก็ยังตกเป็นเป้าสายตาสำหรับผู้คนในรั้วมหาลัยอีกด้วย แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้ยินดีร้ายอะไร เพราะชินชาที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาสะแล้วแหละ
“โอ้ย! ทำไมมันกว้างแบบนี้วะ มดตัวหนึ่งยังเดินไม่ทั่วเลยมั่งเนี่ย”ฮยอกแจ บ่นออกมาอย่างอดไม่ได้ แล้วมองไปทั่วทิศทางเพื่อหาคณะของตัวเอง
“ฮยอกแจ แกมันพูดมากว่ะ วันหลังก็ติดล้อรถสิบล้อที่เท้าดิ”ดงเฮหันไปบอกเพื่อนข้างกายแล้วจับมือฮยอกแจไว้ก่อนจะดึงให้เดินไปที่คณะตัวเอง
ฮยอกแจและดงเฮเรียนคณะเดียวกัน คือ คณะนิเทศศาสตร์ แต่คนละสาขา ฮยอกแจนั้นเลือกสาขาการสื่อสารแบรนด์ ส่วนดงเฮนั่นลงสาขาการแสดง
เมื่อทั่งคู่เดินมาถึงคณะตัวเอง ก็ได้แต่ยืนมองไกลๆ เพราะผู้คนนั้นแน่นเหลือเกิน ซึ่งอาจเป็นเพราะวันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเรียน ก่อนที่สายตาของทั้งคู่จะไปเห็นบุคคลคุ้นเคยยืนอยู่
“พี่ฮีชอล !”เป็นเสียงของดงเฮที่ตะโกนออกมาเพราะตนสนิทกับรุ่นพี่คนนี้ดี
“อ้าวดงเฮ ฮยอกแจ พวกนายอยู่คณะนี้กันหรอเนี่ย ลงทะเบียนหรือยัง”ฮีชอลถามด้วยความเป็นห่วง แล้วมองหน้าดงเฮกลับนึกไปถึงหน้าน้องชายตัวเอง ที่เรียนกันคนละคณะ
ไอ้โอ่งแก้มบวม มันจะถึงคณะยังว่ะ ไม่ใช่ไปทำลื่นตกหลุมรักคนอื่นไปทั่วละ
“แล้วพวกนายลงสาขาอะไรไป”ฮีชอลเงยหน้ามาถามรุ่นน้องทั้งสองอีกครั้ง
“ผมลง BD ฮะ ส่วนดงเฮเลือกการแสดง”ฮยอกแจตอบกลับไปแล้วยิ้มอย่างน่ารักตามฉบับตนเอง
“อ้าวจริงหรอดงเฮ แหมคณะเดียวกันเลยแห๊ะ ฮ่าๆ”ฮีชอลหัวเราะออกมาก่อนที่จะเหลือบไปเห็นน้องชายตัวเองที่กำลังวิ่งมาทางนี้ อย่างรีบร้อน
มันจะรีบไปหาหอยทากเล่นรึไง ไอ้น้องอืด- -
“พี่ฮีชอล อ้าวดงเฮ ฮยอกแจ แหมโลกกล๊ม กลมน่ะครับ”คิบอมทักแล้วยื้นมือไปกอดคอดงเฮไว้ ซึ่งดงเฮก็ได้แต่งงกับความมือไวของผู้ชายตัวสูงคนนี้
“โลกมันกลมก็เพราะท้องแกนั่นแหละ ไอ้คิบอม”ดงเฮที่เป็นคนปากไวอยู่แล้วก็ตอบกลับได้ไม่แพ้กัน แล้วเอามือไปปัดมือคิบอมที่พาดอยู่ตรงคอตัวเองออก ซึ่งปล่อยให้คิบอมได้แต่บ่นอยู่อย่างเงียบๆ
ดงเฮเป็นลูกศิษย์เจ๊ฮีชอลจอมงกหรือไงว่ะ แ ม่งเหมือนกันยังกับแกะ
“เออ พี่ฮีชอล เมื่อกี้ผมเจอพี่ซีวอนด้วยแหละ เค้าฝากมาบอกว่า อยากได้มากกว่าแก้มของพี่”คิบอมพูดแล้วส่งสายตาล้อเลียนให้พี่ชายตัวเองทันที ก็เพราะเค้าดูออกว่าพี่ซีวอนกำลังสนใจพี่ของตัวเองอยู่น่ะสิ ซึ่งกริยายท่าทางคิบอมและคำพูดนั่นเรียกเลือดให้ไปรวมอยู่ตรงหน้า คิม ฮีชอลได้ไม่ยากเลย ก่อนที่จะพูดกลบเกลื้อนแล้วเดินออกไปจากจุดน่าอายตรงนี้
“ไอ้น้องเวร ไม่ต้องมามองอย่างงั้นเลยน่ะ ไอ้ปลวกแมลงวัน เอาบัตรมานี้เลย!!!”ฮีชอลเดินไปหยิบกระเป๋าตรังคิบอมแล้วล้วงบัตรเครดิตน้องชายตัวเองมา แล้วเดินออกไปจากจุดที่มีแต่สายตาล้อเลียนทันที
“อ้าวเฮ้ย!! พี่!!! เงินผมน่ะ ”คิบอมได้แต่มองหลังพี่ชายพี่หายไปในฝูงคนพร้อมกับบัตรเครดิตตัวเองที่พ่อเพิ่งโอนเงินเข้ามาได้ไม่นานนี้ออกไป
เงินก้อนใหม่กู ใครก็ได้ไปแงะความงกออกจากกะโหลกพี่ผมทีเถอะ T^T
______________________________________________________
“นี่ไงสาขาการแสดง นายรอฉันแปบน่ะ”ดงเฮหันหลังไปบอกคิบอม ซึ่งร่างสูงได้แต่พยักหน้าเป็นคำตอบ แล้วมองตามหลังร่างบางที่หายเข้าไปเพื่อที่จะลงชื่อน้องใหม่ของสาขานี้
ดงเฮ และ ฮยอกแจนั่นแยกออกมาเพราะซุ้มที่ทั้งสองต้องลงชื่อนั้นอยู่คนละทิศเลยต้องแยกเดินออกมาและดงเฮก็ได้คิม คิบอมเดินมาเป็นเพื่อนตน
“ลี ดงเฮ ฮะ”ดงเฮบอกชื่อก่อนจะลงเซ็นชื่อตนเองทันที ใบหน้าหวานขาวใส จมูกโด่ง ผมสีดำละตนขาว เรียกให้รุ่นพี่ที่ยืนประจำซุ้มนั้นให้มองร่างบางของดงเฮได้ไม่ยากและเรียกรอมยิ้มออกมาได้จากทุกคน
“อ่าน้องครับ สนใจลงสมัครดาวเดือนไหม? พี่ว่าน้องน่ารักมากๆ เลยน่ะ ต้องได้แน่นอนลองเอากลับไปคิดดูน่ะ” รุ่นพี่หนึ่งในนั้นพูดกับดงเฮแล้วยื้นใบประกาศโฆษณาประกวดดาวเดือนมาให้ดงเฮ ซึ่งร่างบางก็พยักหน้ารับอย่าง งงๆ แล้วเดินออกมา
“เป็นอะไร อยากเข้าห้องน้ำหรอ”คิบอมถามดงเฮที่เดินออกมาแล้วยิ้มอย่างขำๆ กับสีหน้าท่าทาง งงๆ ของดงเฮที่นานๆ จะได้เห็นคนร่างบางทำท่าทางแบบนั้นสักที
“ก็ดูดิ เค้าให้มาทำไม เอ๊ะ! เพราะฉันหน้าตาดีใช่ไหม พี่เค้าเลยให้มา ฮ่าๆ พี่แกนี้ตาถึงจริงๆ”หลังจากที่ดงเฮไขข้อข้องใจได้แล้วก็ระเบิดหัวเราะออกมา
“ดาวเดือน ฉันก็ได้”คิบอมพูดแล้วยื้นใบที่เหมือนกับดงเฮให้ดู
“นายได้ด้วยหรอ โหยหน้าแบบปลาประจวดจูบกับปลากระโห้ยังได้อีกหรอ”ดงเฮทำหน้าแหยะๆ แล้วพูดออกมา แล้วเอานิ้วจิ้มที่แก้มป่องๆของคนตรงหน้า
“ขอโทษเถอะครับ ตอนที่ผมเดินไปที่คณะมีแต่ผู้หญิงเข้ามารุมน่ะขอรับ คุณหนูลีดงเฮ คนสวย”คำลงท้ายที่ดงเฮได้ยินเรียกเลือดมาร่วมกันที่หน้าได้อย่างง่ายดาย แต่ด้วยนิสัยตนเอง ปากจะไวกว่าสมองเสมอ
“อย่าลงเลยนายนะ ลงไปก็โดนกรรมการถีบตกเวทีป่าวๆ หรืออาจจะโดนไมค์ฟาดที่ปากล่วงไปดาวอังคารก็ได้”ดงเฮลูบไหล่คิบอมพร้อมพูดไปด้วย ทั้งๆที่ใบหน้าหวานนั้นยังแดงไม่หาย
จะให้ลูบหัวมันก็กระไรอยู่ ก็กูมันเตี้ยนิ= =’
“ฉันว่านายนะแหละอย่าลงเลย ไปลงสมัครดาวมหาลัยดีกว่าน่ะหน้าหวานๆอย่างนายน่ะ จุ๊บ!!”คิบอมก้มลงไปกระซิบห้างหูดงเฮ แล้วฉกความหอมที่แก้มเนียนนั้นแลวเดินออกไปทันที ทิ้งให้ผู้ที่โดนกระทำกุมแก้มตัวเองด้วยใบหน้าแดงจัดกว่าดิม
ไอ้คิบอม ไอ้โรคจิต ไอ้หื่น ไอ้หมาดำ แก แก๊!!! ไอ้หน้าไม่อาย >///<
________________________________________________
“ลี ฮยอกแจ ฮะ”กล่าวชื่อตัวเองเส็รจฮยอกแจก็ก้มลงไปเซ็นชื่อท่ามกลางสายตาชื่นชมของคนทั้งซุ้มสาขาการสื่อสารแบรนด์ เพราะใบหน้าน่ารัก ขาวอมชมพู จมูกโด่งรั้น ที่แสดงลักษณะนิสัยดื้อรั้น ปากสีเชอร์รี่ที่น่าจูบ ตัวเล็ก ผิวขาวน่าถนุถนอม ตกเป็นเป้าสายตาได้ไม่ยากเลย
“เอ่อ น้องครับใบดาวเดือนพี่อยากให้น้องลองไปคิดดูนะ พี่ว่าน้องต้องได้แน่ๆ น่ารักซะขนาดนี้”รุ่นพี่ชายเอ่ยพร้อมกับเอามือมาจับมือเค้าแล้วยัดใบโปรชัวดาวเดือนใส่มือฮยอกแจ แต่กระนั้นชายแปลกหน้าก็ยังไม่ปล่อยมืออกจากมือนุ่มเสียที
“เอ่อ ฮ่ะแล้วผมจะเอากลับไปคิด”ฮยอกแจเอ่ยแล้วมองไปที่มือที่ชายแปลกหน้าจับอยู่เป็นการเตือน เมื่อชายแปลกหน้าเห็นดังนั้นก็ปล่อยมือออกมาอย่างเสียดาย แต่ก็ไม่วายยื้นหน้าไปหอมแก้มเสียฟอดใหญ่
“ฟอด!! น่ารักจริงๆ”ฮยอกแจที่ตกใจเมื่อโดนจู่โจมเร็วปานสายฟ้าก็ได้แต่อึ้ง และยิ่งอึ้งไปใหญ่เมื่อเห็นสายตาของบุคคลที่ยืนอยู่ข้างหลังชายแปลกหน้าที่ขโมยหอมแก้มเค้าไปเมื่อครู่
ผลัก !!!!
เสียงหมัดล้วนๆ ที่กระทบเข้ากับใบหน้าของคนที่ขโมยหอมแก้มเค้าเมื่อครู่ จนชายแปลกหน้าล้มลงไปท่ามกลางความตกใจของคนทั้งซุ้ม
“อย่ามายุ่งกับคนของกู จำไว้!!”ร่างสูงผู้ที่ชกเข้าไปหรือ ฮันกยอง เอ่ยปากบอกแล้วลากฮยอกแจที่ยืนอึ้งอยู่ออกมาทันที ก่อนจะจับยัดร่างบางใส่รถ แล้วปิดประตูเสียงดัง ซึ่งทำให้รู้ว่าคนๆนี้กำลังโมโห โมโหมากซะด้วย
ทำไมตอนฮันกยองโมโห ถึงเป็นตอนที่กูอยู่ด้วยทุกที เวรตะไลแล้วไอ้หอยหลอด =O=
ในที่แคบๆ ของเครื่องจักรสี่ล้อ มีแต่ความเงียบ คนนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถเงียบ คนขับก็เงียบ เสียงแอร์ก็ดังปนออกมาพร้อมกับเสียงลมหายใจเท่านั้นที่ได้ยิน ท้องฟ้าก็มีท่าว่าอีกไม่นานเป็นแน่ที่เม็ดฝนจะตกลงมา
แหมบรรยากาศเป็นใจเหลือเกินน่ะ= =’
“ทำไมถึงปล่อยให้มันหอมแก้มง่ายๆ”ฮันกยองที่จอดรถเรียบร้อยหันมาถามคำถามคาใจกับร่างบางข้างตัว
“ก็ฉันไม่รู้ว่าเค้าจะหอมแก้มฉันนี้”ฮยอกแจก้มหน้าแล้วพูดออกมา
“หึ”ฮันกยองพูดแค่นั้นแล้วยื้นหน้าเข้ามาใกล้ฮยอกแจ ร่างบางพยายามถิยหนีแต่มีหรือที่จะรอดพ้นคนอย่างฮันกยองได้ ฮันกยองจับแขนฮยอกแจไว้ข้างหนึ่งแล้วออกแรงดึงให้ร่างสองร่างใกล้ชิดกันมากขึ้นจนสามารถรับรู้ได้ถึงลมหายไจร้อนๆ และใบหน้าแดงๆ ของอีกฝ่ายได้
“นายรู้ไหม...ว่าแก้มนายน่ะของใคร”จบคำถามของฮันกยอง ฮยอกแจก็เงยหน้าพร้อมมองหน้าอีกฝ่ายอย่างฉงน ฮันกยองแสยะยิ้มแล้วกดจมูกโด่งได้รูปฉกความหอมจากแก้มขาวทั้งสองข้างของฮยอกแจ แล้วมองหน้าร่างบางที่แดงกว่าเดิม มองแก้มทั้งสองข้างของฮยอกแจอย่างนึกเอ็นดูในความน่ารักนั้น แล้วก้มหน้าลงไปใช้ลิ้นชื้นเลียแก้มสีแดงอมชมพูของฮยอกแจเบาๆ ก่อนจะเลื้อนใบหน้าคมไปกระซิบที่ข้างหูร่างบาง
“แก้มนายนะ...มันเป็นของฉัน”จบคำพูดของฮันกยองฮยอกแจก็นั่งตัวแข็งอย่างเขินอายทันที ไม่เคยเลยที่จะรู้สึกว่าตัวเองจะเขินได้เท่านี้ แล้วก็ต้องเงยหน้าไปอีกรอบเมื่อเจอคำถามของฮันกยองอีกครั้ง
“แล้วรู้ไหม ปากสีเชอร์รี่ของนายนะ...เป็นของใคร”
ไม่ต้องรอให้ฮยอกแจตอบ ฮันกยองก็ก้มลงไปประกบริมฝีปากสีเชอร์รี่ที่ดึงดูดสายตานั้นทันที จูบครั้งนี้ถือว่าอ่อนโยนกว่าครั้งไหนๆ ไม่ยากเลยที่ฮยอกแจจะโอนอ่อนตามผู้คุมเกมอย่างฮันกยอง ฮยอกแจหลับตาพริ้มพร้อมรับสัมผัสที่อ่อนหวานจากฮันกยอง พลางเลื่อนมือไปจับชายเสื้อร่างสูงไว้ ฮันกยองเห็นดังนั้นจึงเลียริมฝีปากล่างของร่างบางเพื่อขอเปิดทางนำเข้าสู่ความหวานล่ำ ลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นชื้นอย่างไม่ประสีในรสรัก แต่ผู้คุมเกมอย่างฮันกยองก็ยังชักนำลิ้นเล็กให้โต้ตอบ เรียกเสียงครางหวานได้ไม่ยาก
“อืมมม~”
เมื่อปากทำหน้าที่ของมันได้อย่างคล่องแคร่วมือของร่างสูงก็โอบเอวเล็กนั้นไว้ ดันให้เข้ามาใกล้ขึ้นเพื่อที่จะได้สัมผัสรสหวานซึ่งกันและกันได้อย่างลึกซึ้งมากกว่าเดิม ฮยอกแจทุบที่ไหล่ของฮันกยองเป็นสัญญาเตือนว่าอากาศของตนใกล้หมดลงแล้ว ฮันกยองถอนปากออกมาแต่ก็ไม่วายขบดูดริมฝีปากสีแดงสดของฮยอกแจที่ถูกตนกระทำไปอย่างพึงพอใจ จึงถอนใบหน้าเรียวคมออกมาดูใบหน้าน่ารักที่มีสีแดงระเรื่อยิ่งกว่าเดิม
“ปากหวานๆ ของนายก็เป็นของฉัน”ฮันกยองยิ้มอีกครั้ง ก่อนจะก้มลงไปกระซิบที่ใบหูสีแดงของฮยอกแจ
“แล้วรู้ไหม...ตัวและหัวใจของนายน่ะ มันเป็นของใคร”
เป็นอีกครั้งที่ฮันกยองไม่รอฮยอกแจตอบก้มลงไปที่ต้นคอขาวที่ยั่วตายั่วใจเค้ามาหลายครั้ง ขมเม้มจนเกิดเสียงและมีสีแดง คล้ายกับสีกลีบกุหลาบแดงสด เป็นรอยอยู่บริเวณต้นคอเด่นชัด ฮันกยองยิ้มกับผลงานตัวเอง ที่ฮยอกแจคราวนี้ไม่ได้ขัดขืนตนแถมยังได้กำไรจากคนน่ารักตรงหน้านี้อีก
ฮันกยองเลื้อนหน้าไปกระซิบข้างใบหูฮยอกแจด้วยเสียงเบาหวิว ก่อนจะสตาร์ทรถออกไปส่งฮยอกแจยังบ้าน
“จำไว้ ตัวนายและหัวใจของนาย...มันเป็นของฉัน ของฮันกยองคนนี้ คนเดียว”
แล้วคิดดูตอนนี้ฮยอกแจจะหน้าแดงขนาดไหน
______________________________________________
ตอนนี้ยาวเน๊อะ ฮ่าๆๆ
อิจฉาฮันฮยอก รู้สึกจะหวานขึ้นทุกวัน เปลี่ยนชื่อเรื่องดีไหมเนี่ย ฮ่าๆๆ
วันนี้จะมาอัพตาราง การเรียนคณะต่างๆของตัวละครค่ะ
ลี ฮยอกแจ - คณะนิเทศศาสตร์ สาขาการสื่อสารแบรนด์ หรือ BD เฟรชชี่ ปี1
ลีดงเฮ - คณะนิเทศศาตร์ สาขาการแสดง หรือ PA เฟรชชี่ ปี1
คิม ฮีชอล - คณะนิเทศศาตร์ สาขาการแสดง หรือ PA ตำแหน่งเดือนอันดับ2 มหาลัยคยองฮี ปี2
ฮันกยอง - คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมปิโตรเลียม เฟรชชี่ปี1
คิม คิบอม – คณะบริหารธุรกิจ สาขาการบริหารธุรกิจระหว่างประเทศ เฟรชชี่ ปี1
เชว ซีวอน - คณะบริหารธุรกิจ สาขาการบริหารธุรกิจระหว่างประเทศ ตำแหน่งเดือนอันดับ1 มหาลัยฮาร์วาร์ด สหรัฐอเมริกา(Harvard University) ตอนปี1 ปี2 ได้ย้ายมาเรียนเกาหลีที่มหาลัยคยองฮี คณะและสาขาเดิม
ของ ยุนโฮ - คณะนิเทศศาสตร์ สาขาการสื่อสารแบรนด์ หรือ BD ตำแหน่งเดือนอันดับ1 มหาลัยคยองฮี ปี2
คิม แจจุง - คณะทันตแพทย์ ภาควิชาทันตกรรมทั่วไป ตำแหน่งเดือนอันดับ3 มหาลัยคยองฮี ปี2
ความคิดเห็น