Harry Potter & Child of the Gods

ลำดับตอนที่ #76 : Chapter: กลับสู่วังวน (EP1)

ดวงตาสีแดงก่ำจ้องมองเหล่าคนที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความหิวกระหายในเลือด ธีน่าฉีกยิ้มออกมา คล้ายคนเสียสติ เธอไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้เลย ถึงแม้ในหัวของเธอกำลังพยายามสั่งการก็ตาม แต่ร่างกายของเธอกลับเคลื่อนไหวเอง ความสดใสแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ รอยยิ้มที่อ่อนโยนกลายเป็นรอยยิ้มที่หยิ่งยโส สายตาที่เคยจ้องมองเหล่าเพื่อนๆด้วยความห่วงใย กลับกลายเป็นสายตาที่เกลียดชัง แสงสว่างของเพดานอุโมงค์ค่อยๆมืดลงเรื่อยๆ 

 

"ดูท่าไม่ดีแล้วละ" ฟินิกซ์เอ่ยขึ้นพรางคว้าแขนของออโรร่าให้วิ่งหนี ทุกคนต่างพากันวิ่งไปคนละทิศละทาง ยกเว้นฟิรีอัสที่นอนหมดแรงอยู่ เค้าหัวเราะออกมาคล้ายกับรู้ชะตากรรมของตัวเอง

 

"ผมจะไม่ร้องขอให้คุณหนูไว้ชีวิตของผมหรอกนะ (กระอักเลือด)แต่ผมอยากจะเตือนคุณหนูไว้อย่างนึง..." ฉึก~ ลูกธนูปริศนาพุ่งเข้าใส่ฟีริอัสทันที 

 

"อุ๊บ!!เกือบไปแล้วเชียว...ฉันบอกแล้วไงหมอนี่มันพวกปากมาก" น้ำเสียงเล็กๆเอ่ยขึ้น พร้อมกับเสียงหัวเราะคิกๆคักๆ ด้วยความสะใจ

 

"ผมว่าคุณทำรุนแรงกับเค้าเกินไปนะครับ?" แล้วเสียงชายหนุ่มก็แทรกขึ้นมา ความมืดทำให้มองไม่เห็นแม้แต่เงาของคน แต่กลับได้ยินแค่เสียงสนทนา ของคนทั้งคู่

 

ทางด้านของฮาเกรซก็ดูจะหาหนทางกลับไปที่อุโมงค์ไม่ได้ เค้าไม่สามารถเรียกข้ารับใช้ หรือสัตว์อสูร ออกมาได้เลย เนื่องจากเขาอยู่ในโลกมนุษย์พลังของเขาจึงอ่อนแรงลงมาก หน้าตาที่ซีดเซียวของฮาเกรซแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด 

 

"นายไหวไหมเนี่ย?" ไอร่าที่สังเกตเห็นเอ่ยถามขึ้น

 

"ข้าว่าเจ้าควรห่วงตัวเองดีกว่า" ฮาเกรซกลับตอบแบบยอกย้อนขึ้นมาทันที 

 

"นี่!!นายดูสภาพตัวเองตอนนี้บ้างสิ อย่าทำมาเป็นปากดีจะได้ไหม" ไอร่าสบถออกมา เธอเข้าไปพยุงตัวของฮาเกรซให้ไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่ตั้งตระหง่าอยู่กลางสวนสาธารณะ

 

"เจ้าไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ (น้ำเสียงเย็นชา)" 

 

"นายควรลดศักดิ์ศรีของตัวเองลงบ้างนะ" ไอร่านั่งจ้องหน้าของฮาเกรซด้วยสายตาที่ดุดัน จนทำให้ผู้ที่ถูกจ้องเบือนหน้าหนี ด้วยความหวั่นไหว

 

"เลิกจ้องข้าสักที!! " ฮาเกรซเอ่ยขึ้น ก่อนจะลุกขึ้นยืน 

 

ตุ๊บ~ ระหว่างที่ฮาเกรซลุกขึ้นยืนนั้นก็เหมือนมีของอะไรบางอย่างตกลงมาจากต้นไม้ที่ทั้งสองนั่งอยู่

 

"นี่มันอะไรเนี่ย? ลูกบอลคริสตัลรึไง?" ไอร่าหยิบลูกบอลกลมๆขึ้นมาดูอย่างพิจารณา เธอเพ่งมองเข้าไปข้างในลูกแก้ว ก็เห็นหน้าของใครบางคนผุดขึ้นมา เธอถึงกับสะดุ้งสุดตัว พรางปล่อยลูกบอลลูกนั้นหลุดจากมือ แต่ฮาเกรซก็คว้าไว้ได้ทัน ก่อนที่มันจะตกถึงพื้น

 

"นี่!เจ้าทำอะไรของเจ้า นี่มันลูกแก้วที่จะนำพาเราทั้งสองกลับไปยังโลกเวทมนต์!!"ฮาเกรซก้มลงหยิบลูกแก้วอีกลูกขึ้นมา แล้วยื่นให้กับไอร่า

 

"ใครจะไปรู้ละ!! ก็ฉันตกใจนี่ อยู่ๆก็มีหน้าผู้หญิงคนนึงโผล่ออกมา "ไอร่าเริ่มทำหน้าขมวดคิ้วชนกัน เหมือนจะไม่พอใจ

 

"ข้าอยากให้เจ้านึกถึงภาพที่ๆเราจะกลับไปแล้วโยนลูกแก้วลงกับพื้น แล้วใช้เท้าของเจ้าเหยีบให้ลูกแก้วแตก" เมื่อฮาเกรซพูดจบ ตัวของเค้าก็หายวับไปอย่างรวดเร็ว 

 

"นี่!!ให้ตายสิ...." ไอร่าถอนหายใจ ก่อนที่จะทำตามที่ฮาเกรซบอก ก่อนที่ตัวของเธอจะหายไป

 

กลับไปที่ฮอกวอตส์ 

 

ภาพสุดท้ายที่แฮรี่เห็นคือสเนปใช้คาถาพิฆาตกับดัมเบิลดอร์ ร่างของดัมเบิลดอร์กระเด็นตกลงมาจากหอดูดาว แฮรี่ที่ยืนดูเหตุการณ์ถึงกับทรุดตัวลงด้วยความอ่อนแรง เค้าไม่สามารถช่วยเหลือใครได้จริงๆ เค้านั่งโทษตัวเองอยู่ครู่นึง ก่อนตัดสินใจวิ่งตามสเนปออกไป

 

"คุณฆ่าเค้าทำไม!! เซ็กตัมเซ็มปร้า" แฮรี่เหมือนจะคุมความโกรธของตัวเองไว้ไม่อยู่ เค้าเสกคาถาใส่สเนป แต่สเนปก็ปัดคาถาเค้าได้ 

 

"เธอใช้คาถาที่ฉันคิดค้นขึ้น ฉันจะบอกอะไรเธอไว้อย่างนึง ฉันนี่แหละคือเจ้าชายเลือดผสม..." เมื่อสเนปพูดจบเค้าก็หายตัวไปพร้อมกับพวกผู้เสพความตาย แฮรี่ได้แต่นั่งมองกระท่อมของแฮกริดที่ถูกไฟลุกไหม้ พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาด้วยความแค้นใจ 

 

ทางด้านธีน่าจะดูย่ำแย่มากกว่าที่คิด เมื่อคนที่เธอสู้ด้วยนั้นมีฝีมือเท่าเทียมกับฮาเกรซ พลังที่เธอปล่อยออกไปดูเหมือนชายหนุ่มผู้นี้จะลอกเลียนแบบ และดัดแปลงพลังของเธอได้หมด จนทำให้ธีน่าจนมุม สภาพของธีน่าในตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากสภาพพี่ชายของเธอเลย ร่างกายที่สะบักสะบอม รอยไหม้ตามร่างกาย การต่อสู้ของธีน่าเหมือนกับการต่อสู้กับตัวเองยังไงอย่างงั้น ไม่ว่าเธอจะใช้พลังในรูปแบบไหน หรืออาวุธอะไร ชายหนุ่มผู้นี้ก็โต้กลับได้หมด

 

ส่วนทางด้านพวกอาเธน่านั้นก็เหมือนจะเจอปัญหาเข้าให้ เมื่อพวกเค้าเจอคู่ปรับเก่า อย่างแม่มดมีเดีย และ ไรเซลเข้า การต่อสู้ของพวกเค้าจึงเริ่มต้นขึ้น....

#สุดท้ายพวกเค้าก็กลับมาฉะกันอีกครั้ง ประหนึ่งว่าเรื่องราวทั้งหมดถูกกำหนดให้เป็นแบบนั้น และสิ่งที่เซลเฟียสน่าทำนายไว้นั้นจะถูกต้องหรือไม่ ใครกันที่จะอยู่ และใครกันที่จะต้องตาย :(


 

น้อมส่งเสด็จ สู่สวรรคาลัย_/\_
ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป

แด่พ่อของแผ่นดิน