คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 3/2
หลังจากที่ขับรถมาได้สักพักวายุก็จอดรถแล้วหันหน้ามาตะคอกใส่สลินลดาทันทีด้วยความโกรธ
เขาอยากรู้ว่าเธอรู้เรื่องนี้มาก่อนหรือเปล่า
และอยากรู้ว่าทำไมเธอถึงยอมแต่งงานกับเขาโดยที่ทั้งเขาและเธอต่างก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน
และพอรู้เหตุผลที่ต้องมาแต่งงานกันเขาก็รับไม่ได้เป็นธรรมดาอยู่แล้ว
และถ้าหากว่าเธอรู้เรื่องนี้มาก่อนเขาควรทำอย่างไรดี กับผู้หญิงคนนี้
กับผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเพื่อเงินตรงหน้า
ผู้หญิงที่ก้าวเข้ามาทำลายชีวิตและความรักของเขา
และถ้าเป็นอย่างที่เขาคิดเขาจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เธอมีความสุขอย่างแน่นอน
“ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณ
คุณรู้รึเปล่าว่าที่คุณต้องมาแต่งงานกับผมเพราะว่าพ่อคุณเป็นหนี้พ่อ แม่ผม”
“คุณทราบ” สลินลดาอุทานออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจทันที
“นี่
ตกลงเธอรู้เรื่องนี้มาโดยตลอดสินะ เธอนี่มัน เป็นผู้หญิงไร้ยางอายมากเลยนะ ถึง
ขนาดเอาตัวเองมาแต่งงานล้างหนี้” เขาต่อว่าเธออย่ารุนแรงทันที
ก่อนที่จะสตาร์สเครื่อง
รถและขับออกไปทันที
โดยไม่สนใจเธอเลยสักนิด
“นี่คุณวายุ คุณจะขับรถไปไหนเนี่ย
จอดรถเดี๋ยวนี้นะฉันจะลง คุณวายุได้ยินที่ฉันพูดหรือ
เปล่า คุณวายุ”
“เงียบแล้วก็นั่งเฉยๆไว้ก่อนที่ผมจะหมดความอดทน”
เขาหันมาบอกเธอเสียงเย็นชา สายตาของเขาที่มายังเธอทำให้สลินลดาถึงกับกลัวเขาขึ้นมาทันที
ผ่านไป 1ชั่วโมง สลินลดาตื่นขึ้นมาพบกับทะเลอันกว้างใหญ่
เธอหันมามองที่นั่งคนขับแต่ไม่เห็นวายุแล้ว เธอเปิดประตูลงมาแล้วเดินหาวายุรอบๆบริเวณรถ
เมื่อหาไม่เจอจึงเดินกลับมาที่รถหมายจะไปจากที่นี่แต่เมื่อเข้าไปนั่งประจำที่คนขับ
ก็พบว่ากุญแจรถไม่อยู่ เธอจึงพยายามหากุญแจตามที่ต่างๆ
“หานี่อยู่หรอ” สลินลดาสะดุ้งตกใจเมื่อวายุยื่นกุญแจรถมาด้านหน้าพร้อมกระซิบข้างใบหู
“นี่ถ้าผมไม่เอากุญแจไปด้วยเนี่ย
คุณก็คงหนีไปแล้วสินะ”
“คุณต้องการอะไรคะ
ทำไมต้องมาถึงที่นี่ด้วย” เธอไม่ตอบคำถามของเขา แต่เลือกที่จะถามเขากลับ
“ผมต้องการรู้ว่าทำไมคุณถึงตกลงแต่งงานกับผมทั้งๆที่คุณก็น่าจะรู้ว่าผมมีคนรักอยู่แล้ว”
“ฉันขอตอบคุณตามความจริงเลยนะคะ
ฉันเองก็ไม่ได้อยากที่จะแต่งงานกับคุณเลยสักนิด แต่ฉันไม่มีทางเลือก
คุณพ่อคุณแม่ของคุณให้ทางเลือกครอบครัวฉันสองทาง ทางแรกคือ ฉันต้องแต่งงานกับคุณ
กับสอง ครอบครัวฉันต้องถูกฟ้องล้มละลาย
ฉันไม่มีทางเลือกจริงๆ”
“ผมว่าไม่ใช่คุณไม่มีทางเลือกหรอกนะ
แต่คุณนะมันเห็นแก่ตัวต่างหาก คิดว่าเอาตัวเข้าแลกมันสบายกว่า ไม่ต้องเสียอะไรเลย
คุณแต่งงานกับผม ใช้นามสกุลผม คนในวงการธุรกิจหรือในสังคมก็ต้องให้เกียรติคุณกับครอบครัว
บริษัทของคุณก็จะมีชื่อเสียงขึ้นอีก คุณมีแต่ได้กับได้ทั้งนั้น”
“ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยนะคะ
ฉันรู้คะว่าคุณไม่พอใจ แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง
ฉันรู้ว่าคุณมีคนรักอยู่แล้ว ฉันก็ไม่ได้อยากจะเข้ามาแทรกกลางระหว่างคุณสองคน
แต่ฉันไม่มีทางเลือก ถ้าฉันไม่ยอมครอบครัวฉันต้องถูกฟ้องล้มละลาย โรงงานต้องถูกปิด
พนักงานอีกร้อยกว่าชีวิตต้องตกงาน ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นค่ะ ฉัน...”
“พอเถอะอย่าพูดอะไรอีกเลยสลินลดา
ผมไม่อยากฟัง คำพูดของคุณมันฟังไม่ขึ้นหรอกนะ
มันไม่ได้ทำให้คุณดูดีขึ้นมาในสายตาของผมหรอกนะ แต่มันกลับทำให้ผมรู้สึกขยะแขยงผู้หญิงอย่างคุณ
ที่เอาตัวเข้าแลกเพื่อใช้หนี้ คุณก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงที่ทำมาหากินกับอาชีพอย่างว่าหรอกนะ
จะบอกให้นะในสายตาผมคุณก็ไม่ต่างอะไรกับโสเภณีหรอก”
“เผี๊ยะ” วายุยังพูดไม่ทันจบ
เสียงฝ่ามือก็กระทบใบหน้าอย่างรุนแรงทันที
“มันจะมากไปแล้วนะคุณวายุ
คุณมีสิทธิ์อะไรมาดูถูกฉันขนาดนี้ ฉันไม่สนหรอกนะว่าคุณจะมองฉันยังไง
ฉันสนแค่ว่าทำยังไงบริษัทของฉันจะยังคงอยู่ ครอบครัวฉันไม่ต้องถูกฟ้องล้มละลาย
ฉันสนแค่นี้แหละ จำไว้นะคะ ฉันไม่สนว่าคุณจะคิดอะไรทั้งนั้น” เธอพลั่งพลูคำพูดออกมาตามที่ใจคิดทันที
ไม่เคยมีใครดูถูกเธอขนาดนี้มาก่อน แล้วเขาเป็นใครทำไมถึงได้ดูถูกเธอขนาดนี้
“เธอกล้ามากที่ตบฉัน สลินลดา
เธอคิดว่าเธอเป็นใครห๊ะ”
วายุตะคอกใส่เธอพร้อมกับกระชากต้นแขนของเธอเข้าสู่อ้อมกอดของตัวเองอย่างแรงจนร่างกายของเธอกระแทกกับอกแกร่งอย่างแรง
จนเธอถึงกับ
“แล้วคุณล่ะ
คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครคะ ถึงมาดูถูกฉันขนาดนี้”
“ทำไมผมจะดูถูกคุณไม่ได้
ในเมื่อคุณก็ยอมแต่งงานกับผมเพราะต้องการล้างหนี้จริงๆ”
“ใช่ฉันยอมแต่งงานกับคุณเพื่อล้างหนี้จริงๆ
คุณจะคิดยังไงก็แล้วแต่คุณก็แล้วกัน ฉันไม่สนอยู่แล้ว”
“คุณอยากแต่งงานกับผมมากใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ ฉันอยากแต่งงานกับคุณมากที่สุดเลยละ”
เธอประชดกลับไปทันที แล้วก็ต้องเจ็บใจตัวเองเมื่อเขาตอบกลับมา
“ได้
ในเมื่อเธอต้องการแต่งแต่งงานกับฉัน ฉันก็จะแต่งกับเธอ แต่อย่าลืมละ
ว่าเธอมันก็แค่เมียแต่งที่มีทะเบียนสมรส แต่ไม่มีทางได้หัวใจของฉัน
เธอจะเป็นแค่นางบำเรอบนเตียงของฉันเท่านั้น จำเอาไว้ คนที่ฉันรักมีแค่ดาราคนเดียวเท่านั้น
ส่วนเธอเตรียมตัวเอาไว้ให้ดี เธอจะไม่มีวันมีความสุข
ฉันจะทำทุกวิถีทางที่จะทำให้เธอออกไปจากชีวิตของฉันให้ได้” เมื่อหมดความอดทน
วายุจึงไม่คิดที่จะรักษามารยาทใดๆทั้งสิ้น หลังจากพูดจบเขาก็ผลักเธอออกจากอ้อมอกทันที
โดยไม่สนใจว่าเธอจะล้มหรือไม่
“โอ๊ย” สลินลดาร้องออกมาเมื่อร่างของเธอถูกผลักออกมาจากอ้อมอกของวายุแล้วล้มลงกับพื้นแล้วถูกไม้ทิ่มมือเข้า
ด้านวายุเมื่อได้ยินเสียงร้องก็หันกลับมามองเธอทันที
เมื่อเห็นเลือดที่ไหลออกมาจากมือของเธอก็รีบเข้าไปดูมือเธอทันที
“ไหนขอฉันดูแผลหน่อย” เขาพยายามดึงมือของเธอออกเพื่อดูบาดแผล
แต่เธอก็ไม่ยอมให้เขาดูและยังกำมือจนแน่นเสียอีก
แต่สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นเลือดที่ไหลออกมาจากมือของเธอจึงพยายามที่จะแกะมือของเธออีกครั้งแต่เธอก็ยังไม่ยอมอยู่ดี
“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ฉันไม่เป็นไร
แผลแค่นี้ไกลหัวใจ ฉันไม่เป็นไรง่ายๆหรอกค่ะ” เธอประชดเขากลับไปทันที แผลที่เกิดขึ้นมาในวันนี้มันจะเป็นเครื่องการันตีว่าหลังจากนี้ชีวิตของเธอมันคงไม่มีวันที่จะได้พบเจอกับความสุขแน่นอน
“ไป จะพาไปหาหมอ”
“ไม่ต้อง ฉันจะกลับบ้าน
ฉันอยากกลับบ้าน” เธอแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่ต้องการความช่วยเหลือใดๆจากเขา
“งั้นก็ไปขึ้นรถ จะพากลับบ้าน”
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
| พันแสนทวงรัก |
| ศรัญภัทราวี |
| www.mebmarket.com |
| เพราะรักและเข้าใจว่าสามีอยากจะดูแลคนรักเก่าในช่วงวาระสุดท้าย เธอจึงปล่อยให้เขาได้ทำตามใจ แม้ตัวเองจะต้องเจ็บก็ตาม.................................... |
ความคิดเห็น