ปาฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา

ลำดับตอนที่ #76 : ตอนที่ 39.3 ไม่ยอมเสียเธอ

“แล้วบอสจะทำยังไงต่อไปครับ ผมได้ข่าวมาว่าคุณหมอคุณจะกลับเมืองไทยในวันพรุ่งนี้แล้ว เป็นแบบนี้มันคงจะไม่ดีแน่ๆ น้องพลอยเขาคงไม่อยากทำให้หมอคุณเสียใจ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างบอสกับเขามันไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อเลยในสายตาของใคร และคนที่จะเสียหายจากรเองนี้ก็คือน้องพลอย เพราะน้องพลอยอยู่ในสถานะของผู้หญิงที่มีคนรักอยู่แล้วและยังเป็นลูกจ้างของบอสอีก แบบนี้ใครต่อใครเขาคงจะเอาไปนินทากันให้สนุกปากว่าน้องพลอยหลายใจและคิดจะจับบอสจนนอกใจหมอคุณ”

“ไม่จริง! ฉันต่างหากที่เป็นคนคิดจะจับเขา พลอยไม่ได้เป็นแบบนั้นและถ้าหากใครมันกล้าคิดแบบนั้นละก็ฉันจะจัดการมันซะ”

ชัยวัฒถอนหายใจด้วยความกลุ้มใจที่เจ้านายของเขาเอาแต่ใช้อารมณ์โดยไม่ใช้เหตุใช้ผลอะไรเลย เพราะถ้าเรื่องมันง่ายอย่างที่เจ้านายหนุ่มคิดมันก็คงจะดี และเรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่ยุ่งยากแบบนี้

“เราไม่สามารถห้ามความคิดหรือคำนินทาของใครได้หรอกนะครับบอส และบ้านเมืองของเรามันก็ไม่ได้ดีเลิศถึงขนาดที่ต่างคนจะต่างคิดในแง่บวกและไม่ยุ่งเรื่องตัวของกัน ยิ่งเป็นเรื่องชู้สาวที่ต่างฝ่ายต่างมีฐานะที่แตกต่างกันราวฟ้ากับดินแล้วด้วยละก็ฝ่ายที่ด้อยกว่าก็จะต้องเป็นฝ่ายที่ถูกเพ็งเล็งและถูกวิจารในแง่ลบทันที ถึงบอสจะพยายามมากแค่ไหนมันก็เปลี่ยนแปลงสัจธรรมในข้อนี้ไม่ได้หรอกครับ”

“แล้วแกจะให้ฉันทำยังไง ให้ฉันมองเมียฉันอุ้มลูกในท้องไปยัดเยียดให้ผู้ชายคนอื่นอย่างนั้นหรอ ไม่มีทาง! ฉันไม่ยอมฉันเคยเสียเธอกับลูกไปครั้งหนึ่งแล้วและฉันจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นอีก!”

“แล้วบอสจะทำยังไงครับ เรื่องนี้บอสผิดเองนะครับที่ใจร้อนจนเรื่องมันเลยเถิดมาเป็นแบบนี้....”

“ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ไม่สนว่าสิ่งที่ฉันจะทำนั้นมันจะถูกหรือผิด จะดีหรือชั่ว หรือใครจะมองว่าอะไรฉันก็ไม่แคร์ทั้งนั้น เพราะสิ่งเดียวที่ฉันรู้และต้องการในตอนนี้ก็คือครอบครัวของฉัน ครอบครัวที่ฉันจะไม่มีวันปล่อยมันให้หลุดมือไปอีก”

“ผมไม่รู้นะครับว่าตอนนี้บอสคิดที่จะทำอะไร แต่ผมอยากให้บอสคิดให้มากๆก่อนที่จะทำมันก็เท่านั้น”

“ฉันคิดมากๆอยู่แล้วล่ะชัย เพราะคราวนี้ฉันจะไม่ยอมให้พลาดอีก”

ชัยวัฒเห็นท่าทีของนายหนุ่มแล้วก็ไม่สบายใจ เพราะเขามีลางสังหรณ์ว่าสิ่งที่จ้านายจะทำต่อไปนั้นจะไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่ๆ แต่เขาจะไปทำอะไรได้นอกจากค่อยระหวังหลังและแก้ไขปัญหาให้เจ้านายเท่านั้น ก็คงจะทำได้เท่านี้จริงๆ ที่เหลือก็คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรมที่สร้างกันมา

..............................................................................................................................

หลายวันมาแล้วที่ทินภัทรได้แต่ฟุ้งซ่านอยู่คนเดียวตามลำพังเท่านั้น เพราะครั้งล่าสุดที่เขาได้โทรไปหาเธอและเธอก็ได้ยื่นคำขาดมาอีกครั้งว่าห้ามไม่ให้เขานั้นมาหาเธอไม่ว่าจะที่ทำงานหรือที่หอ และห้ามเขาโทรมาหาเธอแบบเจ้าหนี้ค่อยจิกหนี้แบบนี้นี้อีกให้เขารอจนกว่าเธอจะติดต่อเขากลับไปเอง และหากเขาไม่ทำตามที่เธอบอกเธอก็จะทำร้ายตัวเองจริงๆอย่างที่เคยขู่เขา เขาจึงทำได้แค่เพียงรอเวลาที่เธอจะติดต่อกลับมาเองเท่านั้นอย่างไม่มีทางเลือก แม้ใจของเขานั้นจะอยากบุกหาเธอและฉุดเธอมาอยู่ด้วยให้รู้แล้วรู้รอดไปแค่ไหนก็ก็ตามที

“บอสครับเสร็จจากเซ็นเอกสารตรงนี้แล้วเรามีนัดทานอาหารกับลูกค้าที่ร้าน..... ตอนห้าโมงเย็นครับ และตอนนี้ผมก็ส่งคนรถไปรับลูกค้าเรียบร้อยแล้วเพื่อที่เราจะได้ไปเจอกับเขาที่นั้นเลยโดยไม่ต้องไปรอกันครับ”

“อืมดี....ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมงั้นเราก็ไปกันเลยดีกว่า เพราะฉันอยากจะถึงที่นั้นก่อนเวลาสักนิด”

“ครับ”

ระหว่างทางที่ขับรถไปยังร้านอาหารทินภัทรได้มีท่าทีเหมอลอยเหมือนอย่างคนที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ทำให้คนสนิทอย่างชัยวัฒเป็นห่วงไม่น้อยกับท่าทีผีดิบไร้วิญญาณแบบนี้ของเจ้านาย นี่มันจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานเท่าไรกัน เมื่อไรเจ้านายของเขาจะได้พบเจอกับความสุขสักที หรือมันจะไม่มีวันนั้นเลยกันแน่.....